Psalmi
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint.
Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press,
1896.
εἶδες, Κύριε, μὴ παρασιωπήσῃς· Κύριε, μὴ ἀποστῇς ἀπʼ ἐμοῦ.
ἐξεγέρθητι, Κύριε, καὶ πρόσχες τῇ κρίσει μου. ὁ θεός μου καὶ ὁ κύριός μου, εἰς τὴν δίκην μου.
κρῖνόν με, Κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην σου, Κύριε ὁ θεός μου, καὶ μὴ ἐπιχαρείησάν μοι.
μὴ εἴπαισαν ἐν καρδίαις αὐτῶν Εὖγε εὖγε τῇ ψυχῇ ἡμῶν· μηδὲ εἴπαισαν Κατεπίομεν αὐτόν.
αἰσχυνθείησαν καὶ ἐντραπείησαν ἄμα οἱ ἐπιχαίροντες τοῖς κακοῖςκοῖς μου· ἐνδυσάσθωσαν αἰσχύνην καὶ ἐντροπὴν οἱ μεγαλορημονοῦντες ἐπʼ ἐμέ.
ἀγαλλιάσαιντο καὶ εὐφρανθείησαν οἱ θέλοντες τὴν δικαιοσύνην μου, καὶ εἰπάτωσαν διὰ παντός Μεγαλυνθείη ὁ κύριος, οἱ θέλοντες τὴν εἰρήνην τοῦ δούλου αὐτοῦ.
καὶ ἡ γλῶσσά μου μελετήσει τὴν δικαιοσύνην σου. ὅλην τὴν ἡμέραν τὸν ἔπαινόν σου.
Εἰς τὸ τέλος· τῷ δούλῳ Κυρίου τῷ Δαυείδ.
Φησὶν ὁ παράνομος τοῦ ἁμαρτάνειν ἐν ἑαυτῷ, οὐκ ἔστιν φόβος θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ· [*] (U+05D0AR) [*] (19 επιχαριησαν B*U+05D0A (επιχαρειησ. Bᵃᵇ) | ματαιως] αδικως U+05D0AR | om με A 20 οργην U+05D0AR 21 επλατυνα A | ειπον A | ειδαν] ιδον U+05D0 (? R) ειδον A (? B) 22 om Κυριε 2⁰ A* (hab κε A?⁽ᵐᵍ⁾) 23 om Κυριε U+05D0c. ᵃ | om και προσχες R 24 με] μοι A | om Κυριε 1⁰ U+05D0 | την] μεν R* | δικαιοσυνην] ελεημοσυνην U+05D0* (δικ. U+05D0c.ᵃ) | σου] μου R | επιχαριησαν B* (επιχαρειησ. BᵃᵇU+05D0 επιχαρησαν [sic] A) | μοι] + οι εχθροι μου U+05D0* (om U+05D0c.a) R* 25 ειπαισαν bis Bᵃᵇ (ειπεσαν B*U+05D0*)] ειποισαν U+05D0c.aAR | τη ψυχη BU+05D0*A] η ψ. U+05D0c.a R* | καταπιωμεν Bᵛⁱᵈ 26εντραπιησαν B* U+05D0A (εντραπειησ. Bᵃᵇ) 27 αγαλλιασοιντο A | ευφραν- θειησαν] + επι σοι A | μεγαλυνθητω U+05D0AR | ο κυριος] ο θς U+05D0* (ο κς U+05D0c.a 28 τον επαινον BU+05D0Aᵃ? (ο επαινος A*)] την αινεσιν R — Stich 59 BR 6o U+05D0 64 A XXXV 1 om τω δουλω Κυριου A | τω Δ.] + ψαλμος A) 257
ὅτι ἐδόλωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ [*] (B) τοῦ εὑρεῖν τὴν ἀνομίαν αὐτοῦ καὶ μισῆσαι.
τὰ ῥήματα τοῦ στόματος αὐτοῦ ἀνομία καὶ δόλος, οὐκ ἐβουλήθη συνιέναι τοῦ ἀγαθῦναι.
ἀνομίαν ἐλογίσατο ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ, παρέστη πάσῃ ὁδῷ οὐκ ἀγαθῇ, τῇ δὲ κακίᾳ οὐ προσώχθισεν.
Κύριε, ἐν τῷ οὐρανῷ τὸ ἔλεός σου,
καὶ ἡ δικαιοσύνη ὡσεὶ ὄρη θεοῦ, καὶ ἡ ἀλήθειά σου ἕως τῶν νεφελῶν· τὰ κρίματά σου ὡσεὶ ἄβυσσος πολλή. ἀνθρώπους καὶ κτήνη σώσεις, Κύριε,
ὡς ἐπλήθυνας τὸ ἔλεός σου, ὁ θεός· οἱ δὲ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἐλπιοῦσιν.
μεθυσθήσονται ἀπὸ πιότητος τοῦ οἴκου σου, καὶ τὸν χειμάρρουν τῆς τρυφῆς σου ποτιεῖς αὐτούς.
ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς. ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς.
παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσίν σε, καὶ τὴν δικαιοσύνην σου τοῖς εὐθέσι τῇ καρδίᾳ.
μὴ ἐλθέτω μοι ποὺς ὑπερηφανίας, καὶ χεὶρ ἁμαρτωλῶν μὴ σαλεύσαι με.
ἐκεῖ ἔπεσον πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, ἐξώσθησαν καὶ οὐ μὴ δύνωνται στῆναι.