Sapientia Salomonis
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.
- Σὺ δὲ ὁ θεὸς ἡμῶν χρηστὸς καὶ ἀληθής,
- μακρόθυμος καὶ ἐλέει διοικῶν τὰ πάντα.
- καὶ γὰρ ἐὰν ἁμάρτωμεν, σοί ἐσμεν, εἰδότες σου τὸ κράτος·
- οὐχ ἁμαρτησόμεθα, εἰδότες ὅτι σοὶ λελογίσμεθα.
- τὸ γὰρ ἐπίστασθαί σε ὁλόκληρος δικαιοσύνη,
- καὶ εἰδέναι σου τὸ κράτος ῥίζα ἀθανασίας.
- οὔτε γὰρ ἐπλάνησεν ἡμᾶς ἀνθρώπων κακότεχνος ἐπίνοια,
- οὐδὲ σκιαγράφων πόνος ἄκαρπος,
- εἶδος σπιλωθὲν χρώμασιν διηλλαγμένοις·
- ὧν ὄψις ἄφροσιν εἰς ὄνειδος ἔρχεται,
- ποθεῖ τε νεκρᾶς εἰκόνος εἶδος ἄπνουν.
- κακῶν ἐρασταὶ ἄξιοί τε τοιούτων ἐλπίδων
- καὶ οἱ δρῶντες καὶ οἱ ποθοῦυτες καὶ οἱ σεβόμενοι.
632
[*](B)- Καὶ γὰρ κεραμεὺς ἁπαλὴν γῆν θλίων ἐπίμοχθον
- πλάσσει πρὸς ὑπηρεσίαν ἡμῶν ἕκαστου·
- ἀλλʼ ἐκ τοῦ αὐτοῦ πηλοῦ ἀνεπλάσατο
- τά τε τῶν καθαρῶν ἔργων δοῦλα σκεύη
- τά τε ἐναντία, πάνθʼ ὁμοίως·
- τούτων δέ ἑτέρου τίς ἑκάστου ἐστὶν ἡ χρῆσις,
- κριτὴς ὁ πηλουργός·
- καὶ κακόμοχθος θεὸν μάταιον ἐκ τοῦ αὐτοῦ πλάσσει πηλοῦ,
- ὃς πρὸ μικροῦ ἐκ γῆς γενηθεὶς
- μετʼ ὀλίγον πορεύεται ἐξ ἧς ἐλήμφθη.
- τὸ τῆς ψυχῆς ἀπαιτηθεὶς χρέος.
- ἀλλ᾿ ἔστιν αὐτῷ φροντὶς οὐχ ὅτι μέλλει κάμνειν,
- οὐδʼ ὅτι βραχυτελῆ βίον ἔχει.
- ἀλλʼ ἀντερείδεται μὲν χρυσουργοῖς καὶ ἀργυροχόοις.
- χαλκοπλάστας τε μιμεῖται,
- καὶ δόξαν ἡγεῖται ὅτι κίβδηλα πλάσσει.
- σ ποδὸς ἡ καρδία αὐτοῦ, καὶ γῆς εὐτελεστέρα ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ,
- πηλοῦ τε ἀτιμότερος ὁ βίος αὐτοῦ,
- ὅτι ἠγνόησεν τὸν πλάσαντα αὐτὸν
- καὶ τὸν ἐμπνεύσαντα αὐτῷ ψυχὴν ἐνεργοῖσαν
- καὶ ἐμφυσήσαντα πνεῦμα ζωτικόν·
- ἀλλ᾿ ἐλογίσατο παίγνιον εἶναι τὴν ζωὴν ἡμῶν
- καὶ τὸν βίον πανηγυρισμὸν ἐπικερδῆ,
- δεῖν γάρ φησιν ὅθεν δὴ κἂν ἐκ κακοῦ πορίζειν.
- οὗτος γὰρ παρὰ πάντας οἶδεν ὅτι ἁμαρτάνει,
- ὕλης γεώδους εὔθραυστα σκεύη καὶ γλυπτὰ δημιουργῶν.
- πάντες δὲ ἀφρονέστατοι καὶ τάλανες ὑπέρ ψυχὴν νηπίου,
- οἱ ἐχθροὶ τοῦ λαοῦ σου οἱ καταδυναστεύσαντες αὐτόν.
633
- ὅτι καὶ πάντα τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν ἐλογίσαντο θεούς,
- οἶς οὔτε ὀμμάτων χρῆσις εἰς ὄρασιν,
- οὔτε ῥῖνες εἰς συνολκὴν ἀέρος,
- οδτε ὤτα ἀκούειν,
- οὔτε δάκτυλοι χειρῶν εἰς ψηλάφησιν,
- καὶ οἱ πόδες αὐτῶν ἀργοὶ πρὸς ἐπίβασιν.
- ἄνθρωπος γὰρ ἐποίησεν αὐτούς,
- καὶ τὸ πνεῦμα δεδανισμένος ἔπλασεν αὐτούς·
- οὐδεὶς γὰρ αὐτῷ ὅμοιον ἄνθρωπος ἰσχύει πλάσαι θεόν·
- θνητὸς δὲ ὢν νεκρὸν ἐργάζεται χερσὶν ἀνόμοις·
- κρείττων γάρ ἐστιν τῶν σεβασμάτων αὐτοῦ,
- ὧν αὐτὸς μέν ἔζησεν, ἐκεῖνα δὲ οὐδέποτε.
- Καὶ τὰ ζῷα δὲ τὰ ἔχθιστα σέβονται·
- ἀνοίᾳ γὰρ συγκρινόμενα τῶν ἄλλων ἐστὶ χείρονα.
- οὐδ᾿ ὅσον ἐπιποθῆσαι ὡς ἐν ζῴων ὄψει καλὰ τυγχάνει,
- ἐκπέφευγεν δέ καὶ τὸν τοῦ θεοῦ ἔπαινον κοίτὴν εὐλογίαν οὐ