Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)

Septuaginta

Septuaginta. Ecclesiasticus: the Greek text of Codex 248. Hart, John Henry Arthur, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1909.

καὶ ἀνέστη ᾿Ηλίας προφήτης ὡς πῦρ, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ὡς λαμπὰς ἐκαίετο.

ὃς ἐπήγαγεν ἐπ’ αὐτοὺς λιμὸν ἰσχυρόν, καὶ τῷ ζήλῳ αὐτοῦ ὠλιγοποίησεν αὐτούς.

ἐν λόγῳ κυρίου ἀνέσχεν οὐρανόν,

  • καὶ
  • κατήγαγε τρὶς πῦρ ἐξ οὐρανοῦ.

    ὡς ἐδοξάσθης, ᾿Ηλία, ἐν τοῖς θαυμασίοις σου· καὶ τίς ὅμοιός σοι καυχᾶσθαι;

    ὁ ἐγείρας νεκρὸν ἐκ θανάτου καὶ ἐξ ᾅδου ψυχὴν ἐν λόγῳ Ὑψίστου·

    καταγαγὼν βασιλεῖς εἰς ἀπώλειαν καὶ δεδοξασμένους ἀπὸ κλίνης αὐτῶν.

    ὁ ἀκούων ἐν Σινᾶ ἐλεγμὸν κυρίου καὶ ἐν Χωρὴβ κρίματα ἐκδικήσεως.

    ὁ χρίων βασιλεῖς εἰς ἀνταπόδομα, καὶ προφήτας διαδόχους μετ’ αὐτόν.

    ὁ ἀναληφθεὶς ἐν λαίλαπι πυρός, ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων·

    ὁ καταγραφεὶς ἐλεγμοὺς εἰς καιρούς, κοπάσαι ὀργὴν κρίσεως κυρίου

  • πρὸς
  • θυμόν, ἐπιστρέψαι καρδίαν πατρὸς πρὸς υἱὸν καὶ καταστῆσαι φυλὰς ᾿Ιακώβ.

    μακάριοι οἱ ἰδόντες σε καὶ οἱ ἐν [*](188 1) ἀγαπήσει κεκοιμημένοι, καὶ γὰρ ἡμεῖς ζωῇ ζησόμεθα.

    ᾿Ηλίας ὃς ἐσκεπάσθη ἐν λαίλαπι·

    καὶ ᾿Ελισσαιὲ ἐνεπλήσθη πνεύματος ἁγίου, καὶ ἐν ἡμέραις αὐτοῦ οὐκ ἐσαλεύθη ἀπὸ ἀρχόντων, καὶ οὐ κατεδυνάστευσεν αὐτὸν οὐδείς.

    πᾶς λόγος οὐχ ὑπερῆρεν αὐτόν, καὶ ἐν κοιμήσει προεφήτευσε τὸ σῶμα αὐτοῦ·

    καὶ ἐν ζωῇ αὐτοῦ ἐποίησε τέρατα, καὶ ἐν τῆ τελευτῇ αὐτοῦ θαυμάσια τὰ ἔργα αὐτοῦ.

    ἐν πᾶσι τούτοις οὐ μετενόησεν ὁ λαός, καὶ οὐκ ἀπέστησαν ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν,

    ἕως προενομεύθησαν ἀπὸ τῆς γῆς αὐτῶν καὶ διεσκορπίσθησαν ἐν πάσῃ τῇ γῇ, καὶ κατελείφθη ὁ λαὸς ὀλιγοστός, καὶ ἄρχων

    67
    ἐν τῷ οἴκῳ Δαυίδ·

    τινὲς μὲν ἐποίησαν αὐτῶν τὸ ἀρεστόν, τινὲς δὲ ἐπλήθυναν ἁμαρτίας.

    ᾿Εζεκίας ὠχύρωσε τὴν πόλιν αὐτοῦ, καὶ εἰσήγαγεν εἰς μέσον αὐτῆς ὕδωρ·

    ὤρυξεν ἐν σιδήρῳ ἀκρότομον, καὶ ᾠκοδόμησε κρήνας εἰς ὕδατα.

    ἐν ἡμέραις αὐτοῦ ἀνέβη Σενναχηρεὶμ καὶ ἀπέστειλε τὸν ῥαψάκην ἐκ Λαχεῖς καὶ ἀπῆρε χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ Σιῶν, καὶ ἐμεγαλαύχησεν ἐν ὑπερηφανίᾳ αὐτοῦ.

    τότε ἐσαλεύθησαν καρδίαι καὶ χεῖρες αὐτῶν, καὶ ὠδίνησαν ὡς αἱ τίκτουσαι·

    καὶ ἐπεκαλέσαντο τὸν κύριον τὸν ἐλεήμονα, ἐκπετάσαντες χεῖρας αὐτῶν πρὸς αὐτόν.

    καὶ ὁ ἅγιος ἐξ οὐρανοῦ ἐπήκουσεν αὐτῶν, καὶ ἐλυτρώσατο αὐτοὺς ἐν χειρὶ ῾Ησαίου.