Dialexeis

Ἢ κἀνταῦθα πάμμηκες διαφέρει ἔπαινος ἡδονῆς· ἥδονται μὲν γὰρ πάντες ἀκροώμενοι, ὃς δʼ ἂν τῷ ὄντι ἐπαινέσῃ, καὶ μιμήσεται· μέχρι δέ τις μὴ ζηλοῖ, οὐκ ἐπῄνεσεν. Ἤόη τὶς καὶ ὑπὸ αὐλημάτων ἀνὴρ ἄμουσος [*](22b) διετέθη μουσικῶς, καὶ τὰ ὦτα | ἔναυλος ὤν διαμέμνηται τοῦ μέλους, καὶ μινυρίζει πρὸς αὑτόν. Κἂν τοῦτο τὶς ὑμῶν τὸ πάθος ζηλωσάτω· τάχα γάρ που ἐρασθήσεται [*](4 εὐδοκίμως στεφανοῦμαι sq vi or 3. 5 e || 8 ἔχω δόξαν cf. Dio Chrys. XII 5 τοῦτο δὲ πολλοὺς σοφιστὰς δόξῃ καὶ μα- θηταῖς ἐπαιρομένους || 12 οἶον αὐλήματα ἢ κιθαρίσματα ═ or. 17. 5g; 26.2 d || 17 μιμήσεται sq cf. Dio Chrys. 55. 4 et 5 Plat. Prot 326a ἵνα ὁ παῖς ζηλῶν μιμῆται) [*](1 τῇ ἀγωνίᾳ MNα(δ) || 2 ἀγωνιστὴς MNφα(δ) || 3 συγκονιό- μενος Reiske (Duebn.) ||4 εὐδοκιμῶ Dav. (Δ) εὐδοκιμήσω Schenkl τότε HB om. α(δ) ||8 τούτων ἔχω δόξα; α(δ Δ) τούτων ἔχω· 〈ἔχω〉 δόξαν Schenkl || 9 (et 10) τὶς MN cum R! | καὶ οὐ λέγει om. B || 10. 11 καὶ οὐ — 12 κιθαρίσματα ἢ om. B || 13 τις καὶ] τις ἢ Markl. τε καὶ Reiske ||14 μὲν (ante πάντες) om. MNα(δ) ἦ φα(θ) ||16 ἥδοντο Nα(δ) corr. Heins. ||20 τούτῳ τις Reiske 21 ὑμῶν (ων in ras .) R)

Ἀνὴρ φιλοθρέμμων ὄρνιθας εἶχεν τῶν ἡδὺ μὲν φθεγγομένων τὸ ὄρθριον δὴ τοῦτο ||, [*](Ed. Duebn. p. 25)ἄσημον δὲ, καὶ οἷον ὄρνιθας εἰκός. Ἦν αὐτῷ γείτων αὐλητικός· ἀκροώμενοι δὲ οἱ ὄρνιθες διαμελετωμένου τοῦ αὐλητοῦ, καὶ ἀντάδοντες αὐτῷ ὁσημέραι, ἐτυπώθησαν τῇ ἀκοῇ πρὸς τὰ αὐλήματα, καὶ τελευτῶντες ἀρξαμένου αὐλεῖν συνεπήχουν πρὸς τὸ ἐνδόσιμον, δίκην χοροῦ·

ἄνθρωποι δὲ ὄντες οὐδὲ κατὰ ὄρνιθας ξυνάσονται ἡμῖν, ἀκούοντες θαμὰ οὐκ ἀσήμων αὐλημάτων, ἀλλὰ νοερῶν λόγων καὶ διηρθρωμένων

καὶ γονίμων καὶ πρὸς μίμησιν εὖ πεφυκότων; Ὥστε ἔγωγε τέως καὶ πρὸς ἅπαντας ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων σιγὴν ἔχων καὶ μηδὲν σεμνὸν μηδὲ ὑπέραυχον μήτε ἰδίᾳ μήτε εἰς κοινὸν εἰπεῖν, νῦν μοι δοκῶ ὑμῶν εἵνεκεν γαυρότατα ἄν καὶ μεγαλαυχότατα εἰπεῖν.

Παρελήλυθεν εἰς ὑμᾶς, ὦ νέοι, παρασκευὴ λόγων αὕτη πολύχους καὶ πολυμερὴς καὶ πάμφορος, καὶ ἐπὶ πάσας ἐξικνουμένη ἀκοὰς καὶ πάσας φύσεις, καὶ πάσας ζηλώσεις λόγων, καὶ πάσας παιδευμάτων ἰδέας, ἀταμίευτος καὶ ἄμισθος καὶ ἀπροφάσιστος καὶ ἄφοθονος, ἐν μέσῳ κειμένη τοῖς δυναμένοις λαβεῖν.

Εἴτέ τις ῥητορείας ἐρᾷ, οὗτος αὐτῷ δρόμος λόγου πρόχειρος καὶ πολυαρκὴς [*](1 ἀνὴρ φιλοθρέμμων sq vi infra or. 29. 4 b sq. || 15 γαυρό- τατα sq. aliter Dio Chrys. XIl 13 (et 15) οὐ λαμβάνω μαθητὰς εἰδὼς ὅτι οὐδὲν ἂν ἔχοιμι διδάσκειν.) [*](1 τῶν αὐλῶν αὐτῶν] τῶν αὐλημάτων Markl αὐλῶν del. Reiske ||2. 3 τοἄσημον (suprascr υτο) R! ||3 ἦν — 4 αὐλητικός om MN φα(δ) || 5 ἀντάγοντες B ὁσημέραι (σ in ras.) R! ||6 τε- λευτῶν MNα(δ ) corr. Markl. || 9 ἡμῖν (ῖν in ras.) R! || 12 τέως μὲν καὶ Nα(δ) ||13 14 μήτειδίᾳ R! | εἰπὼν ϛ(δ Δ) | εἴνεκιν (κ in ras.) R! || 16 νεοπαρασκευὴ (suprascr. ι) F ||19 λόγον pr. man. R! |καὶ (ante ἄμισθος) om. BMNα(δ) ||21 ῥητορίας BN)

εἴτέ τις ποιητικῆς ἐρᾷ, ἡκέτω πορισάμενος ἄλλοθεν τὰ μέτρα μόνον, τὴν δὲ ἄλλην χορηγίαν λαμβανέτω ἐντεῦθεν ἔκπλεων ποιητικῆς, τὸ σοβαρόν, τὸ ἐπιφανές, τὸ λαμπρόν, τὸ γόνιμον, τὸ ἔνθεον, [*](23a)τὴν οἰκονομίαν, τὴν |δραματουργίαν, τὸ κατὰ τὰς φωνὰς ἀταμίευτον, τὸ κατὰ τὴν ἁρμονίαν ἄπταιστον·

ἀλλὰ πολιτικῆς καὶ τῆς περὶ δήμους καὶ βουλευτήρια παρασκευῆς ἥκεις ἐνδεὴς ὤν; σὺ μὲν καὶ πεφώρακας τὸ ἔργον, ὁρᾷς τὸν δῆμον, ὁρᾷς τὸ βουλευτήριον, τὸν λέγοντα, τὴν πειθώ, τὸ κράτος.

Ἀλλὰ τούτων μέν τις ὑπερορᾷ, φιλοσοφίαν δὲ ἀσπάζεται καὶ ἀλήθειαν τιμᾷ; ἐνταῦθα .ὑφαιρῶ, τῆς μεγαλαυχίας ὑφίεμαι, οὐχ ὁ αὐτός εἰμι· μέγα τὸ χρῆμα καὶ δεόμενον προστάτου οὐ δημοτικοῦ, μὰ Δία, οὐδὲ ἐρχομένου χαμαί, οὐδὲ ἀνακεκραμένου τῷ τῶν πολλῶν τρόπῳ.