Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)
Septuaginta
Septuaginta. Ecclesiasticus: the Greek text of Codex 248. Hart, John Henry Arthur, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1909.
γαυρίαμα ὕψους στερέωμα καθαριότητος, εἶδος οὐρανοῦ ἐν ὁράματι δόξης.
ἥλιος ἐν ὀπτασίᾳ διαγγέλλων ἐν ἐνδόξῳ, σκεῦος θαυμαστόν, ἔργον Ὑψίστου·
ἐν μεσημβρίᾳ αὐτοῦ ἀναξηραίνει χώραν, καὶ ἐναντίον καύματος αὐτοῦ τίς ὑποστήσεται;
κάμινον φυσῶν ἐν ἔργοις καύματος, τριπλάσιον ἥλιος ἐκκαίων ὄρη· ἀτμίδας πυρώδεις ἐκφυσῶν, καὶ ἐκλάμπων ἀκτῖνας ἀμαυροῖ ὀφθαλμούς.
μέγας Κύριος ὁ ποιήσας αὐτόν, καὶ ἐν λόγοις αὐτοῦ κατέπαυσε πορείαν.
καὶ σελήνην ἐποίησεν εἰς στάσιν εἰς καιρὸν αὐτῆς,
καὶ ἀπὸ σελήνης σημεῖον ἑορτῆς, φωστὴρ μειούμενος ἐπὶ συντελείας·
μὴν κατὰ τὸ ὄνομα αὐτῆς ἐστιν·
αὐξανόμενος ἐθαυμάστωσεν ἀλλοιώσει, σκεῦος παρεμβολῶν ἐν ὕψει, ἐν στερεώματι οὐρανοῦ ἐκλάμπων·
κάλλος οὐρανοῦ, δόξα ἄστρων, κόσμος φωτίζων ἐν ὑψίστοις κυρίου.
ἐν λόγοις ἁγίου στήσονται κατάκριμα, καὶ οὐ μὴ ἐκκαυθῶσιν ἐν φυλακῇ αὐτῶν.
ἴδε τόξον, καὶ εὐλόγησον τὸν ποιήσαντα αὐτό, σφόδρα ὡραῖον ἐν τῷ αὐγάσματι αὐτοῦ·
ἐγύρωσεν οὐρανὸν ἐν κυκλώσει δόξης, χεῖρες Ὑψίστου ἐτάνυσαν αὐτό.
προστάγματι αὐτοῦ κατέπαυσε χιόνα, [*](183 2) καὶ ταχύνει ἀστραπὰς κρίματος αὐτοῦ·
διὰ τοῦτο ἠνεῴχθησαν θησαυροί, καὶ ἐξέπτησαν νεφέλαι ὡς πετεινά.
ἐν μεγαλείῳ αὐτοῦ ἴσχυσαν νεφέλας, καὶ διεθρύβησαν λίθοι χαλάζης.
φωνῇ βροντῆς αὐτοῦ ὠσίνησε γῆν, καὶ ἐν ὀπτασίᾳ αὐτοῦ σαλεύεται ὄρη·
ἐν θελήματι αὐτοῦ πνεύσεται νότος καὶ καταιγὶς βορέου καὶ συστροφὴ πνεύματος. ὡς πετεινὰ καθιπτάμενα πάσσει χιόνα, καὶ ὡς ἀκρὶς καταλύουσα ἡ κατάβασις αὐτῆς·
κάλλος λευκότητος αὐτῆς ἐκθαυμάσει ὀφθαλμός, καὶ ἐπὶ τοῦ ὑετοῦ αὐτοῦ ἐκστήσεται καρδία.
καὶ πάχνην ὡς ἅλας ἐπὶ γῆν χέει, καὶ παγεῖσα γίνεται σκολόπων ἄκρα.
ψυχρὸς ἄνεμος βορέας πνεύσει, καὶ παγήσεται κρύσταλλος ἀφ’ ὕδατος· ἐπὶ πᾶσαν συναγωγὴν ὕδατος καταλύσει, καὶ ὡς θώρακα ἐνδύσεται τὸ ὕδωρ.