Isaias

καὶ ἔσονται αἶ ἐκλεκταὶ φάραγγές σου, πλησθήσονται ἁρμάτων, οἶ δὲ ἱππεῖς ἐμφράξουσι τὰς πύλας σου,

καὶ ἀνακαλύψουσιν τὰς πύλας Ἰούδα· καὶ ἐμβλέψονται τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἷς τοὺς ἐκλεκτοὺς οἴκους Τῆς πόλεως,

καὶ ἀνακαλύψουσιν λύψουσιν τὰ κρυπτὰ τῶν οἴκων τῆς ἄκρας Δαυείδ. καὶ εἴδοσαν ὅτι πλείους εἰσίν, καὶ ὅτι ἀπέστρεψαν τὸ ὕδωρ τῆς ἀρχαίας κολυμβήθρας εἷς τὴν πόλιν,

καὶ ὅτι καθείλοσαν τοὺς οἴκους Ἰερουσαλὴμ εἷς ὀχύρωμα τοῦ τείχους τῇ πόλει.

καὶ ἐποιήσατε ἑαυτοῖς ὕδωρ ἀνὰ μέσον τῶν δύο τειχέων, ἐσώτερον τῆς κολυμβήθρας τῆς ἀρχαίας, καὶ οὐκ ἐνεβλέψατε εἷς τὸν ἀπ’ ἀρχῆς ποιήσαντα αὐτήν, καὶ τὸν κτίσαντα αὐτὴν οὐκ εἴδετε.

καὶ ἐκάλεσεν Κύριος σαβαὼθ ἓν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ κλαυθμὸν καὶ κοπετὸν καὶ ξύρησιν καὶ ζῶσιν σάκκων,

αὐτοὶ δὲ ἐποιήσαντο εὐφροσύνην καὶ ἀγαλλίαμα, σφάζοντες μόσχους καὶ θύοντες πρόβατα, ὥστε φαγεῖν κρέα καὶ πιεῖν οἶνον, λέγοντες Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν.

καὶ ἀνακεκαλυμμένα ταῦτά ἐστιν ἐν τοῖς ὠσὶν Κυρίου σαβαώθ, ὅτι οὔκ ἀφεθήσεται ὑμῖν αὕτη ἦ ἁμαρτία ἕως ἂν ἀποθάνητε.

Τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ Πορεύου εἷς τὸ παστοφόριον πρὸς Σόμναν τὸν ταμίαν καὶ εἰπὸν αὐτῷ

Τί σὺ ὧδε, καὶ τί σοί ἐστιν ὧδε [*](2 εν μαχαιραις Β. πολεμω Β μων Ed Rom). 3 om οι 2° B*? (om και οι 48). δεδεγμένοι Α. 5 καταπατημα Β. πλανησις] πλανησεως ℵc.a 22 al. om και πλανησις ℵ*Q*Γ 301. 6 ιππους ℵ*Β pl ιππων 109 305. 7 om εσονται 22 al. εκλεται Α. 9 απεστρεψεν Β επεστρεψε 87 97 εστρεψατε 22 al. πολιν]+και τους οικους Ιερουσαλημ ηριθμησατε (22) 36 al. 10 Ιερουσαλημ] Ιݲηݲλݲ Α*vid Ιݲηݲμݲ Α1. οχυρωμα οχυρωματα τειχ. Β om του 24 36 al. 13 om λεγοντες Β 109. 14 οτι] και 22 al. 15 σαβαων Α* (-ωθ A1 (vid). πορευου+εισελθε 22 pl pr εισελθε 109 305. ταμιαν] γραμματαια A. 16 τι συ ωδε] τι ωδε συ ℵ* τι σοι ωδε Γ al.)

ἰδοὺ δὴ Κύριος σαβαὼθ ἐκβαλεῖ καὶ ἐκτρίψει ἄνδρα, καὶ ἀφελεῖ τὴν στολήν σου καὶ τὸν στέφανόν σου τὸν ἔνδοξον,

καὶ ῥίψει σε εἰς χώραν μεγάλην καὶ ἀμέτρητον, καὶ ἐκεῖ ἀποθανῇ· καὶ θήσει τὸ ἅρμα σου τὸ καλὸν εἰς ἀτιμίαν, καὶ τὸν οἶκον τοῦ ἄρχοντός σου εἷς καταπάτημα,

καὶ ἀφαιρεθήσει ἐκ τῆς οἰκονομίας σου καὶ ἐκ τῆς στάσεως σου.

καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καλέσω τὸν παῖδά μου Ἐλιακεὶμ τὸν τοῦ Χελκίου,

καὶ ἐνδύσω αὐτὸν τὴν στολήν σου, καὶ τὸν στέφανόν σου δώσω αὐτῷ καὶ τὸ κράτος, καὶ τὴν οἰκονομίαν σου δώσω εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ· καὶ ἔσται ὡς πατὴρ τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐν Ἰερουσαλὴμ . <καὶ τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐν Ἰούδᾳ>.

καὶ δώσω τὴν δόξαν Δαυεὶδ αὐτῷ, καὶ ἄρξει, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀντιλέγων, καὶ δώσω τὴν κλεῖδα οἴκου Δαυεὶδ ἐπὶ τοῦ ὤμου αὐτοῦ, καὶ ἀνοίξει καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀποκλείσων, καὶ κλείσει καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀνοίγων.

καὶ στήσω αὐτὸν ἄρχοντα ἐν τόπῳ πιστῷ, καὶ ἔσται εἰς θρόνον δόξης τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ.

καὶ ἔσται πεποιθὼς ἐπ᾿ αὐτὸν πᾶς ἔνδοξος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου, καὶ ἔσονται ἐπικρεμάμενοι ἐν αὐτῷ, πέν τῇ ἡμέρᾳ. ἐκείνῃ. τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ· κινηθήσεται ὁ ἅνθρωπος ὁ ἐστηριγμένος ἐν τόπῳ πιστῷ, καὶ πεσεῖται καὶ ἀφαιρεθήσεται ἡ δόξα ἡ ἐπ᾿ αὐτόν, ὅτι Κύριος ἐλάλησεν.