Esdras i (liber apocryphus)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.

καὶ πάλιν ἐδεήθημεν τοῦ κυρίου ἡμῶν πάντα ταῦτα, καὶ ἐτύχομεν εὐιλάτου.

καὶ ἐχώρισα τῶν φυλάρχων τῶν ἱερέων ἄνδρας δέκα δύο, καὶ Ἐσερεβίαν καὶ Ἀσσαμίαν, [*](A) [*](40 Bαναι Ουτου Ιστακαλκου] Βαγο· Ουθι ο του Ισταλκουρου A 41 συνα- γαγων] συνηγαγον A | ποταμον] pr Θεραν A 42 ιερεων] υιων των ιεραιων A 43 Ενααταν] Ελναθαν A | Μεσολαβων] Μοσολλαμον A 44 Αααδαιον] Δολδαιον A | γαζοφυλακιου] pr του A 45 διαλεγηναι] διαλεχθηναι A | Αοδαιω] Δολδαιω A | ιερατευσοντας Bᵃᵇ | τω οικω] τοπω A 46 ανδρα επιστημονα] και ηγαγεν ημιν κατα την κραται|αν χειρα του κυ ημων ανδρας επιστημονας A | Μοολι A | Λευι A | υιους] + αυτου A | δεκα] οντας (sup ras A ᵃ) δεκα οκτω A 47 οι 1⁰] και Ασεβιαν· και Αννουνον·] και Ωσαιαν αδελφον A | Χανουναιου και sup ras A ᵃ? | ανδρες εικοσι A 48 ιερο- δουλους διακοσιους A | εικοσι] pr και A | εσημανθη] ονομασθη A | ονοματο- γραφια] pr η A 49 ηυξαμην A | τοις νεανισκοις νηστιαν A | κυριου] + του θυ A 50 τεκνοις] pr συνουσειν (sic) ημιν A 51 ιππεις και πεζους] αι|τησαι τον βασιλεα πεζζους (sic) τε | και ιππεις και A | ασφαλιας A | εναντιους] εναντιουμενους A 53 πανια] κατα A | ετυχομεν ευιλατου] ιλατου (ιλαστου A ᵃ?) ετυχομεν A 54 ανδρας 1⁰] α 2⁰ sup ras Aᵃ | δεκα δυο] δωδεκα A | Ασαμιαν A)

155
καὶ μετʼ αὐτῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν ἄνδρας δέκα.

καὶ [*](Β) ἔστησα αὐτοῖς τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ οἴκου τοῦ κυρίου ἡμῶν· οὕτως ἐδωρήσατο ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ μεγιστᾶνες καὶ πᾶς Ἰσραήλ.

καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς στήσας τάλαντα ἀργυρίου ἑξακόσια πεντήκοντα, καὶ σκεύη ἀργυρᾶ ταλάντων ἑκατόν, καὶ χρυσίου ταλάντων ἑκατόν, (58)χρυσώματα εἴκοσι, καὶ σκεύη χαλκᾶ ἀπὸ χαλκοῦ χρηστοῦ στίλβοντα σκεύη δέκα.

καὶ εἶπα αὐτοῖς Καὶ ὑμεῖς ἅγιοί ἐστε τῷ κυρίῳ, καὶ τὰ σκεύη τὰ ἅγια καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον εὐχὴ τῷ κυρίῳ, κυρίῳ τῶν πατέρων ἡμῶν.

ἀγρυπνεῖτε καὶ φυλάσσετε ἕως τοῦ παραδοῦναι αὐτὰ ὑμᾶς τοῖς φυλάρχοις τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευειτῶν καὶ τοῖς ἡγουμένοις τῶν πατριῶν τοῦ Ἰσραὴλ ἐν Ἰερουσαλὴμ ἐν τοῖς παστοφορίοις τοῦ οἵκου τοῦ κυρίου ἡμῶν.

καὶ οἱ παραλαβόντες οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευεῖται τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύη τὰ ἐν Ἰερουσαλὴμ ἤνεγκαν εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ κυρίου.

Καὶ ἀναζεύξαντες ἀπὸ τοῦ τόπου Θερὰ τῇ δωδεκάτῃ τοῦ πρώτου μηνὸς ἕως ἤλθοσαν εἰς Ἰερουσαλὴμ κατὰ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ κυρίου ἡμῶν τὴν ἐφʼ ἡμῖν· καὶ ἐρύσατο ἡμᾶς ἀπὸ τῆς εἰσόδου ἀπὸ παντὸς ἐχθροῦ· καὶ ἦλθον εἰς Ἰερουσαλήμ.

καὶ γενομένης αὐτόθι ἡμέρας τρίτης, σταθὲν τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον παρεδόθη ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου Μαρμωθὶ Οὐρεία ἱερεῖ,

καὶ μετʼ αὐτοῦ Ἐλεαζὰρ ὁ τοῦ Φεινεές· καὶ ἦσαν μετʼ αὐτῶν Ἰωσαβεὲς Ἰησοῦς καὶ Μωὲθ Σαβάννου, οἱ Λευεῖται, πρὸς ἀριθμὸν καὶ ὁλκὴν πάντα· (65)καὶ ἐγράφη πᾶσα ἡ ὁλκὴ αὐτῇ τῇ ὥρᾳ.

οἱ δὲ παραγενόμενοι ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας προσήνεγκαν θυσίας τῷ θεῷ τοῦ Ἰσραὴλ Κυρίῳ ἐνενήκοντα ἕξ, (67)ἄρνας ἑβδομήκοντα ἕξ, τράγους ὑπὲρ σωτηρίου δέκα δύοἅπαντα [*](55 μεγιστανες] pr οι A 56 παρεδωκεν αυτοις (B ᵃᵇ: αυτους B*) Α στησας] στησας παρεδωκα αυτοις A | αργυριου ταλαντα A | πεντηκοντα] pr και A | αργυρεα A | om χρυσιου ταλαντων εκατον A  | χαλκα] χαλκαια A | χρηστου χαλκου A | σκευη 3°] pr χρυσοειδη A | δεκα] δωδεκα A 57 τω κυριω (10)] + ·κς A | τα αγια] om τα A | το χρυσιον και το αργυριον A 58 φυλασσετε (φυλασσεται A) εως] αι ε sup ras A | ηγουμενοις] ηγεμονοις A 60 τοπου] ποταμου A | δωδεκατη του] η τ sup ras A | om πρωτου A | ηλθοσαν] εισηλ|θομεν A | ερρυσατου A | εισοδου] + κς A | ηλθον] ηλθεν Β ηλθομεν A 61 σταθεν] pr τη δε ημερα τη τε|ταρτη A | Κυριου] του κυ ημων A | Μαρμαθι· A | Ουρια Bb Ουρι A 62 Φινεες A | Ιωσαβεες] Ιωσαβδος A | Ιησου A 63 ενενηκοντα...δεκα δυο] ταυρους δωδεκα υπερ παντος Ισλ·| κριους ενενηκοντα εξ· αρνας| εβδομηκοντα δυο· τραγουςl υπερ σωτηριου δωδεκα· A)

156
[*](Β) θυσίαν τῷ κυρίῳ.

καὶ ἀπέδωκαν τὰ προστάγματα τοῦ βασιλέως τοῖς βασιλικοῖς οἰκονόμοις καὶ τοῖς ἐπάρχοις Συρίας καὶ Φοινίκης, καὶ ἐδόξασαν τὸ ἔθνος καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ κυρίου.

Καὶ τούτων τελεσθέντων προσήλθοσάν μοι οἱ ἡγούμενοι λέγοντες

Οὐκ ἐχώρισαν καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευεῖται (70)καὶ ἀλλογενῆ ἔθνη τῆς γῆς ἀκαθαρσίας αὐτῶν, Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Φερεζαίων καὶ Ἰεβουσαίων καὶ Μωαβειτῶν καὶ Αἰγυπτίων καὶ Ἰδουμαίων.

συνῴκισάν τινας τῶν θυγατερῶν αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν· καὶ ἐπεμίγη τὸ σπέρμα τὸ ἅγιον εἰς τὰ ἀλλογενῆ ἔθνη τῆς γῆς. καὶ μετεῖχον οἱ προηγούμενοι καὶ οἱ μεγιστᾶνες τῆς ἀνομίας ταύτης ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ πράγματος.

καὶ ἅμα τῷ ἀκοῦσαί με ταῦτα ἔρρηξα τὰ ἱμάτια καὶ τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα κατέτεινον τοῦ τριχώματος τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ πώγωνος, καὶ ἐκάθισα σύννους καὶ περίλυπος.

καὶ ἐπισυνήχθησαν πρὸς μὲ ὅσοι ποτέ ἐπεκινοῦντο τῷ ῥήματι Κυρίου τοῦ Ἰσραὴλ ἐμοῦ πενθοῦντος ἐπὶ τῇ ἀνομίᾳ, καὶ ἐκαθήμην περίλυπος ἕως τῆς δειλινῆς θυσίας.

καὶ ἐξεγερθεὶς ἐκ τῆς νηστείας, διερρηγμένα ἔχων τὰ ἱμάτια καὶ τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα, κάμψας τὰ γόνατα καὶ ἐκτείνας τὰς χεῖρας πρὸς τὸν κύριον ἔλεγον

Κύριε, ᾔσχυμμαι, ἐντέτραμμαι κατὰ πρόσαωπόν σου.

αἱ γὰρ ἁμαρτίαι ἡμῶν ἐπλεόνασαν ὑπέρ τὰς κεφαλὰς ἡμῶν, αἱ δὲ ἄγνοιαι ἡμῶν ὑπερήνεγκαν ἕως τοῦ οὐρανοῦ