Regnorum IV (Regum II In Textu Masoretico)

καὶ πᾶσα Μωὰβ ἤκουσαν ὅτι ἀνέβησαν οἱ βασιλεῖς πολεαὐτούς· καὶ ἀνεβόησαν ἐ·κ παντὸς περιεζωσμένοι ζώνην καὶ Ὥ· καὶ ἔστησαν ἐπὶ τοῦ ὁρίου.

καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωί, καὶ ὁ ἥλιος ἀνέτειλεν ἐπὶ τὰ ὕδατα· καὶ εἶδεν Μωὰβ ἐξ ἐναντίας [*](A) [*](9 βασιλευς 3°] pr ο Α 10 ληκεν Α | παρερχομενους] κατεχομ. Α BA1] αυτοις A* 11 ουκ] pr ει Α Ι ωδε] ωδαι Α | ωσαφαθ 2 Φατ Βb)] Σαφατ Α 12 αυτω] pr συν Α | ρημα] + #x772; Α Ι κατεβη] κατεβησαν Α 13 Ελισαιε Α (item 14) | σου] + και προςΙ τους προφητας της μݲρݲςݲ σου· Α | βασιλεις] + παρερχομενους Α | του παραδουναι] δουναι 14 η] ει Α | ιδον Α 15 λαβε] ιδε Α 17 om πνευμα και ουκ οψεσθε Α | πιεσθε] πιεται Α 18 κουφη Α | om και 2° Α 19 Α | πολιν] pr την Α | οχυραν] + και πασαν πολιν εκλεκτην Α | καταβαλειται Α | εμφραξεται Α | αχριωσατε Α 20 το πρωι] om το Α 21 ανεανεβησαν Α Ι ειπον ω] επανω Α 22 ιδεν Α)

καὶ εἶπαν Αἷμα τοῦτο τῆς ῥομφαίας· [*](B) οἱ βασιλεῖς, καὶ ἐπάταξεν ἀνὴρ τὸν πλησίον αὐτοῦ· καὶ νῦν ἐπὶ τὰ σκῦλα, Μωάβ.

καὶ Ισραήλ· καὶ Ἰσραὴλ ἀνέστησαν καὶ ἐπάταξαν τὴν Μωάβ, καὶ ἔφυγον ἀπὸ προσώπου αὐτλῶν. καὶ εἰσῆλθον εἰσπορευόμενοι καὶ τύπτοντες τὴν Μωάβ,

καὶ τὰς πόλεις καθεῖλον· καὶ πᾶσαν μερίδα ἀγαθήν, ἔρριψαν ἀνὴρ τὸν λίθον καὶ ἐνέπλησαν αὐτήν, καὶ πᾶσαν πηγὴν ἐνέφραξαν, καὶ πᾶν ξύλον ἀγαθὸν κατέβαλον ἕως τοῦ καταλιπεῖν τοὺς λίθους τοῦ τοίχου καθῃρημένους· καὶ ἐκύκλευσαν οἱ σφενδονῆται καὶ ἐπάταξαν αὐτήν.

καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺς Μωὰβ ὅτι ἐκραταίωσεν ὑπὲρ αὐτὸν ὁ πόλεμος, καὶ ἔλαβεν μεθ’ ἑαυτοῦ ἑπτακοσίους ἄνδρας ἐσπασμένους ῥομφαίαν διακόψαι πρὸς βασιλέα Ἐδώμ· καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν. θησαν.

καὶ ἔλαβεν τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν πρωτότοκον, ὃς ἐβασίλευσεν ἀντ’ αὐτοῦ, καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν ὁλοκαύτωμα ἐπὶ τοῦ τείχους· καὶ ἐγένετο μετάμελος μέγας ἐπὶ Ἰσραήλ. καὶ ἀπῆραν ἀπ’ αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν γῆν.

Καὶ γυνὴ μία ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν ἐβόα πρὸς Ἐλεισαῖς λέγουσα Ὁ δοῦλός σου ὁ ἀνήρ μου ἀπέθανεν, καὶ σὺ ἔγνως ὅτι δοῦλος ἦν φοβούμενος τὸν κύριον· καὶ ὁ δανειστὴς ἦλθε λαβεῖν τοὺς δύο υἱούς μου ἑαυτῷ εἰς δούλους.

καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Τί ποιήσω σοι ; τί ἔστιν σοι ἐν τῷ οἴκῳ ; ἡ · δὲ εἶπεν Οὐκ έστιν τῇ δούλη σου οὐθὲν ὄτι ἁλλ’ ἢ ὃ ἀλείψομαι ἔλαιον.

καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν Δεῦρο αἴτησον σαυτῇ σκεύη ἔξωθεν παρὰ πάντων τῶν γειτόνων, σκεύη κενά· μὴ ὀλιγώσῃς.

καὶ εἰσελεύσῃ καὶ ἀποκλείσεις τὴν θύραν κατὰ σοῦ καὶ κατὰ τῶν υἱῶν σου, καὶ ἀποχεεῖς εἰς τὰ σκεύη ταῦτα· καὶ τὸ πληρωθὲν ἀρεῖς.

καὶ ἀπῆλθεν παρ’ αὐτοῦ, καὶ ἀπέκλεισεν τὴν θύραν κατ’ αὐτῆς καὶ κατὰ τῶν υἱῶν αὐτοὶ προσήγγιζον πρὸς αὐτήν, καὶ αὐτὴ ἐπέχεεν ἔως ἐπλήσθησ τὰ σκεύη.

καὶ εἶπεν πρὸς τοὺς υἱοὺς αὐτῆς Ἐγγίσατε ἔτι πρὸς τὸ σκεῦος. καὶ εἶπον αὐτῇ Οὐκ ἔστιν ἔτι σκεῦος· καὶ ἔστη τὸ [*]( 23 ειπον Α | επαταξαν Α | τασlκυλα Α* τασ|σκ. Aa? 24 Ισραηλ Α ηλ 1° sup ras Bab Μωαβ B*vid) 25 πηγην] + υδατος Α | Α | καθηρημενους] καθημενους Α | εκυκλωσαν Α Ι σφενδονησται Α Ι επαταξεν Α 26 ιδεν Α | μεθ εαυτου] μετ αυτου Α 27 επεστρεψαν] υπεστρ. Α IV 1 δανειστης δανιστις Α)] + μου Α Ι ηλθεν Α Ι υιους] υιος Α | εαυτω] αυτω Α ειπεν] + προς αυτην Α Ι om σοι 2°] 1° Α Ι τι 2°] pr αναγγειλον Α ι ουθεν] ουδεν εν τω οικω Α Ι om οτι Α 3 σατῇ] σεαυτη Α Ι om παντων Α Ι γειτονων γιτ. Α)] + σου Α | καινα Β* κενα BabA) | ολιωσης Β* ολιγ. BabA) 4 αποκλεισεις] αποκλισης Α | om εις Α Ι τα σκευη] pr Α 5 παρ] απ Α | αυτης 2°] εαυτης Α 6 το σκευος] om το A)

καὶ ἦλθεν καὶ ἀπήγγειλεν τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ θεοῦ· καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Δεῦρο καὶ ἀπόδου τὸ ἔλαιον καὶ ἀποτίσεις τοὺς τόκους σου, καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου ζήσεσθε ἐν τῷ ἐπιλοίπῳ ἐλαίῳ.

Καὶ ἐγένετο ἡμέρα καὶ διέβη Ἐλεισαῖε εἰς Σουμάν, καὶ ἐκεῖ γυνὴ μεγάλη καὶ ἐκράτησεν αὐτὸν φαγεῖν ἄρτον· καὶ ἐγένετο ἀφ’ ἱκανοῦ τοῦ εἰσπορεύεσθαι αὐτὸν ἐξέκλινεν τοῦ ἐκεῖ φαγεῖν.

κα εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς Ἰδουὺ δὴ ἔγνων ὅτι ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἄγιος οὗτος διαπορεύεται ἐφ’ ἡμᾶς διὰ παντός.

ποιήσωμεν δὴ αὐτῷ ὑπερῷον, τόπον μικρόν, καὶ θῶμεν αὐτῷ ἐκεῖ κλίνην καὶ τράπεζαν καὶ δίφρον καὶ λυχνίαν· καὶ ἔσται ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι πρὸς ἡμᾶς . καὶ ἐκκλινεῖ ἐκεῖ.

καὶ ἐγένετο ἡμέρα καὶ εἰσῆλθεν ἐκεῖ, καὶ ἐξέκλινεν εἰς τὸ ὑπερῷον καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ.

καὶ εἶπεν πρὸς Γιεζεὶ τὸ παιδάριον αὐτοῦ Κάλεσόν μοι τὴν Σωμανεῖτιν ταύτην· καὶ ἐκάλεσεν αὐτήν, καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ.

καὶ εἶπεν αὐτῷ Εἰπὸν δὴ πρὸς αὐτήν Ἰδοὺ ἐξέστησας ἡμῖν τὴν πᾶσαν ἔνκτησιν· τί δεῖ ποιῆσαί σοι ; εἰ ἔστιν λόγος σοι πρὸς τὸν βασιλέα ἢ πρὸς τὸν ἄρχοντα τῆς δυνά- μεως ; ἡ δὲ εἶπεν Ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ ἐγώ εἰμι οἰκῶ.