Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

ὁ μὲν ὡς ἥδιστος ἰδεῖν ὤν, ὁ δὲ ὡς ἀληθέστατος·

καὶ ὁ μὲνe σεσηρώς, ὀρέγων δεξιάν, παρακαλείτω τὸν ἄνδρα ἕπεσθαι αὐτῷ, ἐπαινῶν, καὶ κυλιωδαίνων, καὶ ἀντιβολῶν, καὶ δεόμενος, καὶ διηγούμενος ἐκτόπους τινὰς ἡδονάς,

εἰ λαβὼν αὐτὸν ἄξει, λειμῶνας ἀνθοῦντας, καὶ ποταμοὺς [*](1 ἀμπεχόνη ἀνέτη cf. Cebes 18 στολῇ ἁπλῇ xenoph. mem. II 1. 22 ἐσθῆτι λευκῇ ac ita etiam Dio Chrys. l 70 ἐπίχριστος cf. Xenoph. mem. ll 1. 22 κεκαλλωπισμένην τὸ χρῶμα sq. ἔ χλα- νιδίοις ἐξηνθισμένη cf. Xenoph. mem. lI 1. 22 ἐσθῆτα ἐξ ἧς ἂν μάλιστα ἡ ὥρα διαλάμποι βλέμμα ἰταμόν cf. Xenoph mem lI 1. 22 τὰ δὲ ὄμματα . . ἀναπεπταμένα Dio Chrys. l 79 σκυθρωπὸν ὑφεωρᾶτο καὶ ἄγριον 12 σεσηρώς vi. or. 35. 7 a cf Plutarch. lib. educ. 17) [*](3 ἄτακτον] in mge ἄτακτος· ὅθεν καὶ σεββημένον (i e. σε- σοβημένον) βάδισμα (rubr.) M) [*](1 ἀνέτη (ut ἐνοδμὴ or 22.3 d al. cf. Kuehner-Gerth l. 535)] ἄνετος α(θ) ἁπλῆ φ (Duebn.) ἀφελής Schenkl λιτή (vel λευκή) Dav ‖ ἐπίχρηστος RB ‖ 3 ταύτας Markl. | καὶ 〈ἐξετάζει〉 ὁ Merkl. ‖ 4 καὶ (ante ἀγαθὸς) om.PMN φα(δ) ‖ 7 ἀγαθὸν 〈ὁδοι- πόρον〉 καὶ Steph. (Schier) καὶ (ante ἡγεμόνας) om PMN α(δ) ‖ 9 τοῦτο PV | διαφερέτων φ α (δ Δ) ‖ 13 κυδαίνων Reiske Dorvill (ad Charit. p.228) Toupius (Emendat. III 404) (Duebn.) ‖ 15 εἰ Reiske (Duebn.) ἢ codd. p Dav. (Δ°) Schier |ἄξειν εἰς α(δ) ἄξει εἰς Duk.)

172
ῥέοντας, καὶ ὄρνιθας ᾄδοντας, καὶ αὔρας προσηνεῖς, καὶ δένδρα ἀμφιλαφῆ, καὶ λείας ὁδούς, καὶ δρόμους εὐπετεῖς, καὶ κήπους εὐθαλεῖς, ‘ὄγχνας ἐπʼ ὄγχναις, καὶ μῆλα ἐπὶ μήλοις, καὶ σταφυλὴν σταφυλῇ ἐπιφυομένην·’

ὁ δὲ ἕτερος τῶν ἡγεμόνων λέγει μὲν ὁλίγα, τὰ δὲ ἀληθῆ αὐτά, ὅτι πολλὴ μὲν τῆς ὁδοῦ ἡ τραχεῖα, ὀλίγη δὲ εὐπετής, καὶ χρὴ τὸν ἀγαθὸν ὁδοιπόρον ἥκειν παρεσκευασμένον, ἵνα δεῖ πόνου, μοχθήσοντα, τὴν δὲ ῥᾳστώνην ἐκ περιουσίας ληψόμενον.