Isaias

Septuaginta

Septuaginta. The Book of Isaiah According to the Septuagint (Codex Alexandrinus). Ottley, Richard, Rusden, editor. Cambridge: C.J. Clay and Sons, 1904.

λέγοντα τοῖς ἐν δεσμοῖς Ἐξέλθατε, καὶ τοῖς [*](21 εξαζει Α* ξει Αα?). 22 λεγ. κݲςݲ τοις ασεβ. XLIX 1 αι νησοι ℵ 22 3.1. 2 ωσει] ως Β pl. εσκεασεν] εκρυψεν ℵ*ΒQmg pl. 3 Ισραηλ] Ιακωβ Q*. ενδοξασθησομαι Β. 4 om και ° MSS exc ℵAQ 26 49. παρα Κυριω MSS exc AQmg 305. 5 τον Ιακωβ προς αυτ. κ. Ισραηλ Β. συναχθησονται κ. δοξασθησονται Q*. om μου ° B* 90 109. μου °] μοι BQ al. 6 τεθεικα] δεδωκα ΒQmg 22 al. εις φως] pr εις διαθηκην γενους ℵBQmg pl. 7 om ° B 26 49 106 109 198. εξελεξατο 22* al. 8 σοι]+και επλασα σε Β 22 pl. κληρονομιας ερημους Β al.)

79
ἐν τῷ σκότει ἀνακαλυφθῆναι. καὶ ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν βοσκηθήσονται, καὶ ἐν πάσαις ταῖς τρίβοις ἡ νομὴ αὐτῶν.

οὑ πεινάσουσιν, οὐδὲ διψήσουσιν, οὐδὲ μὴ πατάξει αὐτοὺς καύσων οὐδὲ ὃ ἥλιος, ἀλλὰ ὁ ἐλεῶν αὐτοὺς παρακαλέσει, καὶ διὸ, πηγῶν ὑδάτων ἄξει αὐτούς·

καὶ θήσω πᾶν ὅρος εἷς ὁδὸν καὶ πᾶσαν τρίβον εἷς βόσκημα αὐτοῖς.

ἰδοὺ ἰδοὺ οὗτοι πόρρωθεν ἔρχονται, οὗτοι ἀπὸ βορρᾶ καὶ οὗτοι ἀπὸ θαλάσσης, ἄλλοι δὲ ἐκ γῆς Περσῶν.

εὐφραίνεσθε, οὐρανοί, καὶ ἀγαλλίσαθω ἦ γῆ, ῥηξάτωσαν τὰ ὅρη εὐφροσύνην, ὅτι ἠλέησεν ὁ θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ τοὺς ταπεινοὺς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ παρεκάλεσεν.

Εἶπεν δὲ Σιών Ἐγκατέλιπέν με Κύριος, καὶ ὃ θεὸς ἐπελάθετό μου.

μὴ μὴ ἐπιλήσεται μήτηρ τοῦ παιδίου αὐτῆς. τοῦ μὴ ἐλεῆσαι τὸ, ἔκγονα τῆς κοιλίας αὐτῆς; εἶ δὲ καὶ ἐπιλάθοιτο ταῦτα γυνή, ἀλλ’ ἐγὼ οὐκ ἐπιλήσομαι σοῦ, εἶπεν Κύριος.

ἰδοὺ ἐπὶ τῶν χειρῶν μου ἐζωγράφησά σου τὸ. τείχη, καὶ ἐνώπιόν μου εἲ διὸ. παντός,

καὶ ταχὺ οἰκοδομηθήσῃ ὑφ’ ὥν καθῃρέθης, καὶ οἱ ἐρη- μώσαντές σε ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται.

ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἴδε πάντες, ἰδοὺ συνήχθησαν καὶ ἤλθοσαν πρὸς σέ· ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, ὅτι πάντας αὐτοὺς ἐνδύσῃ, καὶ περιθήσῃ αὐτοὺς ὡς κόσμον νύμφης.

ὅτι τὸ. ἔρημά σου καὶ τὰ διεφθαρμένα καὶ τὸ. πεπτωκότα, νῦν στενοχωρήσει ἀπὸ τῶν ἐνοικούντων, καὶ μακρυνθήσονται ἀπὸ σοῦ οἱ καταπίνοντές σε.

ἐροῦσιν γὰρ εἷς τὰ ὦτά σου οἶ υἱοί σου οὕς ἀπολώλεκας Στενός μοι ὅ τόπος, ποίησόν μοι τόπον ἵνα κατοικήσω.

καὶ ἐρεῖς ἐν τῇ καρδίᾳ σου Τίς ἐγέννησέν μοι τούτους; ἐγὼ δὲ ἄτεκνος καὶ χήρα, τούτους δὲ τίς ἐξέθρεψέν μοι; ἐγὼ δὲ κατελείφθην μόνη, οὗτοι δέ μοι ποῦ ἦσαν;

Οὕτως λέγει Κύριος Ἰδοὺ αἴρω εἷς τὸ. ἔθνη τὴν χεῖρά μου, καὶ εἷς τὰς νήσους ἀρῶ σύνσημόν μου, καὶ ἄξουσιν τοὺς υἱούς σου ἐν κόλπῳ, τὰς δὲ [*](9 om και 2° Β pl. om αυτων 1° B pl. 10 om μη MSS 12 ερχονται] ηξουσιν Β 22 pl. om ουτοι ° Q 198 om ουτοι απο (2°) ℵ*B 14 εγκαταλειπεν ΑΒ* κατελειπεν Q*vid) o] οτι Β. θεος] Κυριος ℵΒQ al. 15 μητηρ] γυνη MSS exc A 26 86 (non mg) 109 305. του μη] pr η ℵ*BQ pl. εγγονα ℵ 106 al. 16 εζωγραφηκα ℵΒ. 18 ενδυση] pr ως κοσμον Β + ως κοσμον V + ως στολην 22 al omnibus illis indueris Tyconius 82. νυμφης] ως νυμφη BV novae κυρία( Tyc. 19 κατεφθαρμενα ℵ*Β. ενοικουντων] κατοικ. ℵBQ pl. 20 ατωλεκας Α 106 απωλεσας 22 87 109 305 pl. 21 χηρα]+παροικος και εκκεκλεισμενη V 22 86 87 (62) pl.)

80
θυγατέρας σου ἐπ’ ὤμων ἀροῦσιν,

καὶ ἔσονται βασιλεῖς τιθηνοί σου, αἶ δὲ ἄρχουσαι τροφοί σου· ἐπὶ πρόσωπον τῆς γῆς προσκυνήσουσίν σοι, καὶ τὸν χοῦν τῶν ποδῶν σου λίξουσιν· καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριος, καὶ οὐκ αἰσχυνθήσῃ.