Job
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.
- οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ ἀποστείλας τὴν χεῖρά σου ἅψαι τῶν ὀστῶν
- αὐτοῦ καὶ τῶν σαρκῶν αὐτοῦεἰ
- lμὴν εἰς πρόσωπόν σε εὐλογήσει.
- εἶνεν δὲ ὁ κύριος τῷ διαβόλῳ Ἰδοὺ παραδίδωμί σοι αὐμόνον
- τὴν ψυχὴν αὐτοῦ διαφύλαξον.
- ἐξῆλθεν δὲ ὁ διάβολος ἀπὸ τοῦ κυρίου.
- καὶ ἔπαισεν τὸν Ἰὼβ ἕλκει πονηρῷ ἀπὸ ποδῶν ἕως
- κμὶ ἔλαβεν ὄστρακον ἵνα τὸν χῶρα ξύῃ.
- κεφαλῆς.
- καὶ ἐκάθητο ἐπὶ τῆς κοπρίας ἔξω τῆς πόλεως.
- χρόνου δὲ πολλοῦ προβεβηκότος εἶπεν αὐτῷ ἡ γυνὴ αὐτοῦ
- Μέχρι τίνος καρτερήσεις λέγων
- ᵃἸδοὺ ἀναμένω χρόνον ἔτι μικρὸν
- προσδεχόμενος τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου
- bἰβοὺ γὰρ ἠφάνισταί σου τὸ μνημόσυνον ἀπὸ τῆς γῆς.
- υἱοὶ καὶ θυγατέρες, ἐμῆς κοιλίας ὠδῖνες καὶ πόνοι.
- σὓς εἰς τὸ κενὸν ἐκοπίασα μετὰ μόχθων.
- cσύ τε αὐτὸς ἐν σαπρίᾳ σκωλήκων κάθησαι διανυκτερεύων
- αἴδριος·
- dκἀγὼ πλανωμένη καὶ λάτρις.
- τόπον ἐκ τόπου καὶ οἰκίαν ἐξ οἰκίας,
- προσδεχομένη τὸν ἥλιον πότε δύσεται,
- ἵνα ἀναπαύσωμαι τῶν μόχθων μου καὶ τῶν ὀδυνῶν αἵ με
- υῦν συνέχουσιν. [*](4 υπερ 1⁰] υπο U+05D0* (υπερ U+05D0¹) | οσα] pr πανια U+05D0* pr και πανια U+05D0c.aA | αν- U+05D0Α ρωπω] pr τω A | υπερ 2⁰] pr δωσει A | om εκτισει A 5 μην 2⁰] μη A μονον c praec coniung U+05D0 | την ψυχην] την δε ψ. U+05D0* (om δε U+05D0c.a) | δια- γυλαξον] διατηρησον A 7 απο 1⁰] παρα A | εκει A (εικει A?) | εως] ιεχρι U+05D0c.a 8 ελαβεν] + Ιωβ A | τον ιχ. ξυη] αποξέη τον ιχωρα αυτου Α | και 2⁰] + αυτος U+05D0c.aA 9 χρονου] pr asterisc Aᵃ? ᵐᵍ | αυτω] τω Ιωβ Α | μεχρις A 9a om ανομενω U+05D0* (hab U+05D0c.a) | μου] αυτου U+05D0* (μου U+05D0c ᵃ) b το μνημοσυνον σου A | υιοι] + σου A | εμης] pr της A 9 c τε] δε A | om καθησαι U+05D0* (hab καθη. [sic] ᵃ) καθισαι Aᵛⁱᵈ 9 d καγω] και εγω Α | πλανωμενη] πλανητις U+05D0c.a Α (τεις) | τοπου] +περιερχομενη A | οικιας] +περιερχομενη U+05D0c.a | δυσεται] δυση A | αναπαυσομαι A | om μου U+05D0A | δυνων] pr περιεχουσων με Α)
- ἀλλὰ εἰπόν τι ῥῆμα εἰς Κύριον, καὶ τελεύτα.
524
[*](Β)- ὁ δὲ ἐμβλέψας εἶπεν αὐτῇ
- Ὤσπερ μία τῶν ἀφρόναν γυναικῶν ἐλάλησας·
- εἰ τὰ ἀγαθὰ ἐδεξάμεθα ἐκ χειρὸς Κυρίου, τὰ κακὰ οὐχ ὐποί
- σομεν ;
- ἐν πᾶσιν τούτοις τοῖς συμβεβηκόσαὶ αὐτῷ
- οὐδὲν ἥμαρτεν Ἰὼβ τοῖς χείλεσιν ἐναντίν τοῦ θεοῦ.
- Ἀκούσαντες δὲ οἱ πρεῖς φίῦλοι αὐτοῦ τὰ κακὰ πάντα τὰ
- ἐπελθόντα αὐτῷ,
- παρεγένοντο ἕκαστος ἐκ τῆς ἰδίας χώρας πρὸς αὐτόν,
- Ἐλειφὰζ ὁ Θιμανῶν βασιλεύς,
- Βαλδὰδ ὁ Σαυχαίων τύραννος,
- Σωφὰρ ὁ Μειναίων βασιλεὺς·
- καὶ παρεγένοντο πρὸς αὐτὸν ὁμοθυμαδὸν
- τοῦ παρακαλέσαι καὶ ἐπισκέψασθαι αὐτόν.
- ἰδόντες δὲ αὐτὸν πόρρωθεν οὐκ ἐπέγνωσαν,
- καὶ βοήσαντες φωνῇ μεγάλῃ ἔκλαυσαν, [*](§ C)
- §ῥήξαντες ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ στολήν,
- καὶ καταπασάμενοι γῆν.
- παρεκάθισαν αὐτῷ ἑπτὰ ἡμέρας καὶ ἑπτὰ νύκτας,
- καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐλάλησεν·
- ἑώρων γὰρ τὴν πληγὴν δεινοὴν οὖσαν καὶ μεγάλην σφόδρα.