Job
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.
- ΑΝΘΡΩΠΟΣ τις ἦν ἐν χῶρᾳ τῇ Αὐσίτιδι ᾧ ὄνομα Ἰὼβ· [*](Β)
- καὶ ἣν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἀληθινός, ἄμεμπτος, δίκαιος.
- θεοσεβής,
- ἀπεχόμενος ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος.
- ἐγένοντο δὲ αὐτῷ υἱοὶ ἑπτὰ καὶ θυγατέρες τρεῖς.
- καὶ ἣν τὰ κτήνη αὐτοῦ πρόβατα ἑπτακισχίλια,
- κάμηλοι τρισχίλιαι,
- ζεύγη βοῶν πεντακόσια,
- ὄνοι θήλειαι νομάδες πεντακόσιαι.
- καὶ ὑπηρεσία πολλὴ σφόδρα
- καὶ ἔργα μεγάλα ἦν αὐτῷ ἐπὶ τῆς γῆς·
- καὶ ἦν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος εὐγενὴς τῶν ἀφʼ ἡλίου ἀνατολῶν.
- συμπορευόμενοι δὲ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους
- ἐποιοῦσαν πότον καθʼ ἑκάστην ἡμέραν,
- συμπαραλαμβάνοντες ἅμα καὶ τὰς τρεῖς ἀδελφὰς αὐτῶν
- ἐσθίειν καὶ πίνειν μετʼ αὐτῶν.
- καὶ ὡς ἂν συνετελέσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ πότου,
- ἀπέστελλεν Ἰὼ καὶ ἐκαθάριζεν αὐτοὺς ἀνιστάμενος τὸ
- πρωί,
- καὶ προσέφερεν περὶ αὐτῶν θυσίαν κατὰ τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν
- καὶ μόσχον ἕνα περὶ ἁμαρτίας περὶ τῶν ψυχῶν αὐτῶν· [*](1 om τις A | Αυσειτιδι U+05D0 | αμεμπτος δικαιος αληθεινος A 3 τρισχι- U+05D0A υοι A | πεντακοσιαι] πεντακοσιοι A 4 συνπορευομενοι U+05D0 | αυτου οι υιοι * (οι υιοι αυτου U+05D0c.ᵃ) | αλληλους] εαυτους U+05D0* (αλλ. U+05D0c.ᵃ) | εποιουσαν] εποιουν U+05D0c.ᵃA | συνπαραλαμβανοντες U+05D0 5 συνεελεσθησαν U+05D0* (σyνει. U+05D0¹) | απε- σειλεν A | και προσεφερεν] προσεφερεν τε A | περι ουτων θυσιαν] π. αυτ. υσιας U+05D0c.a θυσιας π. αυτ. A | αριθμον] καθαρισμον U+05D0* (αριθμ. U+05D0c.ᵃ) | περι ⁰) υπερ A)
- ἔλεγεν γὰρ Ἰώβ Μή ποτε οἱ υἱοί μου ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτῶν
- κακὰ ἐνενόησαν πρὸς θεόν.
- οὕτως οὖν ἐποίει Ἰὼβ πάσας τὰς ἡμέρας.
520
[*](Β)- Καὶ ὡς ἐγένετο ἡ ἡμέρα αὕτη,
- καὶ ἰδοὺ ἦλθον οἱ ἄγγελοι τοῦ θεοῦ παραστῆναι ἐνώπιον
- τοῦ κυρίου,
- καὶ ὁ διάβολος ἦλθεν μετʼ αὐτῶν.
- καὶ εἶπεν ὁ κύριος τῷ διαβόλῳ Πόθεν παραγέγονας ;
- καὶ ἀποκριθεὶς ὁ διάβολος τῷ κυρίῳ εἶπεν
- Περιελθὼν τὴν γῆν καὶ ἐμπεριπατήσας τὴν ὑπʼ οὐρανὸν
- πάρεμι.
- καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ κύριος
- Προσέσχες τῇ δανοίᾳ σου κατὰ τοῦ παιδός μου Ἰὼβ;
- ὅτι οὐκ ἔστιν κατʼ αὐτὸν τῶν ἐπὶ τῆς γῆς,
- ἄνθρωπος ἄμεμπτος, ἀληθινός, θεοσεβής,
- ἀπεχόμενος ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος.
- ἀπεκρίθη δὲ ὁ διάβολος καὶ εἶπεν ἐναντίον τοῦ κυρίρυ
- Μὴ δωρεὰν σέβεται Ἰὼβ τὸν κύριον;
- οὐ σὺ περιἐφραξας τὰ ἔξω αὐτοῦ καὶ τὰ ἕσαν τῆς οἰκἰας αὐτοῦ
- καὶ τὰ ἔξω πάντων τῶν ὄντων αὐτῷ κύκλῳ;
- τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ εὐλόγησας,
- καὶ τὰ κτήνη αὐτοῦ πολλὰ ἐποίησας ἐπὶ τῆς γῆς.
- ἀλλὰ ἀπόστειλον τὴν χεῖρά σου καὶ ἅψαι πάνταον ὧυ ἔχει·
- εἰ μὴν εἰς πρόσωπόν σε εὐλογήσει.
- τότε εἶπεν ὁ κύρωως τῷ διαβόλῳ
- Ἰδοὺ πάντα ὅσα ἐστὶν αὐτῷ δίδαυμι ἐν τῇ χειρί σου,
- ἀλλὰ αὐτοῦ μὴ ἅψῃ.
- καὶ ἐξῆλθεν ὁ διάβολος παρὰ τοῦ κυρίου.
521
- καὶ ἦν ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη, [*](B)
- οἱ υἱρὶ Ἰὼβ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτοῦ
- ἔπινον οἶνον ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῶν τοῦ
- πρεσβυτέρου.