Dialexeis

Ταῦτά μου τὰ μαντεύματα τὴν ψυχὴν ταράττει, καὶ οὔτε καθαρῶς εἰς ὑπεροψίαν ἄγει τῆς μαντικῆς, οὔτε· καθαρῶς τοῖς λογισμοῖς διαπιστεύει·

ἀλλʼ ὥσπερ τῶν ἀμφιβίων ζῴων οἱ ὄρνιθες κοινωνοῦσιν τοῦ ἐν ἀέρι δρόμου τοῖς μεταρσίοις, τοιαύτην ὁρῷ καὶ τῷ ἀνθρώπῳ τὴν διαγωγὴν τοῦ βίου, ἀμφίβιον καὶ κεκραμένην ὁμοῦ ἐξουσίᾳ καὶ ἀνάγκῃ· οἵα γένοιτʼ ἂν καὶ [*](3 ὡς θεὸς sq. cf. lulian. ep. ad Themist. 257d Themist. 33. 367c || 12 τῶν ἀμφιβίων sq. cf. Cicer. nat. deor. l 37. 103 ‘bestiae . . quasi ancipites in utraque sede viventes’ vi. etiam or. 40. 4 h || 15 ἐξουσίᾳ καὶ ἀνάγκῃ cf. Ps. Plut. vit. Hom. 120 οὐ πάντα καθʼ εἱμαρμένην παραγίνεσθαι, ἀλλά τι καὶ ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις εἶναι, ὧν ὑπάρχειν μὲν τὸ ἑκούσιον, τούτῳ δέ πως συνάπτειν τὸ κατηναγκασμιένον) [*]( ἀκούσῃ — 6 τέχνην n) [*](1 ἀντε〈τίθει〉 τύχη Hob. ἀντετύχει RHB ἀντιπίπτει cett. (θ) ἀντιτυπεῖ Dav.2 ἀντερείδει Duebn. ἀντίτυποι (ἀντίτυπος) Schenkl || 2 τῆς] αἱ (vel ἡ) τῆς Schenkl | κράσεις RN (suprascr. ις) κράσις cett. (δ Δ⁰) ἡ κρᾶσις Reiske (Duebn.) || 3 μετὰ θεὸν MN φα(δ) 4 τἀνθρώπινα Plato | διακυβερνῶσι Plato | τὰ (ante ξύμπαντα) om. Plato || 5 γε om. Plato | ἐπὶ τούτοις προσθεῖναι] ξυγχωρῆσαι τούτοις Plato || 6 δεῖν] δεινὸν Reiske | τὴν ante τέχ- νην om. Plato | χειμῶνος Bα(δ Δ) cum Platone || 7 ξυλλαβέσθαι Plato | ἢ μὴ] ᾗ δεῖ Reiske sed vi. supra § IV k; or. 17. 2 h || 11 διαπιστεύσει B διαπιστεύειν ἐᾷ Markl. || 13 μεταρσίοις 〈καὶ τοῖς νηκτοῖς τῆς ἐν ὕδατι διαίτης〉 τοιαύτην Reiske lacun. in- dicat Duebn.)

ὥστε ἐγὼ ὑποπτεύω μὲν τὴν ἀνάγκην, ὀνομάσαι δὲ αὐτὴν εὐπόρως οὐκ ἔχω. Κἂν γὰρ πεπρωμένην φῶ, ὄνομα λέγω πλανώμενον ἐν ἀνθρώπων δόξαις· τίς γὰρ ἡ πεπρωμένη; ποίας φύσεως; τίνος οὐσίας;

(ζ 150) Εί μέν τοι θεός ἐσσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν, οὐδὲν τῶν δεινῶν σὸν ἔργον, οὐδὲ καθʼ εἱμαρμένην αἰ ἀνθρώπιναι συμφοραί· οὐ γὰρ θέμις ἀνάπτειν θεῶν αἰτίαν κακοῦ·

Ἔοικεν δὲ καὶ ταυτὶ τὰ ὀνόματα εἶναι μοχθηρίας ἀνθρωπίνης εὔφημοι ἀποστροφαί, ἀναθέντων αὐτῆς τὴν αἰτίαν τῷ δαιμονίῳ, καὶ ταῖς Μοίραις, καὶ ταῖς Ἐρινύσιν·

οἱ δὲ ἐν μὲν ταῖς τραγῳδίαις ἐχέτωσαν χώραν, οὐ νεμεσῶ τοῖς ποιηταῖς τῶν ὀνομάτων· ἐν δὲ [*](6 εἰ μέν sq. vi. or 9 1 b || 8 οὐ γὰρ θέμις sq vi or. 5. 1 g οὐδὲν γὰρ sq. or. 41. 3 a || 15 ἐγὼ δʼ οὐκ αἴτιος sq. vi. or. 41. 5 a αὐτοῦ τοῦ ἑλομένου αἰτία, θεὸς ἀναίτιος || 19 Μοίραις vi or. 5. 5 e) [*](2 τὴν (ante ἀνάγκην) om. α(δ) || 4 ἐν (ante ἀνθρώπων) om. MN α(δ) || 6 μέν τις α(θ) cum Homero || 8 αἱ (ante ἀνθρώπιναι) om. MN α(δ) || 9 θεῷ ϛ(δ∠) || 10 ἐπτὶ R!MN ἐσσὶ cett. (δ ∠) cum Homero | τοὶ] o Homerus τοὶ ἐπὶ R! || 16 ἠεροφοῖτις (ηερ in ras.) R! | ἐρινύς ϛ(θ) (ut 20 et p.169. 1) || 17 καὶ (ante ταυτὶ) del. Reiske || 20 αἱ δὲ Duebn. | ταῖς (ante τραγῳδίαις) om. MN α(δ))

ὗται πηγαὶ συμφορῶν ἀνθρωπίνων· ἐντεῦθεν ῥεῖ τὸ τῶν κακῶν πλῆθος, ὡς ἀπὸ τῆς Αἴτνης τὸ πῦρ ῥεῖ, ὡς ἐξ Αἰθιοπίας ὁ λοιμὸς ῥεῖ; καὶ τὸ μὲν πῦρ ἐπὶ γῆν ῥεῖ, καὶ ὁ λοιμὸς μέχρι τῶν Ἀθηνῶν προελθὼν ἔστη· οἱ δὲ ὀχετοὶ τῆς μοχθηρίας πολλοὶ καὶ ἀέναοι, καὶ δεόμενοι μαντείων πολλῶν καὶ χρησμῶν μυρίων.

Τίς ἂν οὖν ἀμάρτοι [*](1 Ἐρινὺς vi. or. 35 8 e ταῦτα αἱ Ποιναί sq. 2 Αἶσα cf. Cor- nut. 13 || 3 εἱμαρμένης ὀνόματα cf Chrysipp ap. Stob. ecl I 79 Ps. Aristot π. κόσμου 7. 5 (= Stob. ecl. l 82) Cornut. 13 || 11. 12 συμφορῶν ἀνθρωπίνων ut postea ὀχετοὶ μοχθηρίας vi. or. 41. 4 b 13 ἀπὸ τῆς Αἴτνης τὸ πῦρ et ἐξ Αἰθιοπίας ὁ λοιμὸς exempla malorum ,,physicorum“ vi. or. 5. 4 g; 41. 4 h vi. etiam supra § V b et or 7. 4 b) [*](1 ὁράματι] δράματι HB (∠) ταῦτα τὰ κενὰ Duebn. | ἤ γε Schenkl ἥ τε Reiske (Duebn.) || 2 διʼ ἀνοίας Grotius (Duebn .) δὴ ἀνοίας Reiske διαδίδοται Dav ἀδιανόητα Duk. προνοίας ἢ Markl. sed ‘mentisʼ = mente ficta, excogitata? || 3 〈οὐχ〉 εἰμαρμένης Reiske ἡμαρτημένης Heins. | καθειργμένης Reiske 4 〈ταῦτα〉 καὶ τὸν Heina. Reiske | 5 ἀρχαίων M om. B || 7. 8 ταῦτα δὲ τὸν nescio unde θ || 13 ὡς ἐξ Αἰθιοπίας — 14 λοιμὸς ῥεῖ om. BM (in mge add) ὥσπερ ἐξ M (in mge) N α(δ) || 14 ἐπὶ μίαν γῆν (vel ἐπὶ τὴν Σικελικὴν) Markl ἐπὶ τὴν γῆν (vel ἐπὶ τὴν ἀκτὴν) Reiske ἐπὶ τὴν Κατάνην Toupius (Emendat. II 305) 16 ἀένναοι ϛ(δ) | μαντειῶν MB α(θ))