Isaias

Septuaginta

Septuaginta. The Book of Isaiah According to the Septuagint (Codex Alexandrinus). Ottley, Richard, Rusden, editor. Cambridge: C.J. Clay and Sons, 1904.

προσαγάγετε πρὸς μὲ καὶ ἀκούσατε ταῦτα, οὐκ ἀπ’ ἀρχῆς ἐν κρυφῇ ἐλάλησα, οὐδὲ ἐν τόπῳ γῆς σκοτινῷ· ἡνίκα ἐγένετο, ἐκεῖ ἥμην, καὶ νῦν Κύριος ἀπέσταλκέν με, καὶ τὸ πνεῦμα αὑτοῦ.

οὕτως λέγει Κύριος ὁ ῥυσάμενός σε ὅ ἅγιος Ἰσραήλ, Ἐγὼ εἰμι ὁ θεός σου> σοι τοῦ εὑρεῖν σε τὴν ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσῃ ἐν αὐτῇ.

καὶ εἶ ἤκουσας καὶ συναχθήσονται πάντες καὶ ἀκούσονται. τίς αὐτοῖς τῶν ἐντολῶν μου, ἐγένετο ἂν ὡσεὶ ποταμὸς ἡ εἰρήνη σου, καὶ ἡ δικαιοσύνη σου ὡς κῦμα θαλάσσης.

καὶ ἐγένετο ἂν ὡσεὶ ἅμμος τὸ σπέρμα σου, καὶ τὸ, ἔκγονα τῆς κοιλίας σου ὥς ὁ χοῦς τῆς γῆν οὐδὲ νῦν οὔ μὴ ἐξολεθρευθῇς, οὐδὲ ἀπολεῖται τὸ ὄνομά σου ἐνώπιόν μου.

Ἔξελθε ἐκ Βαβυλῶνος φεύγων ἀπὸ τῶν Χαλδαίων· εὐφροσύνης ἀναγγείλατε, καὶ ἀκουστὸν γενέσθω τοῦτο, ἀπαγγείλατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, λέγετε Ἐρρύσατο Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ Ἰακώβ.

καὶ ἐὰν διψήσωσιν, δι’ ἐρήμου ἄξει αὐτούς, ὕδωρ ἐκ [*](7 om οτι ℵ*Β pl. 8 σου τα ωτα ℵΒQ pl. 9 επι σοι] an σε Β al om επι ℵ* 22 62 al. 14 εποιησα το θελημα σου επι Βαβ. του αραι MSS cxc A το θελ. αυτου (22 51) 36 al). 16 ελαλησα] λελαληκα MSS exc ℵΑQ 26 106. om ουδε εν τοπω γης σκοτινω ℵc.a, c.bBQ 22 pl (cf xlv 19). απεστειλεν B. 17 om σε 10 Β*. om o ° B 3.1. om εγω ειμι ο θεος σου A (Aa?). σοι]+εις ωφελειαν 22 al. 19 ως η αμμος ℵB της θαλασσης ℵ 22 al. εγγονα ℵ al. χους] χνους ℵ 20 απαγγειλατε] αναγγειλ. Β. λαον] δουλον MSS exc A 26. 21 διψησουσιν Α. αξει...αυτοις] αγων αυτον νδ. εκ πετρ. εξηγαγεν αυτοις 22 51 al. αυτους] αυτοις ℵΒV illis Cyp (Test i 12, Ep. lxiii 8) MSS.)

78
πέτρας ἐξάξει αὐτοῖς, σχισθήσεται πέτρα καὶ ῥυήσεται ὕδωρ, καὶ πίεται ὁ λαός μου.

οὐκ ἔστιν χαίρειν τοῖς ἀσεβέσιν, λέγει Κύριος.

Ἀκούσατέ μου, νῆσοι, καὶ προσέχετε, ἔθνη· διὰ. χρόνου πολλοῦ στήσεται, λέγει Κύριος. ἐκ κοιλίας μητρός μου ἐκάλεσεν τὸ ὄνομά μου,

καὶ ἔθηκεν τὸ στόμα μου ὡσεὶ μάχαιραν ὀξεῖαν, καὶ ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς χειρὸς αὐτοῦ ἔκρυψέν με· ἔθηκέν με ὥς βέλος ἐκλεκτόν, καὶ ἐν τῇ φαρέτρα αὐτοῦ ἐσκέπασέν με,

καὶ εἶπεν μοι Δοῦλός μου εἶ σύ, Ἰσραήλ, καὶ ἐν σοὶ δοξασθήσομαι.

καὶ ἐγὼ εἶπα Κενῶς ἐκοπίασα, καὶ εἷς μάταιον καὶ εἷς οὐθὲν ἔδωκα τὴν ἰσχύν μου· διὰ τοῦτο ἡ κρίσις μου παρὰ Κυρίου, καὶ ὃ πόνος μου ἐναντίον τοῦ θεοῦ μου.

καὶ νῦν οὕτως λέγει Κύριος ὅ πλάσας με ἐκ κοιλίας δοῦλον ἑαυτῷ τοῦ συναγαγεῖν τὸν Ἰακὼβ καὶ Ἰσραὴλ πρὸς αὐτόν Συναχθήσομαι καὶ δοξασθήσομαι ἐναντίον Κυρίου, καὶ ὅ θεός μου ἔσται μου ἰσχύς.

καὶ εἶπέν μοι Μέγα σοί ἐστιν τοῦ κληθῆναί σε παῖδά μου, τοῦ στῆσαι τὰς φυλὰς Ἰακὼβ καὶ τὴν διασπορὰν τοῦ Ἰσραὴλ ἐπιστρέψαι· ἰδοὺ τέθεικά σε εἷς φῶς ἐθνῶν, τοῦ εἷναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.

οὕτως λέγει Κύριος ὃ ῥυσάμενός σε ὅ θεὸς Ἰσραήλ Ἁγιάσατε τὸν φαυλίζοντα τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, τὸν βδελυσσόμενον ὑπὸ τῶν ἐθνῶν τῶν δούλων τῶν ἀρχόντων· βασιλεῖς ὄψονται αὐτόν, καὶ ἀναστήσονται ἄρχοντες καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ ἕνεκεν Κυρίου· ὅτι πιστός ἐστιν ὃ ἅγιος Ἰσραήλ, καὶ ἐξελεξάμην σε.

οὕτως λέγει Κύριος Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου, καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι, καὶ ἔδωκά σε εἰς διαθήκην ἐθνῶν, τοῦ καταστῆσαι τὴν γῆν καὶ κληρονομῆσαι κληρονομίαν ἐρήμου,