Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Βασιλέα δὲ [*](1 τὰ ἔργα sq. cf. Galen. hist. phil. (Diels 617) Cicer. nat. deor. lI 2. 4; lI 4.12 || 3.4 τρισμύριοι sq. vi. or. 8. 8f || 4 θεοῦ παῖδες vi. supra § a; or. 13.6 b cf. Plat. apol. 27c lulian. lI 90b || 5 τοῦτο μὲν sq. cf. Aetius Diels 304 τούτου (scil. summi dei) πατρὸς καὶ ποιητοῦ τὰ ἄλλα θεῖα ἔκγονα νοητὰ μὲν ἐναιθέριοί τινες δυνά- μεις . . . αἰσθητὰ δὲ τοῦ πρώτου θεοῦ ἔκγονα ἥλιος σελήνη ἀστέρες sq Albin. 14 Apul. dogm. Plat. l 11 Ps. Aristot. π. κόσμου 2 vi. etiam or. 13. 6 c || 16 φρουρὰν cf. Plat. Phaed. 62 b λόγος ὡς ἔν τινι φρουρᾷ ἐσμὲν οἱ ἄνθρωποι | δεσμοὺς cf. Plat. Phaed. 67 d τὴν ψυχὴν . . . ἐκλυομένην ὥσπερ ἐκ δεσμῶν ἐκ τοῦ σώματος . .) [*](14 τεῖχος — ἄρρηκτον p) [*](1 ἄρκει Dav.1 || 3 Βοιώτιος (〈ὁ〉 Βοιώτιος Markl.) scil. He- siodus (oper. et dier. v. 252) ‘nec adeo tot, quot Pindarus dixit’ σ2 | τρεῖς μυρίοι NO || 6 αἰθέρα καὶ NO | οὐσίαι (αι in ras.) R! ? 7. 8 ἐννόει 〈μοι〉 B || 12 Μαιῶτιν (ω in ras.) R! | ἰόνας (═ ἠόνας? ut p. 25.9 R) M || 14. 15 ἄρρητον (suprascr. κ) R! || 15 στέγον] γέγονε B | τὴν] γῆν Canterus (Δ) || 16 ἀλιτηρίων Reiske sed cf. Hom. Hym. in Merc. 259)
Διαδοχὴν ὁρᾷς καὶ τάξιν ἀρχῆς καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ θεοῦ μέχρι γῆς.
Σὺ μέν, ὦ Πίνδαρε, ἀμφισβητεῖς πρὸς ἑαυτὸν περὶ ἀπάτης καὶ δίκης, παραβάλλων χρυσὸν χαλκῷ·
ποιητὴς γὰρ ἦσθα· καὶ δεινὸς ᾠδὴν συντιθέναι χορῷ, καὶ τυράννοις ποιεῖν ἐπινίκια ᾄσματα, καί σοι ἐμέλησεν ὀνομάτων μέτρου, καὶ ἁρμονίας μελῶν, καὶ ῥυθμοῦ σχημάτων·