Machabaeorum ii

Σύ, Κύριε, τῶν ὅλων ἀπροσδεὴς ὑπάρχων, ηὐδόκησας ναὸν τῆς σῆς σκηνώσεως ἐν ἡμῖν γενέσθαι.

καὶ νῦν, ἅγιε παντὸς ἁγιασμοῦ κύριε, διατήρησον εἰς αἰῶνα ἀμίαντον [*](24 προσεκεκλειτο A προσεκεκλητο V 25 παρεκαλεσεν] + δε V v 26 ηκεν] ηλθεν V | Δημητρειον A | των πραγμ.] pr περι V | om αυτου V | Ιουδαν] + αυτου V | απεδειξεν] αναδεδιχεν V* (-δεδειχ. Vᵃ) 27 ταις] τοις A | παμπον. Vᵃ | Νικανορι] pr τω V | φασκων υπερ μεν των συνθηκων V | εξαποστελειν V | Αντιοχειαν V 28 δυσφορως] δυσχερερως (sic) V | αθε- τησιν A | τανδρος] του ανδρος Va 29 επει] επι A | του επιτελεσαι] τουτ επιτ. V* τουτο επ. Va 30 ειθισμενην V | συνετρεψας V* συνεκ|τρεψας Vᵃ | αυτον 2⁰] εαυτον V | συνεκρυπτετο] διεκρυπτε V 31 συγνους A συνγν. V* (συγγ. Vᵃ) τὰνδρος V* (του ανδρ. Vᵃ) τον μεγ. V* (το μεγ. Vᵃ) 32 φασκοντων] φαισαντων V* φησ. Vᵃ | γινωσκων A 33 νεων V | ωμοσεν ταυτα] ταυτ ωμοσεν V | παραδοτε V | om τον 3⁰ V | εις πεδιον] ισοπεδον V | Διανυσω (sic) A 34 δε 1⁰] δ V 35 ευδοκησας V)

Ῥαζεὶς δέ τις τῶν ἀπὸ Ἰεροσολύμων πρεσβυτέρων ἐμηνύθη τῷ Νικάνορι ἀνὴρ φιλοπολίτης καὶ σφόδρα καλῶς ἀκούων, καὶ κατὰ τὴν εὔνοιαν πατὴρ τῶν Ἰουδαίων προσαγορευόμενος.

ἦν γὰρ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις τῆς ἀμιξίας κρίσεις εἰσενηνεγμένος Ἰουδαισμοῦ, καὶ σῶμα καὶ ψυχὴν ὑπέρ τοῦ Ἰουδαισμοῦ παραβεβλημένος μετὰ πάσης ἐκτενίας.

βουλόμενος δὲ Νικάνωρ πρόδηλον ποιῆσαι ἣν εἶχεν πρὸς τοὺς Ἰουδαίους δυσμενίαν, ἀπέστειλεν στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς πεντακοσίους συλλαβεῖν αὐτόν.

ἔδοξεν γὰρ ἐκεῖνον συλλαβὼν τούτοις ἐνεργάσασθαι συμφοράν.