Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Στρατὸν ὁρᾷς ἡγεμόνων ἀγαθῶν καὶ θεραπόντων ἀναγκαίων· τοῦτό μοι φύλαττε τὸ σύνθημα, καὶ ὄψει μὲν τὴν μαντικήν, συνήσεις δὲ τὴν ἀρετήν, γνωριεῖς δὲ τὴν ἑκατέρου ἐπιμέλειαν καὶ κοινωνίαν.
Πολιτείαν ὁρᾷς τὸν ἀνθρώπινον βίον, οὐχ ἑδραῖον οὐδὲ ἠπειρωτικόν, ἀλλὰ νεὼς ὁλκάδος, ἐν πελάγει πλατεῖ περαιούμενος· σώζει δὲ αὐτὴν οὐ μόνον κυβερνήτου τέχνη, ἀλλὰ καὶ πνευμάτων καιροί, καὶ ὑπηρεσία ναυτῶν, καὶ εὐκολία ὀργάνων, καὶ θαλάττης φύσις.
Τάττε δέ μοι κατὰ μὲν τὰ ὄργανα καὶ τὰς ὑπηρεσίας τοὺς λογισμοὺς τῆς ψυχῆς, κατὰ δὲ θάλατταν καὶ τὰ πνεύματα τὸ ἄδηλον τῶν ἀνθρωπίνων, κατὰ δὲ τὸ προορατικὸν τῆς κυβερνητικῆς τέχνης τὸ εὔστοχον τῆς [*](5 στρατὸν sq. e Plat. Phaedr. 246e vi. or. 4. 4 c || 10 νεὼς ὁλκάδος sq. simil. vi. or. 40. 5 e sq. || 14 τὰ ὄργανα vi. supra § IV c || 16 τὸ ἄδηλον . . τύχη vi. or. 36. 6 e δοῦλον λέγεις sq. cf. Plut. plac. phil. l 29 (Anaxagorae Aristotelis stoicorum)) [*](1 ὁρῶσι φ („homines . . lovis donum intuentur“ σ2) et ita vert. Heins. Grotius | πυριλαμπῆ α(δ Δ) || 2 κόσμοις i. e. ado- lescentibus qui rem domesticam curant | κόροις Dav.2 (Δ) κούροις Heins. collat Homer. η 100 | φερούσαις α(δ) sed vi. p. 180.11 δέος καὶ ἐξουσία δεσποτικόν || 8 ἐπιμέλειαν (πι in ras. ex πει) R! ἐπιμιξίαν Markl. ὁμιλίαν Reiske || 8. 9 κοινω- νίαν 〈καὶ〉 πολιτείαν. Ὁρᾷς Reiske (Duebn.) κοινωνίαν. Ὁρᾷς Schenkl (semoto ‘glossemate’ πολιτείαν) sed vi. p. 167. 2 || 9 ἑδραίαν Dav.2 || 10 ἠπειρωτικήν Dav.2 | 〈διὰ〉 νεὼς α(θ) 〈δίκην〉 νεὼς (vel νὴ Δία〉 νεὼς Reiske | ὁλκάδος 〈δίκην〉 Duebn. sed subaudi ἐστὶν (scil. ὁ βίος) || 11 περαιούμενον B α(δ Δ) περαιουμένης Dav.2 (cum σ2) || 13 ναυτῶν] αὐτῶν Nφα(δ) corr. Steph. | θαλάττης (θα in ras.) R! || 16 δὲ in ras. ex με(ν) R!)
Εἰ δέ σου ἀντε τίθει τύχη τῷ λογισμιῷ τῆς πολιτείας κράσεις, ἀκούσῃ Πλάτωνος ὡδὶ λέγοντος,
(Leg. 709 B) ὡς θεὸς μὲν πάντα, καὶ μετὰ θεοῦ [*](68a) τύχη καὶ καιρὸς τὰ ἀνθρώπινα κυ|βερνῶσιν τὰ ξύμπαντα·
ἡμερώτερόν γε μὴν τρίτον ἐπὶ τούτοις προσθεῖναι δεῖν ἕπεσθαι, τὴν τέχνην.
Καιρῷ γὰρ χειμῶνι συλλαβέσθαι κυβερνητικήν
Ταῦτά μου τὰ μαντεύματα τὴν ψυχὴν ταράττει, καὶ οὔτε καθαρῶς εἰς ὑπεροψίαν ἄγει τῆς μαντικῆς, οὔτε· καθαρῶς τοῖς λογισμοῖς διαπιστεύει·
ἀλλʼ ὥσπερ τῶν ἀμφιβίων ζῴων οἱ ὄρνιθες κοινωνοῦσιν τοῦ ἐν ἀέρι δρόμου τοῖς μεταρσίοις, τοιαύτην ὁρῷ καὶ τῷ ἀνθρώπῳ τὴν διαγωγὴν τοῦ βίου, ἀμφίβιον καὶ κεκραμένην ὁμοῦ ἐξουσίᾳ καὶ ἀνάγκῃ· οἵα γένοιτʼ ἂν καὶ [*](3 ὡς θεὸς sq. cf. lulian. ep. ad Themist. 257d Themist. 33. 367c || 12 τῶν ἀμφιβίων sq. cf. Cicer. nat. deor. l 37. 103 ‘bestiae . . quasi ancipites in utraque sede viventes’ vi. etiam or. 40. 4 h || 15 ἐξουσίᾳ καὶ ἀνάγκῃ cf. Ps. Plut. vit. Hom. 120 οὐ πάντα καθʼ εἱμαρμένην παραγίνεσθαι, ἀλλά τι καὶ ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις εἶναι, ὧν ὑπάρχειν μὲν τὸ ἑκούσιον, τούτῳ δέ πως συνάπτειν τὸ κατηναγκασμιένον) [*]( ἀκούσῃ — 6 τέχνην n) [*](1 ἀντε〈τίθει〉 τύχη Hob. ἀντετύχει RHB ἀντιπίπτει cett. (θ) ἀντιτυπεῖ Dav.2 ἀντερείδει Duebn. ἀντίτυποι (ἀντίτυπος) Schenkl || 2 τῆς] αἱ (vel ἡ) τῆς Schenkl | κράσεις RN (suprascr. ις) κράσις cett. (δ Δ⁰) ἡ κρᾶσις Reiske (Duebn.) || 3 μετὰ θεὸν MN φα(δ) 4 τἀνθρώπινα Plato | διακυβερνῶσι Plato | τὰ (ante ξύμπαντα) om. Plato || 5 γε om. Plato | ἐπὶ τούτοις προσθεῖναι] ξυγχωρῆσαι τούτοις Plato || 6 δεῖν] δεινὸν Reiske | τὴν ante τέχ- νην om. Plato | χειμῶνος Bα(δ Δ) cum Platone || 7 ξυλλαβέσθαι Plato | ἢ μὴ] ᾗ δεῖ Reiske sed vi. supra § IV k; or. 17. 2 h || 11 διαπιστεύσει B διαπιστεύειν ἐᾷ Markl. || 13 μεταρσίοις 〈καὶ τοῖς νηκτοῖς τῆς ἐν ὕδατι διαίτης〉 τοιαύτην Reiske lacun. in- dicat Duebn.)
ὥστε ἐγὼ ὑποπτεύω μὲν τὴν ἀνάγκην, ὀνομάσαι δὲ αὐτὴν εὐπόρως οὐκ ἔχω. Κἂν γὰρ πεπρωμένην φῶ, ὄνομα λέγω πλανώμενον ἐν ἀνθρώπων δόξαις· τίς γὰρ ἡ πεπρωμένη; ποίας φύσεως; τίνος οὐσίας;