Ezechiel

ἄνδρες λῃσταὶ ἐν σοί, ὅπως ἐκχέωσιν ἐν σοὶ αἷμα, καὶ ἐπὶ τῶν ὀρέων ἤσθοσαν ἐν σοί, ἀνόσια ἐποίουν ἐν μέσῳ σου.

αἰσχύνην πατρὸς ἀπεκάλυψαν ἐν σοί, καὶ ἐν ἀκαθαρσίαις ἀποκαθημένην ἐταπείνουν ἐν σοί

ἕκαστος τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἠνομοῦσαν, καὶ ἕκαστος τὴν νύμφην αὐτοῦ ἐμίαινεν ἐν ἀσεβείᾳ, καὶ ἕκαστος τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ θυγατέρα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐταπείνουν ἐν σοί.

δῶρα ἐλαμβάνοσαν ἐν σοί, ὅπως ἐκχέωσιν αἷμα, τόκον καὶ πλεονασμὸν ἐλαμβάνοσαν ἐν σοί καὶ συνετελέσω συντέλειαν κακίας σου τὴν ἐυ καταδυναστείᾳ, ἐμοῦ δῆ ἐπελάθου, λέγει Κύριος.

ἐὸυ δʼ ἐπάξω χεῖρά μου ἐφʼ οἷς συντετέλεσαι οἷς ἐποίησας, καὶ ἐπὶ τοῖς αἵμασίν σου τοῖς γεγενημένοις ἐν μέσῳ σου,

εἰ ὑποστήσεται ἡ καρδία σου; εἰ κρατήσουσιν αἱ χεῖρές σου ἐν ταῖς ἡμέραις αἷς ἐγὼ ποιῶ ἐν σοί; ἐγὼ Κύριος λελάληκα καὶ ποιήσω.

καὶ διασκορπιῶ σε ἐν τοῖς ἔθνεσιν, καὶ διασπερῶ σε ἐν ταῖς χώραις, καὶ ἐκλείψει ἡ ἀκαθαρσία σου ἐκ σοῦ,

καὶ κατακληρονομήσω ἐν σοὶ κατʼ ὀφθαλμοὺς τῶν ἐθνῶν, καὶ γνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριος.

Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς μέ λέγων

Υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδοὺ γεγόνασί μοι ὁ οἶκος Ἰσραὴλ ἀναμεμιγμένοι πάντες χαλκῷ καὶ σιδήρῳ καὶ κασσιτέρῳ καὶ μολίβῳ, ἐν μέσῳ ἀργυρίου ἀναμεμιγμένος ἐστίν.

διὰ τοῦτο εἰπόν Τάδε λέγει [*](5 ἀπεχούσαις bis scr *B improb 2⁰ Bᵃᵇ σοι] + ӄ βοησουσιν επι σοι Qmg AQ 6 συνεφυροντο] ενεφυραντο Bᵃ ⁽non ᵇ) ᵐg συνανεφυροντο A 7 προσηλυτον] προς τον προσ. Bᵃᵇ ᵐᵍ AQmg προς τον ηλυτον Q* αδικειαις Β* (-κιαις Bᵇ) κατεδυναστευον] + εν σοι ΑQ 8 τα αγια μου] τα αγιασμο Β* (improb τα Bᵃᵇ) εξουθενουν A 9 λησται] + ησαν AQ ησθοσαν] ησθιον BᵇA 10 και εν ακαθαρσιαις sup ras Bᵃᵇ αποκαθημενης A 11 νυμφην] αδελφην A εμιαινον A 12 ελαμβανοσαν 1⁰] ελαμβανον A καταδυναστεια] + σου Α εμου δε] οτι εμου A απελαθου B Κυριος] pr κς AQ 13 δ επαξω] δε παταξω AQ μου] + προς χειρα μου AQ γεγεννημενοις A 14 ει bis] η Q* (ει Qᵃ) 15 διασπερῶ] περ sup ras (seq spat) B? (διασκορπιω B*fort) εν ταις χωραις] εις τας χωρας Q 16 εν σοι κατ οφθαλμους] σε ενωπιον A γνωσεσθε] γνωση A διοτι] οτι AQ 18 γεγονοσι ( σιν Q)] γεγονεν A om μοι A αναμεμιγμενοι παντες] ἀναμεμιγμενος A κασσιτερω και σι- δηρω Q μολιβδω A μεσω] + (sub οι γʼ ?? ) καμινου Q αργυριου] αργυριον Q αργυριω Q? σναμεμιγμρνος ρστιν] σναμεμιγμρνον εστιν Q* αναμεμιγμενοι εισιν Qmg)

καθὼς εἰσδέχεται ἄργυρος καὶ χαλκὸς καὶ σίδηρος καὶ κασσίτερος καὶ μόλιβος εἰς μέσον καμίνου, τοῦ ἐκφυσῆσαι εἰς αὐτὸ πῦρ τοῦ χωνευθῆναι, οὕτως εἰσδέξομαι ἐν ὀργῇ μου καὶ συνάξω καὶ χωνεύσω ὑμᾶς,

καὶ ἐκφυσήσω ἐφʼ ὑμᾶς ἐν πυρὶ ὀργῆς μου, καὶ χωνευθήσεσθε ἐν μέσῳ αὐτῆς.

ὃν τρόπον χωνεύεται ἀργύριον ἐν μἐσῳ καμίνου, οὕτως χωνευθήσεσθε ἐν μέσῳ αὐτῆς· καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριος ἐξέχεα τὸν θυμόν μου ἐφʼ ὑμᾶς.

Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς μέ λέγων

Υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν αὐτῇ Σὺ εἶ γῆ ἡ οὐ βρεχομένη, οὐδὲ ὑετὸς ἐγένετο ἐπὶ σέ ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς.

ἧς οἱ ἀφηγούμενοι ἐν μέσῳ αὐτῆς ὡς λέοντες ὠρυόμενοι ἁρπάζοντες ἁρπάγματα, ψυχὰς κατεσθίοντες ἐν δυναστείᾳ καὶ τιμὰς λαμβάνοντες· καὶ αἱ χῆραί σου ἐπληθύνθησαν ἐν μέσῳ σου.

καὶ οἱ ἱερεῖς αὐτῆς ἠθέτησαν νόμον μου καὶ ἐβεβήλουν τὰ ἅγιά μου· ἀνὰ μέσον ἁγίου καὶ βεβήλου οὐ διέστελλον, καὶ ἀνὰ μέσον ἀκαθάρτου καὶ τοῦ καθαροῦ οὐ διέστελλον, καὶ ἀπὸ τῶν σαββάτων μου παρεκάλυπτον τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, καὶ ἐβεβηλούμμην ἐν μέσῳ αὐτῶν.

οἱ ἄρχοντες αὐτῆς ἐν μέσῳ αὐτῆς ὡς λύκοι ἁρπάζοντες ἁρπάγματα τοῦ ἐκχέαι αἶμα, ὅπως πλεονεξίᾳ πλεονεκτῶσιν.

καὶ οἱ προφῆται αὐτῆς ἀλείφοντες αὐτοὺς πεσοῦνται, ὁρῶντες μάταια, μαντευόμενοι ψευδῆ, λέγοντες Τάδε λέγει Κύριος, καὶ Κύριος οὐ λελάληκεν·