Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)
Menander
pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.
σοφοῦ παρ᾿ ἀνδρὸς ἐκδέχου συμβουλίαν (Mon 476 M/705 J).
τὸ γνῶθι σαυτὸν πᾶσίν ἐστι χρήσιμον (Mon 584 M/762 Var. J).
τὰ δ᾿ αἰσχρὰ κέρδη συμφορὰς ἐργάζεται (Mon 586 M/755 J).
ὕβριν χαλίνου καὶ μέγας ἔσῃ σοφός (Gregorius, Carmen morale XXX 20).
ὕπουλος ἀνὴρ δίκτυον κεκρυμμένον (Mon 587 M/797 J).
φῶς ἐστι τῷ νῷ πρὸς θεὸν βλέπειν ἀεί (Mon 589 M/819 J).
φίλος φίλου δεόμενος οὐκ ἔστιν φίλος (Mon 590 M/820 J).
ψυχῆς νοσούσης ἐστὶ φάρμακον λόγος (Mon 550 M/840 J).
οὐδεὶς ποιῶν πονηρὰ λανθάνει θεόν (Mon 582 M/626 J).
πονηρὸν ἄνδρα μηδέποτε ποιοῦ φίλον (Mon 453 M/638 J).
πειρῶ βλάβην σὺ μᾶλλον ἢ δίκας ἔχειν (Mon 675 J).
σιγᾶν ἄμεινον ἢ λαλεῖν ἃ μὴ πρέπει (Mon 484 M/710 J).
σοφοῖς ὁμιλῶν καὐτὸς ἐκβήσῃ σοφός (Mon 475 M/383 Var. J).
τοῦτ᾿ ἐστὶ τὸ ζῆν μὴ σεαυτῷ ζῆν μόνῳ (Mon 585 M/775 J).