Ezechiel

Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς μὲ λέγων

Υἱὲ ἀνθρώπου, γῆ ἣ ἂν ἁμάρτῃ μοι τοῦ παραπεσεῖν παράπτωμα, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπʼ αὐτὴν καὶ συντρίψω αὐτῆς στήριγμα ἄρτου, καὶ ἐξαποστελῶ ἐπʼ αὐτὴν λιμὸν καὶ ἐξαρῶ ἐξ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτήνη.

καὶ ἐὰν ὦσιν οἱ τρεῖς ἄνδρες οὗτοι ἐν μέσῳ αὐτῆς, Νῶε καὶ Δανιὴλ καὶ [*](AQ)[*](4 αυτω] improb vid Aᵃ? ἐν] + αυτοις Q 5 πλαγιασῃ] μη δια- στρεψωσιν A εθυμημασιν Q* (ενθ. Qa) 6 εις] προς AQ Κυριος] + ο θς A επιστρεψατε τα προσωπα υμων] επιστραφητε προς με A 7 om εκ 2⁰ A προσηλυτων] προσlηλ. Β* προση| λ. Bᵃ εν τω Ισραηλ] προσκει- μενων εν Ιηι A αν απαλλοτριωθη] εαν απηλλοτριωθη A θηται] θη AQ 8 θησομαι] θησω A επιγνωσεσθε] επιγνωσθησεσθε Bᵃᵇ (επιγνωσεσθαι Β* ᵛiᵈ) 9 bis scr εαν A* (ras 2⁰ A) πλανηση] πλανηθη AQ λαληση] + (sub οι γʼ) λογον Q πεπλανηκα] επλανησα A 10 λημφονται (ληψ. Qa)] λημψομαι (ομαι sup ras) A ουτων] αυτου A κατα 1⁰] pr και Qmg om του επερωτωντος και κατα το αδικημα Q 11 του Ισραηλ] om του A πασι Qa Κυριος] pr αδωναι Aᵃ?Q 13 η αν] εαν A παραπτωματι AQmg αυτης 1⁰] pr απ Α εξ] απ A κτηνη] κτητος Q )

ἑὰν [*](Β) καὶ θηρία πονηρὰ ἐπάγω ἐπὶ τὴν γῆν καὶ τιμωρήσομαι αὐτήν, καὶ ἔσται εἰς ἀφανισμόν, καὶ οὐκ ἔσται ὁ διοδεύων ἀπὸ προσώπου τῶν θηρίων,

καὶ οἱ τρεῖς ἄνδρες οὗτοι ἐν μέσῳ αὐτῆς ὦσ, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, εἰ υἱοὶ ἢ θυγατέρες σωθήσονται, ἀλλʼ ἢ αὐτοὶ μόνοι σαωθήσονται, ἡ δὲ γῆ ἔσται εἰς ὄλεθρον.

ἢ καὶ ῥομφαίαν ἐὰν ἐπάγω ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην καὶ εἲπω Ῥομφαία διελθάτω διὰ τῆς γῆς, καὶ ἐξαρῶ ἐξ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος,

καὶ οἱ τρεῖς οὗτοι ἄνδρες ἐν μέσῳ αὐτῆς, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, οὐ μὴ ῥύσωνται υἱοὺς οὐδὲ θυγατέρας, αὐτοὶ μόνοι σωθήσονται.

ἡ καὶ θάνατον ἐπαποστείλω ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην, καὶ ἐκχεῶ τὸν θυμόν μου ἐπʼ αὐτὴν ἐν αἵματι τοῦ ἐξολεθρεῦσαι ἐξ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος,

καὶ Νῶε καὶ Δανιὴλ καὶ Ἰὼβ ἐν μέσῳ αὐτῆς, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, ἐὰν υἱοὶ ἢ θυγατέρες ὑπολειφθῶσιν, αὐτοὶ ἐν τῇ διωαιοσύνῃ αὐτῶν ῥύσονται τὰς ψυχὰς αὐτῶν.

τάδε λέγει Κύριος Ἐὰν δὲ καὶ τὰς τέσσαρας ἐκδικήσεις μου τὰς πονηράς, ῥομφαίαν καὶ λιμὸν καὶ θηρία πονηρὰ καὶ θάνατον, ἐξαποστείλω ἐπὶ Ἰερουσαλὴμ τοῦ ἐξολεθρεῦσαι ἐξ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος,

καὶ ἰδοὺ ὑπολελιμμένοι ἐν αὐτῇ οἱ ἀνασεσωσμένοι αὐτῆς, οἱ ἐξάγουσιν ἐξ αὐτῆς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, ἰδοὺ ἐκπορεύονται πρὸς ὑμᾶς, καὶ ὄψεσθε τὰς ὁδοὺς αὐτῶν

καὶ τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν, καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι οὐ μάτην πεποίηκα πάντα ὅσα ἐποίησα ἐν αὐτῇ, λέγει Κύριος.

Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς μὲ λέγων

Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, τί ἂν γένοιτο τὸ ξύλον τῆς ἀμπέλου ἐκ πάντων τῶν ξύλων [*](14 αυτοι| ουτοι AQ Κυριος] pr αδωναι Aᵃ?Q) 15 εαν] + δε A | AQ επαγω] επαγαγω A ο διοδευων] om ο Q 16 ωσι ( -σιν A)] om Q Κυριος] αδωναι κς Aᵃ? ᵛⁱᵈQ η 1⁰] και A θυγατερες] + ουτων A 17 ρομφαιαν εαν επαγω] εαν ρ. επαγαγω A ρ. εαν επαξω Q διελθετω Q κτηνος] κτηνη A 18 ανδρες ουτοι A αυτης] + ωσιν A |Κυριος] pr αδωναι Aᵃ?ᵛiᵈQ ουδε] η A αυτοι] pr αλλ η A 19 η] ει Qᵃ επαποστειλω] επαγω A απαποστελω Q om γην Β* (superscr Bᵃᵇ) εξολο- θρευσαι Bᵇ: item 21 20 Ιωβ εν με Sup ras Bᵃᵇ αυτης] + ωσιν A Κυριος] pr αδωναι Aᵃ?ᵛⁱᵈ Q υπολειφθωσιν] + αυτοις A 21 Κυριος] pr αδωναι AQ εξαποστείλω] επαποστελω A εξαποστελω Q 22 υπο- λελειμμενοι BᵃᵇQᵃ αυτης 1⁰] pr εξ AQ οι εξαγουσιν εξ αυτης] ουτοι εξαξουσιν AQ ιδου 2⁰] + αυτοι AQ ουτων] + και τα ενθυμηματα αυτων και μεταμεληθησεσθε (-θαι AQ* ) επι τα κακα α επηγαγον επι (εν Q) Ιλημ πανια τα κακα (om τα Bᵃᵇ) α επηγαγον επ αυτην (23) και παρα- καλεσουσιν υμας διοτι οφεσθε (-θαι A) τας οδους ουτων Bᵃᵇ mg inf AQ 23 διοτι| οτι Q| Κυριος] pr αδωναι Aᵃ*ᵛᵃᵈQ X V 1 pr tit περι του ξυλου της αμπελου Qᵐᵃsup 2 om και συ A (hab sub obel Q) | το ξυλον] om το Q* (hab Q¹ᵐᵍ) ξυλων] + των κληματων Bab(mg)AQ )

εἰ λήμψονται ἐξ αὐτῆς ξύλον τοῦ ποιῆσαι εἰς ἐργασίαν; εἰ λήμψονται ἐξ αὐτῆς πάσσαλον τοῦ κρεμάσαι ἐπʼ αὐτὸν πᾶν σκεῦος;

παρέξ πυρὶ δέδοται εἰς ἀνάλωσιν, τὴν κατʼ ἐνιαυτὸν κάθαρσιν ἀπʼ αὐτῆς ἀναλίσκει τὸ πῦρ, καὶ ἐκλείπει εἰς τέλος· μὴ χρήσιμον ἔσται εἰς ἐργασίαν;

οὐδὲ ἔτι αὐτοῦ ὄντος ὁλοκλήρου οὐκ ἔσται εἰς ἐργασίαν; μὴ ὅτι ἐὰν καὶ πῦρ αὐτὸ ἀναλώσῃ εἰς τέλος, εἰ ἔσται ἔτι εἰς ἐργασίαν;

διὰ τοῦτο εἰπόν Τάδε λέγει Κύριος Ὃν τρόπον τὸ ξύλον τῆς ἀμπέλου ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ δρυμοῦ ὃ δέδωκα αὐτὸ πυρὶ εἰς ἀνάλωσιν, οὕτως δέδωκα τοὺς κατοικοῦντας Ἰερουσαλήμ.

καὶ δώσω τὸ πρόσαοπόν μου ἐπʼ αὐτούς· [*](§ Γ) ἐκ τοῦ πυρὸς ἐξελεύσονται, καὶ πῦρ αὐτοὺς καταφάγεται, καὶ ἐπιγνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ στηρίσαι με τὸ πρόσωπόν μου ἐπʼ αὐτοὺς.

καὶ δώσω τὴν γῆν εἰς ἀφανισμὸν ἀνθʼ ὧν παρέπεσον παραπτώματι, λέγει Κύριος.