Dialexeis

Πῶς ἂν οὖν τις ἐκνήσαιτʼ ἂν καὶ ἴδοι τὸν θεόν; τὸ μὲν ὅλον, ὄψει τότε, ἐπειδὰν πρὸς αὐτὸν καλῇ· καλέσει δὲ οὐκ εἰς μακράν· ἀνάμεινον τὴν κλῆσιν· ἥξει σοι γῆρας, ὁδηγοῦν ἐκεῖ· καὶ θάνατος, ὃν ὁ μὲν δειλὸς ὀδύρεται καὶ προσιόντα δέδιεν, ὁ δὲ ἐραστὴς τοῦ θεοῦ ἐκδέχεται ἄσμενος, καὶ προσιόντος θαρσεῖ.

Εἰ δὲ καὶ νῦν ἤδη μαθεῖν ἐρᾷς τὴν ἐκείνου φύσιν, [*](61a) [*](2 κυκηθμοῦ vi. or. 10.9 e || 5 δημοκρατίᾳ vi. supra § VII f || 12 τὸ κρήδεμνον vi. or. 26. 9 h et quae ibi adnotavi; praeterea or. 22.1 a; 38. 7 c || 16 θάνατος, ὃν sq. vi. or. 7. 5 f; 41. 5 f ὃν γὰρ sq.) [*](2 κυκηθμοῦ B cum R μυκηθμοῦ cett. (θ) || 3 ἐκβάλλοντα Reiske | πῶς] in mge σημείωσαι P | (et 6) συνείη Duebn. sed cf. Plat. Protag. 325c | θεοῦ Markl. || 4. 5 ταραττόμενον B ταραττό- μενος φ? Markl. (Δ) || 5 μᾶλλον 〈ἢ〉 ἐν φ? Heins. (Δ) | 7 δʼ ἐν Heins. (Δ) | κέν] κᾄν α(δ) |ἀκούσαι Homerus || 10 αὐτὴν Markl. (Duebn.) αὐτὴ ἡ Schenkl || 11 ὑποβαλοῦσα Bφα(δΔ) || 13 ἂν οὖν B cum R οὖν ἂν cett. (θ) | ἐκνήσαιτʼ R ἐκνήξαιτʼ cett. (δΔ) sed cf. schol. Plat. epinom. 980 b προσπαίσαντι] προσπαίξαντι· ἀντὶ τοῦ ξ τὸ σ οἱ Ἀττικοί || 14 αὑτὸν α(δ) Markl. (Duebn.) || 17 προ- σιόντα (σιο in ras.) R! προσιόντος Markl.)

καθόσον δὲ αὐτοῦ μετέσχεν ἕκαστα, καλὰ καὶ ἑδραῖα καὶ σωζόμενα· καὶ καθόσον αὐτοῦ ἀπολείπεται, αἰσχρὰ καὶ διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα.

Εἰ μὲν ταῦτα ἱκανά, ἑώρακας τὸν

θεόν, εἰ δὲ μή, πῶς τις αὐτὸν αἰνίξηται; Ἐννόει γάρ μοι μήτε μέγεθος, μήτε χρῶμα, μήτε σχῆμα, μήτε ἄλλό τι ὕλης πάθος, ἀλλʼ ὥσπερ ἂν εἰ καὶ σῶμα καλὸν ἀπεκρύπτετο πρὸς τὴν θέαν ὑπὸ ἐσθήτων πολλῶν καὶ ποικίλων, ἀπέδυσεν αὐτὸ ἐραστής, ἵνα εἰδῇ σαφῶς· οὕτω καὶ νῦν ἀπόδυσον καὶ ἄφελε τῷ λόγῳ τὴν περιβολὴν ταύτην, καὶ τὴν ἀσχολίαν τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ τὸ καταλειπόμενον ὄψει, αὐτὸ ἐκεῖνο οἷον ποθεῖς.

Εἰ δὲ ἐξασθενεῖς πρὸς τὴν τοῦ πατρὸς καὶ δη||μιουργοῦ [*](5 ποταμοῦ κάλλος . . οὐρανοῦ sq. vi. or. 25. 7 d sq. || 6 πᾶν τὸ κάλλος ἐκεῖθεν ῥεῖ ═ or. 21. 7 f || 19 πατρὸς καὶ δημιουργοῦ cf. Plat. Tim. 41a vi. etiam supra § Va) [*](1 τίς codd. (δ Δ⁰) τις Duebn. |διηγήσηται Dav. (err. typ ?) | 〈ἰσμὲν〉 εἶναι Reiske οἶμαι Markl. || 2 τῶν καλῶν (νκ in ras.) R! | φανώτατον α(θ) || 3 ἀλλʼ ὅθεν φα(δ Δ) ἀλλʼ ὁπόθεν Dürr (falsa de huius loci memoria proferens) || 4 λειμὼν (prius)] λειμῶνα Markl. (Duebn.) | καλόν] καλός Bφα(δ) | ἄλλοθέν ποθεν Hob. cum R (ἄλλοποθεν (πο punctis postea notat.) ἀλλʼ ὁπόθεν Δ⁰ ἄλλοθεν BO ἀλλ᾿ ὅθεν φα(δ Duebn.) || 6 ἐκεῖθεν (ιθ in ras.) R! || 7 ὂν] οἷον φ ? („tamquam ex fonte“ σ2) Reiske ὡς Markl. | ἀενάου RMN ἀεν- νάου cett. (Δ⁰) | δὲ (ante αὐτοῦ) nescio unde om. θ || 8 αὐτῶν B| || 9 καὶ (ante καθόσον) om. NO || 10 διαφθειρόμενα B || 11 αἰνί ἐνόει N (in mge ἴσως ‘αἰνίττεται’) O αἰνίττεται· ἐννόει PS || 13 ἂν εἰ in ras. R! | τι (pro καὶ) σῶμα Reiske || 15 αὐτὰς Dav.1 | ἴδοι B || 16 in mge σημείωσαι PO | νῦν (υ in ras.) R! 〈σὺ 〉 νῦν Reiske σὺ Markl. )

τοῦτο δʼ αὖ κατʼ αἰθέρα αἱ δαιμόνων οὐσίαι. Βούλομαι δέ σοι δεῖξαι τὸ λεγόμενον σαφεστέρᾳ εἰκόνι. Ἐννόει μεγάλην ἀρχήν, καὶ βασιλείαν ἐρρωμένην, πρὸς μίαν ψυχὴν βασιλέως τοῦ ἀρίστου καὶ πρεσβυτάτου συμπάντων νενευκότων ἑκόντων·

ὅρον δὲ τῆς ἀρχῆς οὐχ Ἅλυν ποταμόν, οὐδὲ Ἑλλήσποντον, οὐδὲ τὴν Μαιῶτιν, | οὐδὲ τὰς ἐπὶ τῷ ὠκεανῷ ἠϊόνας· ἀλλὰ οὐρανόν, [*](61b) καὶ γῆν, τὸν μὲν ὑψοῦ, τὴν δʼ ἔνερθεν· οὐρανὸν οἷον τεῖχος τὶ ἐληλαμένον ἐν κύκλῳ, ἄρμὲν ρηκτον, πάντα χρήματα ἐν ἑαυτῷ στέγον· τὴν δὲ οἷον φρουρὰν καὶ δεσμοὺς ἀλιτρῶν σωμάτων.