Dialexeis

Τίς δὲ ὁ τρόπος τῆς θείας τέχνης, ὀνόματι μὲν εἰπεῖν οὐκ ἔχω, εἴσῃ δὲ αὐτῆς τὴν δύναμιν ἐξ εἰκόνος ἣ οἵα δήποτε·

ἐθεάσω νεῶν ἐρύσεις ἐκ θαλάττης ἄνω, καὶ λίθων ἀγωγὰς ὑπερφυῶν κατὰ μέγεθος, παντοδαποῖς ἑλιγμοῖς καὶ ἀναστροφαῖς ὀργάνων· ὧν ἕκαστον πρὸς τὸ πλησίον τὴν ῥώμην νειμάμενον, ἕτερον ἐξ ἑτέρου διαδεχόμενον τὴν ἀγωγήν, κινεῖ τὸ πᾶν· καὶ τὸ μὲν ὅλον ἔχει τὴν αἰτίαν τοῦ ἔργου· συνεπιλαμιβάνει δέ τι αὐτῷ καὶ τὰ μερικά.

Κάλει τοίνυν τεχνίτην μὲν τὸν θεόν, ὄργανα δὲ τοὺς λογισμοὺς τοὺς ἀνθρωπίνους, τέχνην δὲ τὴν ἀνθρωπίνην σπῶσαν ἡμᾶς ἐπὶ τὴν ἀγωγὴν τῆς εἱμαρμένης.

Εἰ δέ σοι καὶ σαφεστέρας εἰκόνος δεῖ, νόει μοι στρατηγὸν μὲν τὸν θεόν, στρατείαν δὲ τὴν ζωήν, ὁπλίτην δὲ τὸν ἄνθρωπον, σύνθεμα δὲ τὴν εἱμαρμένην, ὅπλα δὲ τὰς εὐπορίας, πολεμίους δὲ τὰς συμφοράς, σύμμαχον δὲ τὸν λογισμόν, ἀριστείαν δὲ τὴν ἀρετήν, ἧτταν δὲ τὴν μοχθηρίαν, μαντικὴν δὲ τὴν τέχνην αὐτὴν τὴν ἐκ τῆς παρασκευῆς ἐπισταμένην τὸ μέλλον.

Καὶ γὰρ κυβερνήτης ναῦν [*](9. 10 τεχνίτην sq. (ut supra § lllg) simil. vi. or. 41. 4 d || 10 ὄρ- γανα sq. vi. or. 13. 7 b simil. ψυχὴν ὄργανον θεοῦ appellat Plu- tarch. de Pyth. orac. 21. 404c || 17 ἀριστείαν δὲ sq. vi. or. 8. 7 b cf. etiam Muson. ep. (Hense p. 142 7 sq.) || 19 sq. κυβερνήτης . . στρα- τηγὸς . . ἰατρὸς scil. τῆς ἀνθρωπίνης γνώμης exempla cf. Xenoph. mem l 1. 7 Cicer de div. l 14. 24 Orig. c. Cels. 4 227 Philo de prov. 31) [*](3 ἣ] ἢ M ἡ BH om. Nα(θ) καὶ Schenkl | οἴας δήποτε Heins. et ita (nisi quod οἱασδήποτε) Schenkl ἢ οὐ δήποτε Dav. 2 οἶμαι· ἤδη ποτὲ Reiske τοιᾶσδε ἤδη ποτὲ Duebn. || 5 ἐλογισμοῖς in mge ἑλκυσμοῖς B || 6 ῥύμην Markl. || 9 μέρη· κάλει Markl. || 10 θυμόν in mge θεόν B || 11 ante τὴν ἀνθρωπίνην lac. indic Steph. quem temere secutus 〈τὴν γνώμην〉 τὴν ἀνθρωπίνην quando Hob. τὴν θείαν πρόνοιαν Dav.2 τὴν μαντικὴν Markl. (Duebn.) || 15 σύνθεμα (cf. Crönert l. l p. 284 adn. 2) R σύνθημα cett. (δ Δ) | δὲ (prius) in ras. ex δὴ R! || 17 ἀριστεῖον φ? („fortitudinis praemium“ σ2) Heins. | τὴν ante μοχθηρίαν nescio unde om. θ)

Καὶ στρατηγὸς στρατόπεδον ἔχων, καὶ τὰ ὅπλα [*](67a) εἰδώς, καὶ τῆς παρασκευ|ῆς μεμνημένος, καὶ τῶν πολεμίων αἰσθανόμενος, οἶδεν τὸ ἀποβησόμενον.

Καὶ ἰατρὸς τὸν κάμνοντα ἰδών, καὶ τῆς νόσου ξυνείς, καὶ τῆς τέχνης αἰσθανόμενος, οἶδεν τὸ ἀποβησόμενον.

Ὁρᾷς τὸ πλῆθος τῶν μάντεων, ὡς σαφές, ὡς τεχνικόν, ὡς

εὔστοχον; Εἰ μὲν οὖν τὸ ἐφʼ ἡμῖν αὐτὸ ἦν καθʼ αὑτό, ἀπήλλακτο δὲ εἱμαρμένης, οὐδὲν ἔδει μαντικῆς·

εἰ δὲ ἀνακέκραται τὸ ἐφʼ ἡμῖν τοῖς ὅλοις, μέρος ὅσον καὶ τοῦτο τῆς εἱμαρμένης, κατὰ μὲν τὸ ἀναγκαῖον ἡ μαντικὴ στήσεται· κατὰ δὲ τὸ δῆλον ἢ μή, βουλεύσεται.