Regnorum I (Samuelis I In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ ἐκεῖθεν καὶ ἐκάθισεν ἐν τοῖς στενοῖς Ἐνγάδδει.

[*](Α 17 καὶ ἐγὼ] καὶ ε sup ras B a vid 18 Δᾷδ’ ἐκάθητο Α 19 Ζιφαιοι Α | Μεσαρα Α 20 κεκλείκασιν] καὶ κεκλικ. Α 22 γνῶτε] + καὶ ἴδετε Α | om αὐτοῦ 1° Α | εἴπατε Α | πανουργευσητε Α 23 ἴδετε καὶ γνῶτε] καὶ εἴδετε ἐκ πάντων τῶν το|πων ὀποῦ κρύβεται εκει| καὶ ἐπιστρέψατε πρὸς με εις| αιτοιμον Α | εξεραυνησω Α | πασαις] πᾶσιν Α 24 καὶ ἐπορεύθησαν οἱ Ζιφαιοι Α | Δαυειδ καὶ sup ras B ? vid | Μαων Α 25 Σαουλ 1°] Σ sup A ? vid | ἀπήγγειλαν] ἀπηγγέλη Α | Μαων Α (bis) 26 μέρους (bis)] μέσου Α | τούτου 1°] pr ἐκ Α | του ὄρους 2°] om ὄρους B a om του ὄρους B b 27 ἦλθεν πρὸς Σαουλ Α | οἱ αλλοφ.] om οἱ Α XXIV 1 om και εκαθισεν Α)
595

Καὶ ἐγενήθη ὡς ἀνέστρεψεν Σαοὺλ ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀλλοφύλων, B καὶ ἀπηγγέλη αὐτῷ λεγόντων ὅτι Δαυεὶδ ἐν τῇ ἐρήμῳ ’Eνγάδδει.

καὶ ἔλαβεν μεθ’ ἑαυτοῦ τρεῖς χιλιάδας ἀνδρῶν ἐκλεκτοὺς ἐκ παντὸς ’lσραήλ, καὶ ἐπορεύθη ζητεῖν τὸν Δαυεὶδ καὶ τοὺς ἄνδρας αὐτοῦ ἐπὶ πρόσωπον Ἐδδαιέμ.

καὶ ἦλθεν εἰς τὰς ἀγέλας τὰς ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, καὶ ἦν ἐκεῖ σπήλαιον· καὶ Σαοὺλ παρασκευάσασθαι, καὶ Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἐσώτερον τοῦ σπηλαίου ἐκάθηντο.

καὶ εἶπον οἱ ἄνδρες Δαυεὶδ πρὸς ἰδοὺ ἡ ἡμέρα αὕτη ἢν εἶπεν κύριος πρὸς σέ, παραδοῦναι τὸν σου εἰς τὰς χεῖράς σου· καὶ ποιήσεις αὐτῷ ὡς ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου. καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ καὶ ἀφεῖλεν τὸ πτερύγιον τῆς διπλοίδος τῆς Σαοὺλ λαθραίως.

καὶ ἐγενήθη μετὰ ταῦτα καὶ ἐπάταξεν καρδία Δαυεὶδ αὐτόν, ὅτι ἀφεῖλεν τὸ πτερύγιον τῆς διπλοίδος αὐτοῦ.

καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς τοὺς ἄνδρας αὐτοῦ Μηδαμῶς μοι παρὰ κυρίου, εἰ ποιήσω τὸ ῥῆμα τοῦτο τῷ χριστῷ κυρίου, ἐπενέγκαι χεῖρά μου ἐπ’ αὐτόν· ὅτι χριστὸς κυρίου ἐστὶν οὗτος.

καὶ ἔπεισεν Δαυεὶδ τοὺς ἄνδρας αὐτοῦ ἐν λόγοις, καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτοῖς ἀναστάντας θῦσαι τὸν Σαούλ· καὶ ἀνέστη Σαοὺλ καὶ κατέβη τὴν ὁδόν.

καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ ὀπίσω αὐτοῦ ἐκ τοῦ σπηλαίου· καὶ ἐβόησεν Δαυεὶδ ὀπίσω Σαοὺλ λέγων κύριε βασιλεῦ· καὶ ἐπέβλεψεν Σαοὺλ εἰς τὰ ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ ἔκυψεν Δαυεὶδ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν αἠτῷ.

καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Σαούλ Ἵνα τί ἀκούεις τῶν λόγων τοῦ λαοῦ λεγόντων Ἴδου Δαυεὶδ ζητεῖ τὴν ψυχήν σου ;

ἰδοὺ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἑοράκασιν οἱ ὀφθαλμοί σου ὡς παρέδωκέν σε κύριος σήμερον εἰς χεῖρά μου ἐν τῷ σπηλαίῳ, καὶ οὐκ ἠβουλήθην ἀποκτεῖναί κτεῖναί σε, καὶ ἐφεισάμην σου καὶ εἶπα οὐκ ἐποίσω χεῖρά μου ἐπὶ κύριόν μου, ὅτι χριστὸς κυρίου οὗτός ἐστιν.

καὶ ἰδοὺ τὸ πτερύγιον τῆς διπλοίδος σου ἐν τῇ χειρί μου· ἐγὼ ἀφῄρηκα τὸ πτερύγιον καὶ οὐκ ἀπέκτανκά σε· καὶ γνῶθι καὶ ἴδε σήμερον ὅτι [*](2 λεγόντων] λέγων Α 3 ἑαυτοὺς Α | Εδδαιεμ] + τῆς θη|ρας των| ελαφων Α B a mg Αειμειν A* Αειαμειν α superscr) Α1 4 εἰσῆλθεν Σαουλ Α 5 εἶπαν Α | η ἥμερα] om η Α 7 κυρίου 1°] κݲωݲ Α | τὼ χριστῷ] pr μου Α | ἐπενεγκεῖν Α | κυρίου 3°] κݲυݲ υ sup ras A a) Α 8 Α | θύσαι] θανάτωσαι Α | Σαουλ 2°] + ἐκ του σπηλαίου Α | τὴν ὀδὸν] pr εἰς 9 Δαυειδ ὀπίσω 1°] δ, ο sup ras B ? vid | ἐκ του σπηλαίου] pr καὶ ἐξῆλθεν Α κύριε] μου Α | εἰς τὰ ὀπίσω] om εἰς τὰ Α | ἔκυψεν] ἔκρυψεν Α 11 εωρακασιν B ab | σήμερον κݲςݲ Α | χεῖρα] χεῖρας Α | ἐβουλήθην Α | χριστὸς χρηστὸς κݲςݲ Α Ι om οὕτος Α 12 καὶ ἴδου] pr καὶ πݲεݲρݲ μου Α | + του ἱματίου Α | ἀπέκταγκα B ab A απεκτανκα Β*) )

596
[*](B) οὐκ ἔστιν κακία ἐν τῇ χειρί μου οὐδὲ ἀσέβεια καὶ ἀθέτησις, καὶ οὐχ ἡμάρτηκα εἰς σέ· καὶ σὺ δεσμεύεις τὴν ψυχήν μου λαβεῖν αὐτήν.

δικάσαι κύριος ἀνὰ μέσον ἐμοῦ κα σοῦ, καὶ ἐκδικήσαι με κύριος ἐκ σοῦ, καὶ χείρ μου οὐκ ἔσται ἐπὶ σοί·

καθὼς λέγεται χείρ μου οὐκ ἔσται ἐπὶ σέ.

καὶ νῦν ὀπίσω τίνος σὺ ἐκπορεύῃ, βοσιλεῦ Ἰσραήλ ; ὀπίσω τίνος καταδιώκεις σύ; ὀπίσω κυνὸς τεθνηκότος καὶ ὀπίσω ψύλλου ἑνός.

γένοιτο κύριος εἰς κριτὴν καὶ δικαστὴν ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ· ἴδοι κύριος καὶ κρίναι τὴν κρίσιν μου καὶ δικάσαι μοι ἐκ χειρός σου·

καὶ ἐγένετο ὡς συνετέλεσεν Δαυεὶδ τὰ ῥήματα ταῦτα λαλῶν πρὸς Σαούλ, καὶ εἶπεν Σαούλ Ἡ φωνή σου αὕτη, τέκνον Δαυείδ; καὶ ἦρεν τὴν φωνὴν αὐτοῦ Σαοὺλ καὶ ἔκλαυσεν.

καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς Δουείδ Δίκαιος σὺ ὑπὲρ ἐμέ, ὅτι σὺ ἀνταπέδωκάς μοι ἀγαθά, ἐγὼ δὲ ἀνταπέδωκά σοι κακά.

καὶ σὺ ἀπήγγειλάς μοι σήμερον ἁ ἐποίησάς μοι ἀγαθά, ὡς ἀπέκλεισέν με Κύριος σήμερον εἰς χεῖράς σου κοὶ οὐκ ἀπέκτεινάς με·

καὶ ὅτι εἰ εὕροιτό τις τὸν ἐχθρὸν αὐτοῦ ἐν θλίψει καὶ ἐκπέμψαι αὐτὸν ἐν ὁδῷ ἀγαθῇ, καὶ κύριος ἀνταποτίσει αὐτῷ ἀγαθά, καθὼς πεποίηκας σήμερον.