Regnorum III (Regum I In Textu Masoretico)

καὶ τῇ Ἰεζάβελ ἐλάλησεν Κύριος λέγων Οἱ κύνες καταφάγουται αὐτὴν ἐν τῷ προτειχίσματι τοῦ Ἰσραήλ.

τὸν τεθνη- κότα τοῦ Ἀχαὰβ ἐν τῇ πόλει φάγονται οἱ κύνες, καὶ τὸν τεθνηκότα αὐτοῦ ἐν τῷ πεδίῳ φάγονται τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.

πλὴν ματαίως Ἀχαάβ, ὡς ἐπράθη ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου, ὡς μετέθηκεν αὐτὸν Ἰεζάβελ ἡ γυνὴ αὐτοῦ·

καὶ ἐβδελύχθη σφόδρα πορεύεσθαι ὀπίσω τῶν βδελυγμάτων κατὰ πάντα ἅ ἐποίησεν ὁ Ἀμορραῖος, ὅν ἐξωλεθρευσεν Κύριος ἀπὰ προσώπου υἱῶν Ἰσραληλ.

καὶ ὑπὲρ τοῦ λόγου ὡς κατενύγη Ἀχαὰβ ἀπὸ προσώπου τοῦ κυρίου, καὶ ἐρορεύετο κλαίων καὶ διέρρηξεν τὸν χιτῶνα αὐτοῦ καὶ ἐζώσατο σάκκον ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ ἐνήστευσεν· καὶ περιεβάετο σάκκον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ᾖ ἐπάταξεν ναβουθαὶ τὸν Ἰσραηλείτην, καὶ ἐπρεύθη.

καὶ ἐγένετο ῥῆμα Κυρίου ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Ἠλιοὺ περὶ Ἀχαάβ, καὶ εἶπεν Κύριος

Ἑώρακας ὡς κατενύγν Ἀχαὰβ ἀπὸ προσώπου μου; οὐκ ἐπάξω τὴν κακίαν ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ· καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις υἱοῦ αὐτοῦ ἐπάξω τὴν κακίαν.

Καὶ συνήθροισεν υἱὸς Ἁδὲρ πᾶσαν τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ ἀνέβη [*](17 Ηλιου ΒbA (item 20 et infra) | Θεσβιτην ΒbA 18 απαντησιν Α | Α om οτι 2° Α | κατεβηκεν (sic) A | om εκει Α 19 απαντησιν Α | οι κυνες και αι υες Α | om oι κυνες (2°) Α | αι πορναι ] οm αι Α 21 εξολοθρευσω Β?Α | εηκεταλελειμμενον ΒabA 22 Nαβατ Βa?bA | A χια Α 24 φα- γουται (bis)] καταφαγουται Α 25 ματαιως] + επραθη Α | ως 1°] ος Α 26 ον] ων Α 27 ως] ου Α | του κυριου] om του Α | om επτ το σωμα . . . σακκον (2°) Α | επορευθη] + κεκλιμενος Α 29 εορακας Α | υιου] pr του Α | κακιαν 2°] + επι τον οικον αυτου Α ΧΧΙ (=ΧΧ in A) 1 συνηθροισεν υιος Αδερ] νιος Αδερ βασιλευς Συριας συνηθρ. Α )

καὶ ἀπέστελιλεν πρὸς Ἀχαὰβ βασιλέα Ἰσραὴλ εἰς τὴν πόλιν καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Τάδε λέγει υἱὸς Ἀδέρ

Τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον σου ἐμόν ἐστιν, καὶ αἱ γυναῖκές σου καὶ τὰ τέκνα σου ἐμά ἐστιν.

καὶ ἀπεκρίθη βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν Καθὼς ἐλάλησας, κύριε βασιλεῦ, σὸς ἐγώ εἰμι καὶ πάντα τὰ ἐμά.

καὶ ἀνέστρεψαν οἱ ἄγγελοι καὶ εἶπον Τάδε λέγει υἱὸς Ἁδέρ Ἐγὼ ἀπέστρεψα λέγων Τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον σου καὶ τὰς γυναῖκάς σου δώσεις ἐμοί.

ὅτι ταύτην τὴν ὤραν αὔριον ἀποστελῶ τοὺς παὶδάς μου πρὸς σέ, καὶ ἐρευνήσουσιν τὸν οἶκόν σουκαὶ τοὺς οἴκους τῶν παίδων σου. καὶ ἔσται τὰ ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν αὐτῶν ἐφ’ ἃ ἂν ἐπιβάλωσι τὰς χεῖρας αὐτῶν, καὶ λήμψονται.

καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ πάντας τοὺς πρεσβυτέρους καὶ εἶπεν Γνῶτε δὴ καὶ ἴδετε ὅτι κακίαν οὖτος ζητεῖ, ὅτι ἀπέσταλκεν πρὸς μὲ περὶ τῶν γυναικῶν μου καὶπερὶ τῶν υἱῶν μου καὶ περὶ τῶν θυγατέρων μου. τὸ ἀργύριον μου καὶ τὸ χρυσίον μου οὐκ ἀπεκώλυσα ἀπ’αὐτοῦ.

καὶ εἶπαν αὐτῷ οἱ πρεσβύτεροι καὶ πᾶς ὁ λαός Μὴ ἀκούςῃς καὶ μὴ θελήςῃς.

καὶ εἶπεν τοῖς ἀγγέλοις υἰοῦ Ἁδέρ Δέγετε τῷ κυρίῳ ὑμῶν Πάντα ὅσα απέσταλκας πρὸςτὸν δοῦλόν σου ἐν πρώτοις ποιήσω, τὸ δὲ ῥῆμα τοῦτο οὑ δυνήσομαιποιῆσαι. καὶ ἀπὴραν οἱ ἄνδρες καὶ ἐπέστρεψαν αὐτῷ λόγον.

καὶ ἀπέστειλεν πρὸς αὐτὸν υἱὸς Ἁδὲρ λέγων τάδε ποιήσαι μοι ὁ θεὸς καὶ τάδε προσθείη, εἰ ἐκποιήσει ὁ χοῦς Σαμαρείας ταῖς ἀλώπεξιν παντὶ τῷ λαῷ τοῖς πεζοῖς μου.

καὶ ἀπεκρίθη βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν Ἱκανούσθω. μὴ καυχάσω ὁ κυρτὸς ὡς ὁ ὁρθός.

καὶ ἐγένετο ὅτε ἀπεκρίθη αὐτῷ τὸν λόγον τοῦτον, πίνων ἦν αὐτὸς καὶ πάντες βασιλεῖς μετ’αὐτοῦ ἐν σκηναῖς. καὶ εἶπεν τοῖς παιςὶν αὐτοῦ Οἰκοδομήσατε χάρακα. καὶ [*](Α) [*](1 Σαμαριαν (10 ) Α | om και 50 Α | περιεκαθισαν] περιεκαθισεν Α επολεμησεν Α 2 απεστειλεν] +αγγελους Α | υιος] pr o A 3 σου 4ο ] +τα καλαλ Α 4 βασιλευς] pr o A | ελαησας]+ μοι Α | κυριε] +μου Α | ειμι εγω Α 5 ειπον] ειπαν προς αυτον Α | υιος] pr o A | om λεγων Α | σου 30 ]+και τα τεκνα σου Α | εμοι δωσεις Α 6 αποστελλω Α | εραυ+ της γης Α | το χρθς. μου και το αργ. μου Α 8 αυτω] υ sup ras Ba? 9 λεγεται Α | υμων] +τω βασιλει Α | om εν πρωτοις Α | ποιησαι μοι ο θεος] ποιησαισαν μοι οι θεοι Α | προσθειη] προσθειησαν Α | εκποοησει] εκ sup ras ποιησαισαν μοι οι θεοι Α | προσθειη] προσθειησαν Α | αλωπηξιν (η superscr) Bab 11 om και ειπεν Α 12 οτε] ως Α | βασιλεις] pr οι Βab (superscr) A)

καὶ ἰδοὺ προφήτης εἷς προςῆλθεν [*](Β) τῷ βασιλεῖ Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν Τάδε λέγει Κύριος Εἰ ἑόρακας τὸν ὄχλον τὸν μέγαν τοῦτον; ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι αὐτὸν σήμερον εἰς χεῖρας σάς, καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριος.