Dialexeis

Τοῦτο ἄρα κα οἱ ποιηταὶ τὴν Μνημοσύνην αἰνίττονται Μουσῶν μητέρα, Μούσας μὲν τὰς ἐπιστήμας ὀνομάζοντες, ἠγάθεον χορὸν καὶ ἔργον Διός, ὑπὸ Μνημοσύνης δὲ γεννω [*](1 Κιμμερίων quo exemplo utitur etiam or 16. 6 c; 25. 4 a ; 39. 3 n || 4 θεῶν παισὶν scil. daemonibus vi. or. 11. 5 a et 12 a cf. Plat. apol. 27c lulian. lI 90 b || 5 ὑπὲρ ἄκραν τὴν οὐρανοῦ ἁψῖδα cf. Orig. c Cels. 3. 159 ex Plat. Phaedr. 247a || 5.6 συμπερι- πολοῦσα cf. Albin. 27 συνεστίους θεοῖς γινομένας καὶ συμπερι- πολούσας sq. Sallust. Plat. 14 || 6 συντεταγμένη στρατιᾷ θεῶν vi. or. 4.4 c ex Plat. Phaedr. 246 e || 9 χρηστῷ δαίμονι nam et φαῦλοι sunt cf. lulian. lI 90 b Plut. def. orac. 415 c 417 c etiam lulian. fragm. 288a || 10 συγκεκληρωμένη vi. or. 8. 8 f εἴληχεν sq. et quae ibi adnotavi κυκηθμῷ vi or. 11. 10 f || 11 κατὰ δύναμιν ἀπαλ- λάττουσα αὑτὴν vi. or 7. 5 d || 14 Μνημοσύνην cf. Plut. lib. educ. 13 Ei ap. Delph. 21 Cicer nat. deor. III 21 || 15 Μούσας τὰς ἐπιστήμας ὀνομάζοντες vel λόγους cf. Themist. 24. 301) [*](2 γινομένη MN || 3 ἐλευθέρα νόσων om. Duk. || 5 τοῦ οὐ- ρανοῦ α(δ) | ἀψῖδα MNα(δ) || 7 ἀληθῶς α(δ ∠) ἀληθείᾳ Schenkl ἀναμιμνήσκεται (κε in ras. ex κει) R! || 8 δὲ 〈ἐνθάδε 〉 ἐκείνων Hob. δὲ νῦν ἐκείνων φα(δ ∠) δʼ ἐκείνων νῦν Schenkl || 10 μυ- κηθμιῷ MNα(δ ∠°) || 11 αὐτὴν BMN || 13 〈διὰ〉 τοῦτο φα(δ) || 14 αἰνίττονται (αι prius in ras.) R! || 15 μὲν 〈οὖν〉 Duk. || 16 ἔργον] ἔγγονον Heins. | καὶ γεννωμένας nescio unde Dav. )

Περὶ μὲν δαιμόνων σκοπῶν ἀμφισβητεῖν λόγον λόγῳ φέρω, καὶ ἀνέχομαι τὴν στάσιν, καὶ οὐδὲν δεινὸν οὐδὲ πλημμελὲς οὐδὲ ἔξω τρόπου ἡγοῦμαι δρᾶν τὸν ἀμφισβητοῦντα πρὸς ἑαυτὸν καὶ πρὸς ἄλλον, εἰ ἐστὶν τὸ δαιμόνιον, καὶ τί, καὶ ὁπόσον· καὶ γὰρ ἦν ἐνταῦθα τὸ μὲν ὄνομα δῆλον, ἡ δὲ οὐσία ἀφανής, ἡ δὲ δύναμις [*](1 θεραπεύωμεν τὰς (ευ, μ, ας in ras.) R!) [*](Codices RPSOMNBφ (═ Paccius) α (═ Stephanus); H (teste Davisio)) [*](6 περὶ δαιμόνων σκοπῶν scil. in oratt. 8 et 9 | ἀμφισ- βητεῖν λόγον λόγῳ vi. or. 13. 3 e πολεμεῖν λόγον λόγῳ etiam or 16.1 b κατήγορος δὲ λόγος λόγου || 11 ὄνομα δῆλον scil. δαίμονες, cum deus ἀνώνυμος sit vi. or. 2. 10 a) [*](7 in mge ἤγουν ἀσύνηθες καὶ οὐ τὸν ἄτακτον ἤγουν ἀπρε- πὲς (schol. ad voces πλημμελὲς et ἔξω τρόπου rubro colore scriptum) M) [*](3 ΙΑ΄ R! || 5 in mge ιδ΄ R! | τίς ὁ θεὸς κατὰ Πλάτωνα RK (teste Bandini) ιξος τίς ὁ θεὸς κατὰ Πλάτωνα α΄ λόγος Z (teste Schenkl) Μαξίμου Τυρίου σοφιστοῦ καὶ φιλοσόφου· λόγος περὶ τοῦ τίς ὁ θεὸς κατὰ Πλάτωνα NOSP (om. λόγος) M (om. καὶ φιλοσόφου) Μαξίμου Τυρίου Πλατωνικοῦ φιλοσόφου τῶν ἐν τῇ Ρώμῃ διαλέξεων τῆς πρώτης ἐπιδημίας λόγοι μα΄ περὶ τοῦ τίς ὁ θεὸς κατὰ Πλάτωνα λόγος α΄ α om. (relicto spatio duorum versuum) B τί ὁ θεὸς κατὰ Πλάτωνα Ηφ || 6 δαιμόνων 〈σκοπῶν〉 Hob. | ἀμφισβητεῖν Duebn. ἀμφισβητῶν codd. ἀμφισβητοῦντα Markl. | λόγον 〈ἐναντίον〉 λόγῳ Reiske || 7 οὐδὲν] οὐδὲ PN 8 πλημελὲς PN || 10 ὁποῖον Reiske || 11 ἄδηλον Markl. (Duebn.) ἀφανές Markl.)

Νῦν δὲ δὴ τίς γένωμαι, περὶ θεοῦ λέγων; ποῖον κάλλος ῥημάτων περιβαλλόμενος, ἢ ποῖον φῶς ἐξ ὀνομάτων σαφεστάτων πορισάμενος, ἢ τίνα ἁρμονίαν ᾠδῆς ἐκλόγου ἁρμοσάμενος, δείξαιμι ἂν ἐμαυτῷ