Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)

οὕτως ἐν μυριάσιν ἐδόξασεν αὐτόν, καὶ ᾔνεσεν αὐτὸν ἐν εὐλογίαις Κυρίου, ἐν τῷ φέρεσθαι αὐτῷ διάδημα δόξης·

ἐξέτριψε γὰρ ἐχθροὺς κυκλόθεν, καὶ ἐξουδένωσε Φυλιστιεὶμ τοὺς ὑπεναντίους, ἕως σήμερον συνέτριψεν αὐτῶν κέρας·

ἐν παντὶ ἔργῳ αὐτοῦ ἔδωκεν ἐξομολόγησιν·

ἁγίῳ Ὑψίστῳ ῥήματι δόξης ἐν πάση καρδίᾳ αὐτοῦ ὕμνησε*.

καὶ ἔστησε ψαλμῳδοὺς κατέναντι θυσιαστηρίου, καὶ ἐξήχους αὐτοῦ γλυκαίνειν μέλη, καὶ καθ’ ἡμέραν αἰνέσουσιν ἐν ᾠδαῖς αὐτῶν.

ἔδωκεν ἐν ταῖς ἑορταῖς εὐπρέπειαν, καὶ ἐκόσμησε καιροὺς μέχρι συντελείας, ἐν τῷ αἰνεῖν αὐτοὺς τὸ ἅγιον αὐτοῦ ὄνομα, καὶ ἀπὸ πρωίας ἠχεῖν τὸ ἁγίασμα αὐτοῦ.

κύριος ἀφεῖλε τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ, καὶ ἀνύψωσεν εἰς αἰῶνας τὸ κέρας αὐτοῦ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ διαθήκην βασιλείας καὶ θρόνον δόξης ἐν τῷ ᾿Ισραήλ.

μετὰ τοῦτον ἀνέστη υἱὸς ἐπιστήμων, καὶ δι’ αὐτὸν κατέλυσεν ἐν πλατυσμῷ.

Σολομῶν ἐβασίλευσεν ἐν ἡμέραις εἰρήνης καὶ ἐδοξάσθη, ὡς ὁ θεὸς κατέπαυσε κυκλόθεν αὐτοῦ,

ἵνα στήσῃ οἶκον ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ καὶ ἑτοιμάσῃ ἁγίασμα εἰς τὸν αἰῶνα.

ὡς ἐσοφίσθη ἐν νεότητι αὐτοῦ καὶ ἐνεπλήσθη ὡς ποταμὸς συνέσεως.

γῆν ἐπεκάλυψεν ἡ ψυχή σου πᾶσαν, καὶ ἐνέπλησε παραβολαῖς αἰνιγμάτων·

εἰς νήσους πόρρω ἀφίκετο τὸ ὄνομά σου, καὶ ἠγάπησεν ἐν τῇ εἰρήνῃ σου·

ἐν ᾠδαῖς καὶ παροιμίαις καὶ παραβολαῖς καὶ ἑρμηνείαις ἀπεθαύμασαν αἱ χῶραι·

ἐν ὀνόματι κυρίου τοῦ θεοῦ πάσης τῆς γῆς τοῦ ἐπικαλεσαμένου σου θεοῦ ᾿Ισραήλ· συνήγαγες ὡς κασσίτηρον τὸ χρυσίον, καὶ ὡς μόλυβον ἐπλήθυνας τὸ ἀργύριον.

παρενέκλινας τὰ σπλάγχνα σὺν γυναιξί, καὶ ἐνεξουσιάσθης ἐν τῷ σώματί σου.

ἔδωκας μῶμον ἐν τῇ δόξῃ σου, καὶ ἐβεβήλωσας [*](187 2) τὸ σπέρμα σου, ἐπαγαγεῖν ὀργὴν ἐπὶ τὰ τέκνα

γενέσθαι δίχα τυραννίδος καὶ ἐξ Ἐφραὶμ ἄρξαι βασιλείαν ἀπειθῆ.

ὁ δὲ κύριος ἰὸς οὐ μὴ καταλίπῃ τὸ ἔλεος αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ διαφθαρῇ ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτοῦ, οὐδ’ οὐ μὴ ἐξαλείψῃ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ ἔκγονα, καὶ σπέρμα τοῦ ἀγαπήσαντος αὐτὸν οὐ μὴ ἐξάρῃ·

καὶ τῷ ᾿Ιακὼβ ἔδωκε κατάλειμμα, καὶ τῷ Δαυὶδ ἐξ αὐτοῦ ῥίζαν.

καὶ ἀνεπαύσατο Σολομῶν μετὰ τῶν πατέρων, καὶ κατέλιπε μετ’ αὐτὸν ἀπὸ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ, λαοῦ ἀφροσύνην καὶ ἐλαττούμενον συνέσει, ᾿Ροβοάμ, ὃς ἀπ’ ἔστησε λαὸν ἐκ βουλῆς αὐτοῦ,

καὶ ῾Ιεροβοὰμ υἱὸς Ναβὰτ ὃς ἐξήμαρτε τὸν ᾿Ισραήλ,

καὶ ἔδωκε τῷ ᾿Εφραὶμ ὁδὸν ἁμαρτίας, καὶ ἐπληθύνθησαν αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν σφόδρα, ἀποστῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ τῆς γῆς,

ἕως ὀργὴ καὶ ἐκδίκησις ἔλθῃ ἐπ’ αὐτούς.