Ezechiel

ἐν ταῖς παραφυάσιν αὐτοῦ ἐνόσσευσαν πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ὑποκἀτω τῶν κλάδων αὐτοῦ ἐγεννῶσαν πάντα τὰ θηρία τοῦ πεδίου, ἐν τῇ σκιᾷ αὐτοῦ κατῴκησε πᾶν πλῆθος ἐθνῶν.

καὶ ἐγένετο καλὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ διὰ τὸ πλῆθος τῶν κλάδων αὐτοῦ, ὅτι ἐγενήθησαν αἱ ῥίζαι αὐτοῦ εἰς ὕδωρ πολύ.

καὶ κυπάρισσοι τοιαῦται ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ θεοῦ, καὶ αἱ πίτυες οὐχ ὅμοιαι ταῖς παραφυάσιν αὐτοῦ, καὶ ἐλάται [*](AQΓ)[*](23 Αιγυπτον] pr την (sub ?? ) Q 24 om και 1⁰ A δωσω] θησω A την χειρα] τας χειρας A 25 οι βραχιονες] οι δε βραχ. BᵃᵇAQΓᵛᵈ δουναι] +με A 26 Αιγυπτον] pr (sub ?? ) την Q γνωσονται] επιγνωσονται A παντες] + οι Αιγυπτιοι A X X X I 1 pr tit ετει ια μηνι γʼ ημερα α Qmg sup ενδεκατω] δεκατω Q* (superscr εν Qᵇ) om εν τω τριτω μηνι Γᵛⁱᵈ του μηνος] + (του τριτ]ου Γ vid 2 βασιλεαιγ. Β* (βασιλεα Αιγ. Bᵃᵇ) 3 παραφυασιν (παρα φυσιν Q*)] + και πυκνος εν τη σκεπη A et (sub θ' ?? ) Q εις] pr και AQ νεφελων] pr των A α'θ' δασεω| Qmg 4 συστεματα B*ᵇAQ*] συστηματα BᵃᵇQᵃ συστ. de Γ non liq αυτης 2⁰] + ηγαγεν κυκλω των φυτω αυτου και A 5 αυτου 2⁰] + και υψωθησαν αι παραφυαδες αυτου A et (sub θ' ?? ) Q αφ] εφ A πολλου] + εν τω εκτεινοι (κτειναι Q*) αυτον Q 6 υποκαιων Β* (.τ Bᵃᵇ) εγεννωσαν] ωσαν sup ras Aᵃ εν τη σκια] υπο την σκιαν A κατωκησεν Q 7 εγενηθησαν] εγεννησαν A 8 om και 1° A τοιαυται] +ουκ εγενηθησαν A αι πιτυες] om αι AQ παραφυασιν] παρα φυσιν Q* (παραφυασιν Qᵃ) )

διὰ τὸ πλῆθος τῶν κλάδων αὐτοῦ, καὶ ἐζήλωσεν αὐτὸν τὰ ξύλα τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς τοῦ θεοῦ.

Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος Ἀνθʼ ὧν ἐγένου μέγας τῷ μεγέθει καὶ ἔδωκας τὴν ἀρχήν σου εἰς μέσον νεφελῶν, καὶ εἶδου ἐν τῷ ὑψωθῆναι αὐτόν·

καὶ παρέδωκα αὐτὸν εἰς χεῖρας ἄρχοντος ἐθνῶν, καὶ ἐποίησεν τὴν ἀπώλειαν αὐτοῦ,

καὶ ἐξωλέθρευσαν αὐτὸν ἀλλότριοι λοιμοὶ ἀπὸ ἐθνῶν καὶ κατέβαλον αὐτὸν ἐπὶ τῶν ὀρέων· ἐν πάσαις ταῖς φάραγξιν ἔπεσαν οἱ κλάδοι αὐτοῦ, καὶ συνετρίβη τὰ στελέχη αὐτοῦ ἐν παντὶ πεδίῳ τῆς γῆς, καὶ κατέβησαν ἀπὸ τῆς σκέπης αὐτῶν πάντες οἱ λαοὶ τῶν ἐθνῶν καὶ ἠδάφισαν αὐτόν.

ἐπὶ τὴν πτῶσιν αὐτοῦ ἀνεπαύσαντο πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐπὶ τὰ στελέχη αὐτοῦ ἐγίνοντο πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ,

ὅπως μὴ ὑψωθῶσιν ἐν τῷ μεγέθει αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ξύλι τὰ ἐν τῷ ὕδατι καὶ ἔδωκαν τὴν ἀρχὴν αὐτῶν εἰς μέσον νεφελῶν, καὶ οὐκ ἔστησαν ἐν τῷ ὕψει αὐτῶν πρὸς αὐτά· πάντες οἱ πίνοντες ὕδωρ, πάντες ἐδόθησαν εἰς θάνατον, εἰς γῆς βάθος, ἐν μέσῳ υἱῶν ἀνθρώπων, πρὸς καταβαίνοντας εἰς βόθρον.

Τάδε λέγει κύριος Κύριος Ἐν ᾗ ἡμέρᾳ κατέβη εἰς ἅδου, ἐπένθησεν αὐτὸν ἡ ἄβυσσὸς, καὶ ἐπέστησα τοὺς ποταμοὺς αὐτῆς καὶ ἐκώλυσα πλῆθος ὕδατος, καὶ ἐσκότασεν ἐπʼ αὐτὸν ὁ Λίβανος, πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου ἐπʼ αὐτῷ ἐξελύθησαν.

ἀπὸ τῆς φωνῆς τῆς πτώσεως αὐτοῦ ἐσείσθησαν τὰ ἐθνη, ὅτε κατεβίβαζον αὐτὸν εἰς ᾅδου μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς λάκκον, καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἐν γῇ πάντα τὰ ξύλα τῆς τρυφῆς καὶ τὰ ἐκλεκτὰ τοῦ Λιβάνου, πάντα τὰ πίνοντα ὕδωρ.