Regnorum I (Samuelis I In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ ἐξεπορευόμην ὀπίσω αὐτοῦ καὶ ἐπάταξα αὐτόν, καὶ ἐξέσπασα ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ· καὶ εἰ ἐπανίστατο ἐπ’ ἐμέ, καὶ ἐκράτησα τοῦ φάρυγγος αὐτοῦ καὶ ἐπάταξα καὶ ἐθανάτωσα αὐτόν.

καὶ τὴν ἄρκον ἔτυπτεν ὁ δοῦλός σου καὶ τὸν λέοντα, καὶ ὦσται ὁ ἀλλόφυλος ὁ ἀπερίτμητος ὡς ἱν τούτων· οὐχὶ πορεύσομαι καὶ πατάξω αὐτόν, καὶ ἀφελῶ σήμερον ὄνειδος ἐξ Ἰσραήλ; διότι τίς ὁ ἀπερίτμητος οὗτος ὃς ὠνείδισεν παράταξιν θεοῦ ζῶντος ;

Κύριος ὃς ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς τοῦ λέοντος καὶ ἐκ χειρὸς τῆς ἄρκου, αὐτὸς ἐξελεῖταί· με ἐκ χειρὸς τοῦ ἀλλοφύλου τοῦ ἀπεριτμήτου τούτου. καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς πρὸς Πορεύου, καὶ ἔσται κύριος μετὰ σοῦ.

καὶ ἐνέδυσεν Σαοὺλ τὸν Δαυεὶδ μανδύαν καὶ περικεφαλαίαν χαλκῆν περὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ,

καὶ ἔχωσεν τὸν Δαυεὶδ τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ ἐπάνω τοῦ μονδύου αὐτοῦ· καὶ ἐκοπίασεν περιπατήσας ἅπαξ καὶ δίς. καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Σαούλ Οὐ μὴ δύνωμαι πορευθῆναι ἐν τούτοις, ὅτι οὐ πεπείραμαι· καὶ ἀφαιροῦσιν αὐτὰ ἀπ’ αὐτοῦ.

καὶ λάβεν τὴν βακτηρίαν αὐτοῦ ἐν τῇ αὐτοῦ, καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ .

πέντε λίθους τελείους ἐκ τοῦ καὶ ἔθετο αὐτοὺς ἐν τῷ καδίῳ τῷ ποιμενικῷ τῷ ὄντι αὐτῷ καὶ σφενδόνην αὐτοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ· καὶ προσῆλθεν πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἀλλόφυλον.

καὶ εἶδεν Γολιὰδ τὸν Δαυεὶδ καὶ ἠτίμασεν αὐτόν, ὅτι αὐτὸς ἦν παιδάριον καὶ αὐτὸς πυρράκης μετὰ κάλλους ὀφθαλμῶν.

καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυείδ Ὡσεὶ [*](Α κάτα τὸ ῥῆμα τουτο·Ι καὶ ἀπεκρίθη ἀυτῶ ο λᾶος καταl τὸ ῥῆμα του (31) καὶ ηκουσθηlσαν οἱ λόγοι· οὑς ἐλάλησεν Δαδ·| και ανηγγελησαν ὀπίσω Σαουλ| καὶ παρέλαβεν αὐτὸν· Ι Α (om B) 32 καρδια] pr η Α 33 δύνῃ] δυνηθήσῃ Α Ι μετ’ αὐτοῦ] πρὸς αὐτὸν Α | παιδάριον] παίδιον Α 35 του φάρυγος] τῆς φ. Α 36 τὴν αρκον...τον λέοντα] τονΙ λέοντα καὶ τὴν ἄρκον ο δοῦλος σου· Α | ουχει Α Ι ὀνίδος σήμερον Α 37 κύριος 1°] pr Δᾷδ’ Α | αὐτὸς] οὕτος Α Ι κݲςݲ ἔσται Α 38 om Δαυειδ Α | μανδυαν] αὐτοῦ Α | περι} ἔπι Α 39 ’τον Δαυειδ] Δᾷδ’ θωρακαν καὶ περιεζωσατο Δᾷδ’ Α | ἐκοπίασεν] εποκασεν (sic) Α | περιπατήσαι Α | ἅπαξ] ἅπας Α Ι ἐν τούτοις πόρ’. Α Ι ἀφαιροῦσιν] διαφέρουσιν Α 40 om τελείους Α 41 καὶ επο|ρευθη ο αλλοφυλος πορευομενος| κα ενγεζων πρὸς Δᾷδ’· καὶ ἀνὴρ] ο αἴρων ’τον θυραῖον εμπροσθεν| αὐτοῦ· καὶ ἐπέβλεψεν ο αλλοφυ|λος· Α (om B) 42 ἴδεν Α | Γολιαθ Α )

581
κύων ἐγώ εἰμι, ὅτι σὺ ἔρχῃ ἐπ’ ἐμὲ ἐν ῥάβδῳ καὶ λίθοις; καὶ εἶπεν [*](B) Δαυείδ οὐχί, ἀλλ’ ἢ χείρω κυνός. καὶ κατηράσατο ὁ ἀλλόφυλος τὸν Δαυεὶδ ἐν τοῖς θεοῖς ἑαυτοῦ.

καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυείδ Δεῦρο πρὸς μὲ καὶ δώσω τὰς σάρκας σου τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς κτήνεσιν τῆς γῆς.

καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς τὸν ἀλλόφυλον Σὺ ἔρχῃ πρὸς μὲ ἐν ῥομφαίᾳ καὶ ἐν δόρατι καὶ ἐν ·ἀσπίδι, κἀγὼ πορεύομοι πρὸς σὲ ἐν ὀνόματι κυρίου θεοῦ σαβαὼθ παρατάξεως Ἰσραὴλ ἢν ὠνείδισας σήμερον·

καὶ ἀποκλείσει σε κύριος σήμερον εἰς τὴν χεῖρά μου, καὶ ἀποκτενῶ σε καὶ ἀφελῶ τὴν κεφαλήν σου ἀπὸ σοῦ, καὶ δώσω τὰ κῶλά σου καὶ τὰ κῶλα παρεμβολῆς ἀλλοφύλων ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς· καὶ γνώσεται αἰ πᾶσα ἡ γῆ ὅτι ἔστιν θεὸς ἐν Ἰσραήλ.

καὶ γνώσεται πᾶσα ἡ ἐκκλησία αὕτη ὅτι οὐκ ἐν ῥομφαίᾳ καὶ δόρατι σώζει Κύριος· ὅτι τοῦ Κυρίου ὁ πόλεμος, καὶ παραδώσει Κύριος ὑμᾶς εἰς χεῖρας ἡμῶν.

καὶ ἀνέστη ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπορεύθη εἰς συνάντησιν Δαυείδ.

καὶ ἐξέτεινεν Δαυεὶδ τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς τὸ κάδιον καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν λίθον ἕνα, καὶ ἐσφενδόνησεν καὶ ἐπάταξεν τὸν ἀλλόφυλον ἐπὶ τὸ μέ πον αὐτοῦ, καὶ διέδυ ὁ λίθος διὰ τῆς περικεφαλαίας εἰς τὸ αὐτοῦ, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν.

καὶ ἔδραμεν Δαυεὶδ καὶ ἐπέστη ἐπ’ αὐτόν, καὶ ἔλαβεν τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν καὶ ἀφεῖθεβ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ· καὶ εἶδον οἱ ἀλλόφυλοι ὅτι τέθνηκεν ὁ δυνατὸς αὐτῶν, καὶ ἔφυγον.

καὶ ἀνίστανται ἄνδρες Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα καὶ ἠλάλαξαν, καὶ κατεδίωξαν ὀπίσω αὐτῶν ἕως εἰσόδου Γὲθ καὶ ἕως τῆς πύλης Ἀσκάλωνος· καὶ ἔπεσαν τραυματίαι τῶν ἀλλοφύλων ἐν τῆ ὁδῷ τῶν πυλῶν καὶ ἕως Γὲθ καὶ ἕως Ἀκκαρών.

καὶ ἀνέστρεψαν ἄνδρες Ἰσραὴλ ἐκκλίνοντες ὀπίσω τῶν ὦν ἀλλοφύλων, καὶ κατεπάτουν τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν.

καὶ ἔλαβεν Δαυεὶδ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀλλοφύλου καὶ ἤνεγκεν αὐτὴν [*](43 ἐπ’ ἐμὲ] πρὸς με Α | λίθω Α Ι om καὶ εἶπεν Δαυειδ οὔχι ἀλλ’ η κύνος Α | θέοις] εἰδώλοις Α 44 δώσω] παραδώσω Α Ι κτήνεσιν] Α 45 σαβαὼθ θݲυݲ Α ἑ σῆμ’. εἰς τὴν χεῖρα μου] ἐν οὐ σῆμ’. Α Ι ἀποκτείνω Α | τῆ ἥμερα ταύτῃ Α 48 επορευθη] θῆ] + καὶ ηγγισεν Α | Δαυειδ] + καὶ ἐτάχυνεν Δᾷδ’ καιl ἔδραμεν εἰς του ἀλλοφύλου· Α 49 om ἐκεῖθεν Α I εἰς 2°] ἔπι Α 50 και Δᾷδ’ ὕπερ ’τον αλλοφυlλον ἐν τῆ σφενδόνη· καὶ ἐμ τὼ λίθω· καὶ ’τον αλlλοφυλον καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸ] καὶ ῥομφαία οὐκ ἢν ἐν χειριΙ Δᾷδ’· Α (om B) 51 ρομφ. αὐτοῦ] † καὶ εξεπασενl ἀυτὴν ἐκ του κολαιου αυτης| Α | ἀφεῖλεν] † ἐν ἀυτὴ Α | ἴδαν Α | εφυγαν Α 52 Γεθ Ι°] Γᾶι ἔπεσον Α | ἕως °] εἰς Α 53 ἀπέστρεψαν Α )

582
[*](B) εἰς Ἰερυσαλήμ, καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἔθηκεν ἐν τῷ αὐτοῦ.