Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἥκει τοίνυν ἡμᾶς ὁ λόγος φέρων ἐπὶ τὸ ζητούμενον. Ἡ δὴ γὰρ ψυχῆς εὕρεσις, αὐτογενής τις οὖσα, καὶ αὐτοφυής, καὶ ξύμφυτος· τί δʼ ἄλλό ἐστιν ἢ δόξαι ἀληθεῖς ἐπεγειρόμεναι, ὧν τῇ ἐπεγέρσει τὲ καὶ συντάξει

ἐπιστήμη ὄνομα; Εἰ δὲ βούλει καὶ ταύτης, εἴκαζέ μοι τὸ λεγόμενον στρατιώτῃ πλανωμένῳ καὶ διακεχυμένῳ· ἢ καθʼ Ὅμηρον μᾶλλον, νὺξ μὲν ἔστω καὶ ἡσυχία πολλὴ κατὰ τὸ στρατόπεδον, καὶ ὕπνος βαθὺς τῶν ἄλλων ἁπάντων κειμένων ἑξῆς. [*](8 καὶ ποῖ στησόμεθα sq. vi. or. 9. 5 f et quae ibi adnotavi 18 ἢ. . . . μᾶλλον ut or. 11. 9 b; 12. 2 b μᾶλλον οὑτωσὶ λέγωμεν) [*](1 φήῃ Homerus | ἔχει Duk. | φαιδίμω ὤμω Markl. ‖ 2 〈ὅ, τε μαθών, ἄλλ〉οθεν Hob. ὁμόθεν (vel αὖθις) Schenkl ποθεν Steph. ὁ δὲ Reiske ὅ, τε Dav.1 (Duebn.) ‖ 3 μάθῃ α(δ) ‖ 4 ἐρεῖ (ἐρῆ R) μοι] ἐρήσομαι ϛ(δΔ) ‖ 5. 6 τὰ αὐτὰ] ταῦτα Heins. 7 ἡδὺ] ἤδη Markl. ‖ 7. 8 κᾀκεῖνον δεῖ ἔρεσθαι Markl. ‖ 8 ἄλλου ἄλλον MN α(δ) ‖ 9 ἀνερῶντες α corr Steph. ‖ 13 ἡ δὴ] ἡδὺ α(δ) unde ἤδη (vel ἴδιον) Heins. ἡ δὲ Dav.2 (err. typ.) ‖ 14 τί ἄλλό Dav.2 (Duebn.) ‖ 16 ταύτῃ Steph. (Duebn.) περὶ ταύτης Dav.2 ‖ 17 τὸ λεγόμενον RH τὸ γινόμενον cett. (δΔ°) |διακεχωρισμένῳ M ‖ 20 κειμένων] κοιμωμένων in mge N)

121
[*]((K 3/4))
  • Ἀλλ᾿ οὐκ Ἀτρείδην Ἀγαμέμνονα, ποιμένα λαῶν,
  • ὕπνος ἔχεν·
    • ἀλλ᾿ ἐπιὼν καὶ ἐξανιστὰς ἕκαστον καὶ συντάττων, [*]((Δ 297/9))
  • ἱππῆας μὲν πρῶτα, σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν·
  • πεζοὺς δ᾿ ἐξόπιθεν ἔστησεν πολέας τε καὶ
  • ἐσθλούς,
  • ἕρκος ἔμεν πολέμοιο, κακοὺς δ᾿ ἐς μέσσον
  • ἔλασσεν.
    • [*](55a) Τοιοῦτον ἡγοῦ καὶ περὶ τὴν ψυχὴν |γίγνεσθαι·

    νύκτα πολλὴν καὶ ὕπνον βαθὺν τῶν τῆς ψυχῆς νοημάτων·

    τὸν δὲ λόγον αὐτόν, τὸν στρατηγὸν ὄντα, ἢ βασιλέα ἢ ὅ, τι περ ὀνομάζων χαίρεις, ἐπιόντα τοῦτον ἕκαστον καὶ ἐπεγείροντα καὶ συντάττοντα.

    Κάλει δὲ τὸν μὲν ὕπνον λήθην, τὴν δὲ ἀνάστασιν αὐτῶν ἀνάμνησιν, μνήμην δὲ τὴν φυλακὴν καὶ τὴν σωτηρίαν τῶν συνταχθέντων.

    Γίγνεται δὲ ἡ ἀνάμνησις, κατὰ βραχὺ ἕτερον ἐξ ἑτέρου θηρευούσης τῆς ψυχῆς, καὶ χειραγωγουμένης ὑπὸ τοῦ παρόντος ἐπὶ τὸ μέλλον· ὁποῖον ἀμέλει περὶ τὰς τῶν δεῦρο πραγμάτων ἀναμνήσεις γίγνεται.

    [*](4 ἱππῆας μὲν πρῶτα sq. quibus versibus Homerum ‘tacti- cam’ artem docuisse voluerunt cf. Ps. Plut. vit. Hom. 192. vi. etiam or. 18. 8 a || 11 τὸν δὲ λόγον . . στρατηγὸν ὄντα simil. τὴν ψυχὴν στρατηγὸν dicit or. 40. 5 a || 14 ὕπνον cf. Albin. 14 ἐγεί- ρων αὐτὴν ὡσπερ ἐκ κάρου τινὸς (═ ‘βαθέος ὕπνου’) vi. etiam supra § III b | λήθην quam ἐλάβομεν ἐνσωματωθέντες cf. Albin. 25 || 16 γίγνεται δὲ ἡ ἀνάμνησις sq. cf. Plat. Men. 81 d)[*](2 ὕπνος om. ΜΝ α (δ) | ἔσχεν ΜΝΒ α (δ) || 3 ἐξανιστὰς (ισ in ras.) R! ||4 σὺν — 5 πολέας τε om. ΜΝ φα (δ) || 5 ἐξόπιθε στῆσεν Δ cum Homero || 7 ἕρκος (ος in ras.) R! || 8 ἔλασεν B || 11 τὸν (ante στρατηγὸν) om. α(δ) del. Reiske || 12 τούτων α(δ Δ) || 14 ὕπνον αὐτὸν λήθην Ϛ(δ) unde ὕπνον αὐτῶν λήθην Markl. 16 καταβραχύ Μ || 18 μέλλον (ελ in ras.) R!)
    122

    Ἄιδει ὁ Δημόδοκος ἐν τῇ Φαιάκων δαιτί (θ 75) νεῖκος Ὀδυσσῆος καὶ Πηλείδεω Ἀχιλῆος· Ὀδυσσεὺς παρών, ἀκούων τῆς ᾠδῆς, γνωρίσας δακρύει.

    [*]( Ed. Duebn. p. 63)

    Ἆῤ οὖν οὐκ εἰκός, ἐπιλαβομένης αὐτῷ τῆς ψυχῆς τοιαύτης ἀρχῆς, ὁδεύειν ἐπὶ τὰ ἐκεῖ ἔργα, καὶ τὸ μὲν σῶμα αὐτῷ συμπίνειν τοῖς Φαίαξιν, αὐτοῦ μένον· τὴν δὲ ψυχὴν γίγνεσθαι τῆς μνήμης ἐκεῖ ἐν Ἰλίῳ, ἀναπεμπαζομένην ἕκαστον ὧν εἶδεν τέως, καὶ ἰοῦσαν ἐπὶ πολλὰ

    ῶν ἑαυτῆς θεαμάτων, ἀπὸ μικρᾶς ἀρχῆς; Ἤδη τὶς καὶ λύραν ἰδὼν ἐμνήσθη τῶν παιδικῶν τῶν χρησαμένων τῇ λύρᾳ· κοῦφον γάρ τι χρῆμα ἀνάμνησις καὶ εὔκολον.

    Καὶ ὥσπερ τὰ εὐκίνητα τῶν σωμάτων τοῦ χείρω προάγοντος δεῖται, καὶ παραλαβόντα τὴν ἐξ ἐκείνου ἀρχὴν φυλάττει ἐπὶ πολὺ τὴν κίνησιν· οὕτω καὶ ὁ νοῦς ἐπιλαβόμενος πρὸς μνήμην βραχείας ἀρχῆς, ἣν ἡ αἴσθησις αὐτῷ ὀρέγει, ἐπὶ πολλὰ χωρεῖ προιὼν κατὰ ἀνάμνησιν.