Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)
Septuaginta
Septuaginta. Ecclesiasticus: the Greek text of Codex 248. Hart, John Henry Arthur, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1909.
οἱ ἐσθίοντές με ἔτι πεινάσουσι, καὶ οἱ πίνοντές με ἔτι διψήσουσιν·
ὁ ὑπακούων μου οὐκ αἰσχυνθήσεται διὰ παντός, καὶ οἱ ἐργαζόμενοι ἐν ἐμοὶ οὐχ ἁμαρτήσουσι.
ταῦτα πάντα βίβλος διαθήκης θεοῦ ὑψίστου.
᾿Εκ τοῦ δευτερονομίου.
νόμος ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν Μωυσῆς κληρονομίαν ἐν συναγωγαῖς ᾿Ιακώβ. μὴ ἐκλύεσθε ἰσχύειν ἐν κυρίῳ, ἵνα κραταιώσῃ ὑμᾶς αὐτός· κολλᾶσθε πρὸς αὐτόν· κύριος παντοκράτωρ ὁ θεὸς μόνος ἐστί, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι πλὴν αὐτοῦ σωτήρ.
ἐμπιπλῶν ὡς Φεισὼν πάντα τῆς σοφίας αὐτοῦ, καὶ ὡς Τίγρις ἐν ἡμέραις νέων.
ὁ ἀναπληρῶν ὡς Εὐφράτης σύνεσιν, καὶ ὡς ᾿Ιορδάνης ἐν ἡμέραις θερισμοῦ·
ὁ ἐκφαίνων ὡς φῶς παιδείαν γνώσεως, καὶ ὡς Γηὼν ἐν ἡμέραις τρυγήτου.
οὐ συνετέλεσεν ὁ πρῶτος γνῶναι αὐτήν, καὶ οὕτως ὁ ἔσχατος οὐκ ἐξιχνίασεν αὐτήν·
ἀπὸ γὰρ θαλάσσης ἐπληθύνθη τὰ διανοήματα αὐτῆς, καὶ ἡ βουλὴ αὐτῆς ἀπὸ ἀβύσσου μεγάλης.
ἐγὼ ἡ σοφία ὡς διῶρυξ ἀπὸ ποταμοῦ, καὶ ὡς ὑδραγωγὸς ἐξῆλθον εἰς παράδεισον.
εἶπον· ποτίσω μου τὸν κῆπον τὸν ἄριστον, καὶ μεθύσω μου τὴν πρασιὰν τὴν δικαίαν·
καὶ ἰδοὺ ἐγένετό μοι ἡ διῶρυξ εἰς ποταμόν, καὶ ὁ ποταμός μου ἐγένετο εἰς θάλασσαν.
ὅτι παιδείαν ὡς ὄρ φωτιῶ, καὶ ἐκφανῶ αὐτὴν ἕως εἰς μακράν·
ἴδετε ὅτι οὐκ ἐμοὶ μόνῳ ἐκοπίασα, ἀλλὰ πᾶσι τοῖς ἐκζητοῦσιν αὐτήν.
ἐν τρισὶν ὡραίσθην καὶ ἀνέστην ὡραία ἔναντι Κυρίου,
ἔναντι κυρίου καὶ ἀνθρώπων, ὁμόνοιαν ἀδελφῶν, καὶ φιλίαν τοῦ
καὶ ἀνὴρ καὶ γυνὴ ἑαυτοῖς συμπεριφερόμενοι.
τρία δὲ εἴδη ἐμίσησεν ἡ ψυχή μου καὶ προσώχθισα σφόδρα τῇ ζωῇ αὐτῶν· πτωχὸν ὑπερήφανον, καὶ πλούσιον ψεύστην, καὶ γέροντα μοιχὸν ἐλαττούμενον συνέσει.
ἐν νεότητι οὐ συνήγαγες, καὶ πῶς ἂν εὕρῃς ἐν τῷ γήρᾳ σου ;
ὡς ὡραῖον πολιαῖς κρίσις, καὶ πρεσβυτέροις γνῶναι βουλήν·
ὡς ὡραία γερόντων σοφία, καὶ δεδοξασμένοις διανόημα καὶ βουλή.
στέφανος γερόντων πολυπειρία, καὶ τὸ καύχημα αὐτῶν φόβος Κυρίου.