Dialexeis

ἄνθρωποι δὲ ὄντες οὐδὲ κατὰ ὄρνιθας ξυνάσονται ἡμῖν, ἀκούοντες θαμὰ οὐκ ἀσήμων αὐλημάτων, ἀλλὰ νοερῶν λόγων καὶ διηρθρωμένων

καὶ γονίμων καὶ πρὸς μίμησιν εὖ πεφυκότων; Ὥστε ἔγωγε τέως καὶ πρὸς ἅπαντας ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων σιγὴν ἔχων καὶ μηδὲν σεμνὸν μηδὲ ὑπέραυχον μήτε ἰδίᾳ μήτε εἰς κοινὸν εἰπεῖν, νῦν μοι δοκῶ ὑμῶν εἵνεκεν γαυρότατα ἄν καὶ μεγαλαυχότατα εἰπεῖν.

Παρελήλυθεν εἰς ὑμᾶς, ὦ νέοι, παρασκευὴ λόγων αὕτη πολύχους καὶ πολυμερὴς καὶ πάμφορος, καὶ ἐπὶ πάσας ἐξικνουμένη ἀκοὰς καὶ πάσας φύσεις, καὶ πάσας ζηλώσεις λόγων, καὶ πάσας παιδευμάτων ἰδέας, ἀταμίευτος καὶ ἄμισθος καὶ ἀπροφάσιστος καὶ ἄφοθονος, ἐν μέσῳ κειμένη τοῖς δυναμένοις λαβεῖν.

Εἴτέ τις ῥητορείας ἐρᾷ, οὗτος αὐτῷ δρόμος λόγου πρόχειρος καὶ πολυαρκὴς [*](1 ἀνὴρ φιλοθρέμμων sq vi infra or. 29. 4 b sq. || 15 γαυρό- τατα sq. aliter Dio Chrys. XIl 13 (et 15) οὐ λαμβάνω μαθητὰς εἰδὼς ὅτι οὐδὲν ἂν ἔχοιμι διδάσκειν.) [*](1 τῶν αὐλῶν αὐτῶν] τῶν αὐλημάτων Markl αὐλῶν del. Reiske ||2. 3 τοἄσημον (suprascr υτο) R! ||3 ἦν — 4 αὐλητικός om MN φα(δ) || 5 ἀντάγοντες B ὁσημέραι (σ in ras.) R! ||6 τε- λευτῶν MNα(δ ) corr. Markl. || 9 ἡμῖν (ῖν in ras.) R! || 12 τέως μὲν καὶ Nα(δ) ||13 14 μήτειδίᾳ R! | εἰπὼν ϛ(δ Δ) | εἴνεκιν (κ in ras.) R! || 16 νεοπαρασκευὴ (suprascr. ι) F ||19 λόγον pr. man. R! |καὶ (ante ἄμισθος) om. BMNα(δ) ||21 ῥητορίας BN)

εἴτέ τις ποιητικῆς ἐρᾷ, ἡκέτω πορισάμενος ἄλλοθεν τὰ μέτρα μόνον, τὴν δὲ ἄλλην χορηγίαν λαμβανέτω ἐντεῦθεν ἔκπλεων ποιητικῆς, τὸ σοβαρόν, τὸ ἐπιφανές, τὸ λαμπρόν, τὸ γόνιμον, τὸ ἔνθεον, [*](23a)τὴν οἰκονομίαν, τὴν |δραματουργίαν, τὸ κατὰ τὰς φωνὰς ἀταμίευτον, τὸ κατὰ τὴν ἁρμονίαν ἄπταιστον·

ἀλλὰ πολιτικῆς καὶ τῆς περὶ δήμους καὶ βουλευτήρια παρασκευῆς ἥκεις ἐνδεὴς ὤν; σὺ μὲν καὶ πεφώρακας τὸ ἔργον, ὁρᾷς τὸν δῆμον, ὁρᾷς τὸ βουλευτήριον, τὸν λέγοντα, τὴν πειθώ, τὸ κράτος.

Ἀλλὰ τούτων μέν τις ὑπερορᾷ, φιλοσοφίαν δὲ ἀσπάζεται καὶ ἀλήθειαν τιμᾷ; ἐνταῦθα .ὑφαιρῶ, τῆς μεγαλαυχίας ὑφίεμαι, οὐχ ὁ αὐτός εἰμι· μέγα τὸ χρῆμα καὶ δεόμενον προστάτου οὐ δημοτικοῦ, μὰ Δία, οὐδὲ ἐρχομένου χαμαί, οὐδὲ ἀνακεκραμένου τῷ τῶν πολλῶν τρόπῳ.

Εἰ μὲν οὖν τις τοῦτʼ εἶναι φιλοσοφίαν λέγει, ῥήματα καὶ ὀνόματα, ἢ τέχνας λόγων, ἢ ἐλέγχους καὶ ἔριδας καὶ σοφίσματα, καὶ τὰς ἐν τούτοις διατριβάς, οὐ χαλεπὸν εὑρεῖν τὸν διδάσκαλον· πάντα ὑμῖν μεστὰ τοιούτων [*](15 ἐρχομένου χαμαὶ cf. Hesiod. theog 272 || 17.1 ῥήματα καὶ ὀνόματα vi or. 11 1 b cf. Plat. symp 198 b al. (Deuschle Plat. Sprachphilosophie Marb 1850) ||18 ἔριδας et 19 σοφίσματα sq. vi. or. 30. 1 d ||19.20 χαλεπὸν εὑρεῖν ut or. 15. 1 a; 33. 1 a etiam or. 11. 7 g) [*](1 ἄρρατος R! (ut Plat. Crat. 407 d Polit. 535 c) ἄρρηκτος cett. (δ Δ) ||2 ἄκμητος] ἄμικτος MNφα(δ) ||4 ἐντευθενὶ Mharkl. ἔκπλεων ποιητικῆς Hob. ἐκ ποιητικῆς RMNB om. cett. (δ Δ) ἐκ- πρεπῆ (vel ἐκποικιλτικὴν) Schenkl ἐκ del Dav Markl. || 8 〈τῆς〉 πολιτικῆς Nα(δ) ||9 μὲν] μένε Reiske ||10 ὁρᾶς τὸν δῆμον om. MNHφα(δ) 11 ἀλλὰ] ἀλλʼ εἰ Dav ||12. 13 καὶ ἀλήθειαν τιμᾷ om. MN φα(δ) ||15 προ-στάτου R! ||ἐρχομένου χαμαί, οὐδὲ nescio unde om. Duebn. ||17 λέγει φιλοσοφίαν B ||18 ἢ ἐλέγχους om B 20 τοιούτων] καὶ τοιούτων B τῶν MNφ α(δ))

Εἰ δὲ ταῦτα μὲν ὀλίγη τοῦ φιλοσοφεῖν μοῖρα, καὶ τοσαύτη, ὅση αἰσχρὸν μὲν μὴ εἰδέναι, οὐ σεμνὸν δὲ εἰδέναι, διαφεύγομεν τὸ αἰσχρόν καὶ ταῦτα εἰδότες, μὴ καλλωπιζώμεθα δὲ ἐπʼ αὐτοῖς· ἢ γὰρ ἂν πολλοῦ ἄξιοι καὶ οἱ γραμματισταὶ εἶεν, πραγματευόμενοι περὶ τὰς συλλαβάς, καὶ συμψελλίζοντες ἔθνει παίδων ἀνοητοτάτῳ.