Ezechiel

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 3: Hosea-4 Maccabees, Psalms of Solomon, Enoch, The Odes. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1905

καὶ εἶπεν πρὸς μέ Προφήτευσον ἐπὶ τὸ πνεῦμα, προφήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου, καὶ εἰπὸν τῷ πνεύματι Τάδε λέγει Κύριος Ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων ἐλθὲ καὶ ἐμφύσησον εἰς τοὺς νεκροὺς τούτους, καὶ ζησάτωσαν.

καὶ ἐπροφήτευσα καθότι ἐυετείλατό μοι· καὶ εἰσῆλθεν εἰς αὐτοὺς [*](36 εγω 2⁰] pr οτι A Κυριος 2⁰] pr κς A ποιησω] εποιησα Q 37 αδω- AQ ναι Κυριος] κς κς ο θς A κι κς Q ζητηθησομαι] ζητημα θησομαι A αυτους 1⁰] αυτοις AQ 38 εγω] + ειμι A X X X V II 1 pr tit νεκρων αναβιωσις Q πνευματι] adnot τω αγιω Qmᵍ Κυριος] κυ Q πεδιου] πεδινου Q*vid (διου Qa) οστων Q ανθρωπινων] pr Q? 2 ξηρα] pr και ιδου AQ 3 Κυριε] pr κε AQ επιστη] επιστασαι Q ταυτα 2⁰] αυτα A pr ?? Q? 4 με] + (sub ??) υιε ανδου Q 5 Κυριος] pr κς AQ οστοις Q 6 πνευμα μου εις υμας] πνα μου εφ υμ. A εις υμ. πνα μου Q οτι] διοτι A 7 μοι] + κς A εγενετο] + φωνη A et (sub ?? ) Q προφητευσαι] προφητευειν A προσηγαγεν AQ* οστα] + οστεο Qᵐᵍ 8 ειδον Bᵃᵇ εφυοντο] ανεφυ- οντο A δερματα] δερμα AQ 9 επι το πνευμα. ανθρωπου] υιε αναυ προφητευσον επι το πνευμα A ιυριος] pr κς AQ εκ των τεσσαρων πνευμα- των (πν. sup ras Bᵃᵇ) κλθε] ελθε εκ των τεσσ. ανεμων του ουνου ελθε το πνευμα A εκ των τεσσ. πνευματων ελθε οι γʼ ?? ) το πνευμα Q 10 καθοτι] καθως A)

466
[*](B) τὸ πνεῦμα καὶ ἔζησαν, καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῶν ποδῶν αὐτῶν, συναγωγὴ πολλὴ σφόδρα.

καὶ ἐλάλησεν Κύριος πρὸς μὲ λέγων Υἱὲ ἀνθρώπου, τὰ ὀστᾶ ταῦτα πᾶς οἶκος Ἰσραήλ ἐστιν, καὶ αὐτοὶ λέγουσιν Ξηρὰ γέγονεν τὰ ὀστᾶ ἡμῶν, ἀπόλωλεν ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, διαπεφωνήκαμεν.

διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἰπόν Τάδε λέγει Κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἀνοίγω ὑμῶν τὰ μνήματα, καὶ ἀνάξω ὑμᾶς ἐκ τῶν μνημάτων ὑμῶν, καὶ εἰσάξω ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ,

καὶ γνωώσεσθε ὅτι ἐγωώ εἰμι Κύριος, ἐν τῷ ἀνοῖξαί με τοὺς τάφους ὑμῶν τοῦ ἀναγαγεῖν με ἐκ τῶν τάφων τὸν λαόν μου.

καὶ δώσω τὸ πνεῦμά μου εἰς ὑμᾶς καὶ ζήσεσθε, καὶ θήσομαι ὑμᾶς ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν, καὶ γνωσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος λελάληκα καὶ ποιήσω, λέγει Κύριος.

Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς μέ λέγων

Υἱὲ ἀνθρώπου, λάβε σεαυτῷ ῥάβδον καὶ γράψον ἐπʼ αὐτὴν τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ τοὺς προσκειμένους ἐπʼ αὐτόν· καὶ ῥὰβδον δευτέραν λήμψῃ σεαυτῷ καὶ γράψεις αὐτὴν Τῷ Ἰωσήφ, ῥάβδον Ἐφρἀιμ καὶ πάντας τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ τοὺς προστεθέντας πρὸς αὐτόν.

καὶ συνάψεις αὐτὰς πρὸς ἀλλήλας σαυτῷ εἰς ῥάβδον μίαν τοῦ δῆσαι αὐτάς, καὶ ἔσονται ἐν τῇ χειρί σου.

καὶ ἔσται ὅταν λέγωσιν πρὸς σέ οἱ υἱοὶ τοῦ λαοῦ σου Οὐκ ἀναγγέλλεις ἡμῖν τί ἐστιν ταῦτά σοι;

καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτοὺς Τάδε λέγει Κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ λήμψομαι τὴν φυλὴν Ἰωσὴφ τὴν διὰ χειρὸς Ἐφράιμ καὶ τὰς φυλὰς Ἰσραὴλ τὰς προσκειμένας πρὸς αὐτόν, καὶ δώσω αὐτοὺς ἐπὶ τὴν φυλὴν Ἰούδα, καὶ ἔσονται εἰς ῥάβδον μίαν τῇ χειρὶ Ἰούδα.

καὶ ἔσονται αἱ ῥάβδοι ἐφʼ ἂς σὺ ἔγραψας ἐπʼ αὐταῖς ἐν τῇ χειρί σου ἐνώπιον αὐτῶν,

καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς Τάδε λέγει κύριος Κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω πάντα οἶκον Ἰσραὴλ ἐκ μέσου τῶν ἐθνῶν οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ, καὶ συνάξω αὐτοὺς ἀπὸ πάντων τῶν περικυκλῳ αὐτῶν καὶ εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν [*](AQ) [*](10 το πνευμα] πν. ζωης A πολλη] μεγαλη A σφοδρα] + (sub οι γʼ ?? ) σφοδρα Q 11 οικος] pr ο Q 12 ειπον] + προς αυτους A et (sub οι γ ?? ) Q Κυριος] pr αδωναι A pr κς Q υμων (υμω B υμων Bᵃᵇ) τα μνηματα] τα μν. υμων Q υμων 2⁰] + (sub οι γ ??) λαος μου Q 13 με 2⁰] + υμας A et (sub ?? ) Q ταφων] υμων AQ 14 το πνευμα] om το BᵃᵇAQ λελαληκα] ελαλησα (post ει distinx) Q Κυριος 2⁰| pr κς AQ 16 υιε] pr (sub ?? ) και συ Q Ισραηλ 1⁰] αυτης A επ 2⁰] προς AQmg ληψη BᵇQᵃ προστεθεντας] προσκειμενους A 17 συναψεις] συναξεις Q προσαλληλα Q* ( λας Qᵃ) καυτω] σεαυτω A του δησοι αυτας] pr ?? Q? 18 σου] + λεγοντες A et( sub ?? ) Q αναγγελλεις] απαγγελεις AQ 19 Κυ. ριος] pr αδωναι A pr κς Q ληψομαι BᵇQᵃ την δια] om την A Ισραηλ] pr του A προκειμενας Q* fort Ιουδα 1⁰] pr του A μιαν] + (sub ?? ) και εσονται μια Q τη χειρι]| pr εν AQ 20 αι οαβδοι (δ sup ras Bᵃᵇ)] om αι Q* (superscr Qa) ας] αις AQ 21 κυριος Κυριος] αδωναι κς ο θς A)

467
τοῦ Ἰσραήλ,

καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς ἔθνος ἐν τῇ γῇ μου καὶ ἐν τοῖς [*](B) ὄρεσιν Ἰσραήλ· καὶ ἄρχων εἷς ἔσται αὐτῶν, καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι εἰς δύο ἔθνη, οὐδὲ μὴ διαιρεθῶσιν οὐκέτι εἰς δύο βασιλείας,

ἵνα μὴ μιαίνωνται ἔτι ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν. καὶ ῥύσομαι αὐτοὺς ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν ὧν ἡμάρτοσαν ἐυ αὐταῖς, καὶ καθαριῶ αὐτούς, καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν, καὶ ἐγὼ Κύριος ἔσομαι αὐτοῖς εἰς θεόν·

καὶ ὁ δοῦλός μου Δαυεὶδ ἄρχων ἐν μέσῳ αὐτῶν· ἔσται ποιμὴν εἷς πάντων· ὅτι ἐν τοῖς προστάγμασίν μου πορεύσονται, καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξονται καὶ ποιήσουσιν αὐτά.

καὶ κατοικήσουσιν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν ἣν ἐγὼ δέδωκα τῷ δούλῳ μου Ἰακώβ, οὐ κατῴκησαν ἐκεῖ οἱ πατέρες αὐτῶν, καὶ κατοικήσουσιν ἐπʼ αὐτῆς αὐτοί. καὶ Δαυεὶδ ὁ δοῦλός μου ἄθρχων εἰς τὸν αἰῶνα.

καὶ διαθήσομαι ὐτοῖς διαθήκην εἰρήνης, διαθήκη αἰωνία ἔσται μετʼ αὐτῶν· καὶ θήσω τὰ ἅγιά μου ἐν μέσῳ αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα,

καὶ ἔσται ἡ κατασκήνωσίς μου ἐν αὐτοῖς, καὶ ἔσομαι αὐτοῖς θεός, καὶ αὐτοί μου ἔσονται λαός.

καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγὼ εἰμι Κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτούς, ἐν τῷ εἶναι τὰ ἄγιά μου ἐν μέσῳ αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα.