Dialexeis

ἡ δὲ δευτέρα θρυπτική, ἐπίχριστος, χλανιδίοις ἐξηνθισμένη, βλέμμα ἰταμόν, βάδισμα | [*](69 a) ἄτακτον, φωνὴ ἄμουσος.

Ταῦτα ὁρᾶ καὶ ὁ Ἡρακλῆς, ἅτε Διὸς παῖς, καὶ ἀγαθὸς τὴν φύσιν, καὶ χαίρειν τῇ Ἡδονῇ φράσας, ἐπιτρέπει ἑαυτὸν τῇ Ἀρετῇ ἄγειν.

Φέρε καὶ ἡμεῖς πλάττωμεν μῦθον, διττὰς ὁδούς, καὶ ἄνδρα ἀγαθόν, καὶ ἡγεμόνας ταῖν ὁδοῖν, ἀντὶ μὲν τῆς Ἀρετῆς τὸν φίλον, ἀντὶ δὲ τῆς Ἡδονῆς τὸν κόλακα.

Οὐκοῦν ‖ καὶ τούτω διαφέρετον σχήματι καὶ βλέμιματι [*](Ed. Duebn. p.79) καὶ ἀμπεχόνῃ καὶ φωνῇ καὶ βαδίσματι·