Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)

Septuaginta

Septuaginta. Ecclesiasticus: the Greek text of Codex 248. Hart, John Henry Arthur, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1909.

διὰ τοῦτο ἐν ὅρκῳ ἔστησεν αὐτῷ ἐνευλογεῖν ἔθνη ἐν σπέρματι αὐτοῦ, πληθύναι αὐτὸν ὡς χοῦν τῆς γῆς, καὶ κατακληρονομῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ θαλάσσης ἕως θαλάσσης καὶ ἀπὸ ποταμοῦ ἕως ἄκρου τῆς γῆς.

καὶ ἐν τῷ ᾿Ισαᾶκ ἔστησεν οὕτως, διὰ ᾿Αβραὰμ τὸν πατέρα αὐτοῦ, εὐλογίαν πάντων ἀνθρώπων καὶ διαθήκην,

καὶ κατέπαυσεν ἐπὶ κεφαλὴν ᾿Ιακώβ·

ἐπέγνω αὐτὸν ἐν εὐλογίαις αὐτοῦ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν· καὶ δῖέ ’στειλε μερίδας αὐτοῦ, ἐν φυλαῖς αἷς ἐμέρισε δώδεκα·

καὶ ἐξήγαγεν ἐξ αὐτοῦ ἄνδρα ἐλέους, εὑρίσκοντα [*]((XLV)) χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς πάσης σαρκός, ἠγαπημένον ὑπὸ θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, Μωσῆν οὗ τὸ μνημόσυνον ἐν εὐλογίαις·

ὡμοίωσεν αὐτὸν δόξη ἁγίων καὶ ἐμεγάλυνεν αὐτὸν ἐν φόβοις ἐχθρῶν.

ἐν λογίοις αὐτοῦ σημεῖα κατέπαυσε, καὶ ἐδόξασεν αὐτὸν κατὰ πρόσωπον βασιλέων·

ἐνετείλατο αὐτῷ πρὸς λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἔδειξεν αὐτῷ τῆς δόξης αὐτοῦ.

ἐν πίστει καὶ πρᾳότητι αὐτοῦ ἡγίασεν αὐτόν,

ἐξελέξατο αὐτὸν ἐκ πάσης σαρκός, ἠκούτισεν αὐτὸν τῆς [*](185 1) φωνῆς αὐτοῦ, καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὸν γνόφον,

καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κατὰ πρόσωπον ἐντολάς, νόμον ζωῆς καὶ ἐπιστήμης· ἐδίδαξε τὸν ᾿Ιακὼβ διαθήκην καὶ κρίματα αὐτοῦ τὸν ᾿Ισραήλ.

᾿Ααρῶν ἀνύψωσεν ἅγιον ὅμοιον αὐτῷ, ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐκ φυλῆς Λευί.

ἔστησεν αὐτῶ διαθήκην αἰῶνος, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἱερατείαν λαοῦ· ἐμακάρισεν αὐτὸν ἐν εὐκοσμίᾳ, καὶ περιέζωσεν αὐτὸν περιστολὴν δόξης.

ἐνέδυσεν αὐτὸν συντέλειαν καυ- [*](23 Cod. μερίδος 3 αὐτὸν· caret υ)

62
χήατος, καὶ ἐστερέωσεν αὐτὸν ἐν σκεύεσιν ἰσχύος,

περισκελῆ καὶ ποδήρη καὶ ἐπωμίδα, καὶ ἐκύκλωσεν αὐτὸν ῥοίσκοις, χρυσοῖς κώδωσι πλείστοις κυκλόθεν ἠχῆσαι φωνὴν ἐν βήμασιν αὐτοῦ,

ἀκουστὸν ποιῆσαι ἦχον ἐν ναῷ καὶ εἰς μνημόσυνον υἱοῖς λαοῦ αὐτοῦ· στολῇ

ἁγίᾳ, χρυσῷ καὶ ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ, ἔργῳ ποικιλτοῦ, λογείῳ κρίσεως, δήλοις ἀληθείας, κεκλωσμένῳ κόκκῳ,

ἔργῳ τεχνίτου,

λίθοις πολυτελέσι γλύμμασι σφραγῖδος, ἐν δέσει χρυσίου, ἔργῳ λιθουργοῦ, εἰς μνημόσυνον ἐν γραφῇ κεκολαμμένῃ κατὰ ἀριθμὸν υἱῶν ᾿Ισραήλ·

στέφανον χρυσοῦν ἐπάνω κηδάρεως, ἐκτύπωμα σφραγῖδος ἁγιάσματος, καύχημα τιμῆς, ἔργα ἰσχύος, ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν κοσμούμενα ὡραῖα.

πρὸ αὐτοῦ οὐ γέγονε τοιαῦτα, καὶ ἕως αἰῶνος οὐκ ἐνεδύσατο ἀλλογενής, πλὴν τῶν υἱῶν αὐτοῦ μόνον, καὶ τὰ ἔκγονα αὐτοῦ διὰ παντός.

θυσίαι αὐτῶν ὁλοκαρπωθήσονται καθ’ ἡμέραν ἐνδελεχῶς δίς.

ἐπλήρωσε Μώσης τὰς χεῖρας αὐτοῦ, καὶ ἔχρισεν αὐτὸν ἐλαίῳ ἁγίῳ· ἐγενήθη αὐτῷ εἰς διαθήκην [*](185 2) αἰῶνος, καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ οὐρανοῦ,

λειτουργεῖν αὐτῷ ἅμα καὶ ἱερατεύειν, καὶ εὐλογεῖν τὸν λαὸν ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.

ἐξελέξατο αὐτὸν ἀπὸ παντὸς ζῶντος, προσαγαγεῖν κάρπωσιν κυρίῳ·

θυμίαμα καὶ εὐωδίαν εἰς μνημόσυνον, ἐξιλάσκεσθαι περὶ τοῦ λαοῦ.

ἔδωκεν αὐτῷ ἐντολὰς αὐτοῦ, ἐξουσίαν ἐν διαθήκαις κριμάτων, διδάξαι τὸν ᾿Ιακὼβ τὰ μαρτύρια, καὶ ἐν νόμῳ αὐτοῦ φωτίσαι τὸν ᾿Ισραήλ.