Dialexeis

Ταῦτα ὁρᾶ καὶ ὁ Ἡρακλῆς, ἅτε Διὸς παῖς, καὶ ἀγαθὸς τὴν φύσιν, καὶ χαίρειν τῇ Ἡδονῇ φράσας, ἐπιτρέπει ἑαυτὸν τῇ Ἀρετῇ ἄγειν.

Φέρε καὶ ἡμεῖς πλάττωμεν μῦθον, διττὰς ὁδούς, καὶ ἄνδρα ἀγαθόν, καὶ ἡγεμόνας ταῖν ὁδοῖν, ἀντὶ μὲν τῆς Ἀρετῆς τὸν φίλον, ἀντὶ δὲ τῆς Ἡδονῆς τὸν κόλακα.

Οὐκοῦν ‖ καὶ τούτω διαφέρετον σχήματι καὶ βλέμιματι [*](Ed. Duebn. p.79) καὶ ἀμπεχόνῃ καὶ φωνῇ καὶ βαδίσματι·

καὶ ὁ μὲνe σεσηρώς, ὀρέγων δεξιάν, παρακαλείτω τὸν ἄνδρα ἕπεσθαι αὐτῷ, ἐπαινῶν, καὶ κυλιωδαίνων, καὶ ἀντιβολῶν, καὶ δεόμενος, καὶ διηγούμενος ἐκτόπους τινὰς ἡδονάς,

εἰ λαβὼν αὐτὸν ἄξει, λειμῶνας ἀνθοῦντας, καὶ ποταμοὺς [*](1 ἀμπεχόνη ἀνέτη cf. Cebes 18 στολῇ ἁπλῇ xenoph. mem. II 1. 22 ἐσθῆτι λευκῇ ac ita etiam Dio Chrys. l 70 ἐπίχριστος cf. Xenoph. mem. ll 1. 22 κεκαλλωπισμένην τὸ χρῶμα sq. ἔ χλα- νιδίοις ἐξηνθισμένη cf. Xenoph. mem. lI 1. 22 ἐσθῆτα ἐξ ἧς ἂν μάλιστα ἡ ὥρα διαλάμποι βλέμμα ἰταμόν cf. Xenoph mem lI 1. 22 τὰ δὲ ὄμματα . . ἀναπεπταμένα Dio Chrys. l 79 σκυθρωπὸν ὑφεωρᾶτο καὶ ἄγριον 12 σεσηρώς vi. or. 35. 7 a cf Plutarch. lib. educ. 17) [*](3 ἄτακτον] in mge ἄτακτος· ὅθεν καὶ σεββημένον (i e. σε- σοβημένον) βάδισμα (rubr.) M) [*](1 ἀνέτη (ut ἐνοδμὴ or 22.3 d al. cf. Kuehner-Gerth l. 535)] ἄνετος α(θ) ἁπλῆ φ (Duebn.) ἀφελής Schenkl λιτή (vel λευκή) Dav ‖ ἐπίχρηστος RB ‖ 3 ταύτας Markl. | καὶ 〈ἐξετάζει〉 ὁ Merkl. ‖ 4 καὶ (ante ἀγαθὸς) om.PMN φα(δ) ‖ 7 ἀγαθὸν 〈ὁδοι- πόρον〉 καὶ Steph. (Schier) καὶ (ante ἡγεμόνας) om PMN α(δ) ‖ 9 τοῦτο PV | διαφερέτων φ α (δ Δ) ‖ 13 κυδαίνων Reiske Dorvill (ad Charit. p.228) Toupius (Emendat. III 404) (Duebn.) ‖ 15 εἰ Reiske (Duebn.) ἢ codd. p Dav. (Δ°) Schier |ἄξειν εἰς α(δ) ἄξει εἰς Duk.)