Deuteronomium

καὶ τὴν ἁμαρτίαν ὑμῶν ἢν ἐποιήσατε, τὸν μόσχον, ἔλαβον αὐτὸν καὶ κατέκαυσα αὐτὸν ἐν πυρί, καὶ συνέκοψα αὐτὸν καταλέσας σφόδρα ἕως γένετο λεπτόν· καὶ ἐγένετο ὡσεὶ κονιορτός, καὶ ἔρριψα τὸν κονιορτὸν εἰς τὸν χειμάρρουν τὸν καταβαίνοντα ἐκ τοῦ ὄρους.

καὶ ἐν τῶ Ἐνπυρισμῷ καὶ ἐν τῷ Πειρασμῷ καὶ ἐν τοῖς Μνήμασιν τῆς ἐπιθυμία παροξύνοντες ἦτε κύριον.

καὶ ὅτε ἐξαπέστειλεν Κύριος ὑμᾶς ἐκ Καδὴς Βαρνὴ λέγων Ἀνάβητε καὶ κληρονομήσατε τὴν γῆν ἢν δίδωμι ὑμῖν, καὶ ἠπειθήσατε τῷ ῥήματι κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν, καὶ οὐκ ἔπι. στεύσατε αὐτῷ, καὶ οὐκ εἰσηκούσατε τῆς φωνῆς αὐτοῦ.

ἀπειθοῦντες ἦτε τὰ πρὸς κύριον ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἧς ἐγνώσθη ὑμῖν.

καὶ ἐδεήθην [*](AF 12 om κα 2° AF | χωνευμα] χωνευτὰ Α 13 λελάληκα] pr λέγων AF 12 om καὶ νυν AF | σε εἰς] σεῖς (sic) F | καὶ πολὺ καὶ ἴσχ’. Α 15 om εως του οὐράνου AF | πλάκες] + τῶν μαρτυρίων AF | om δύσι AF 16 εμαμτι AF | ἑαυτοῖς] αὐτοῖς Α | χωνευτον] pr μόσχον AF | παρέβητε] + ταχὺ AF | ἄπο] ἐκ F | ὕμιν Κυριος] #x772; ὕμιν AF + ποιεῖν F 17 ερειψα Α | om δυ’. AF | συνέτριψα] + ἀυτὰς AF + ἄπο τῶν χείρων μου F* (om F1vid) 18 εναντιον 1°] ἔναντι Ar | τεσσαράκοντα Bb (bis) | om ποίησαι τὸ πόνηρον F1mg) | ἐνάντιον 2°] ἔναντι Α | του θεοῦ] + ὑμῶν AF | παροξύναι] pr του 19 εξολεθρ.] pr του AF | τούτω] ἐκείνω Α Ο ἐθυμώθη] + κݲςݲ AF | ἐξολεθρεύσαι] pr του AF 21 συνέκοψα] συνέτριψα AF | κάτα· λεσας] καὶ κατήλασα AF | ἕως] + οὐ AF | ἐγένετο 2°] ἐγενήθη AF | ἐκ] ἅ 22 κύριον] + ’τον θνݲ ὑμῶν AF 23 απεστειλεν Α | ὑμὰς κݲςݲ Α | 2° AF | διδωμι] pr ἐγὼ Α 24 ἄπο τῆς ἡμέρας ἦς] ἀφ’ ἦς ἠμ’.)

καὶ εὐξάμην πρὸς τὸν θεὸν καὶ εἶπα Κύριε βασιλεῦ τῶν θεῶν, μὴ ἐξολεθρεύσῃς τὸν λαόν σου καὶ τὴν μερίδα σου ἣν ἐλυτρώσω, οὓς ἐξήγαγες ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐν τῇ ἰσχύι σου τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν τῇ χειρί σου τῇ κραταιᾷ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ·

μνήσθητι Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν θεραπόντων σου οἷς ὤμοσας κατὰ σεαυτοῦ· μὴ ἐπιβλέψῃς ἐπὶ τὴν σκληρότητα τοῦ λαοῦ τούτου καὶ τὰ ἀσεβήματα καὶ τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν·

μὴ εἴπωσιν οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν ὅθεν ἐξήγαγες ἡμᾶς ἐκεῖθεν λέγοντες Παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι κύριον εἰσαγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν ἣν εἶπεν αὐτοῖς, καὶ παρὰ τὸ μισῆσαι αὐτούς, ἐξήγαγεν αὐτοὺς ἐν τῆ ἐρήμῳ ἀποκτεῖναι αὐτούς.

καὶ οὗτοι λαός σου καὶ κλῆρός σου, οὓς ἐξήγαγες ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐν τῆ ἰσχύι σου τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν τῇ χειρί σου τῇ κραταιᾷ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ.

Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ εἶπεν κύριος πρὸς μέ Λἀξευσον σεαυτῷ δύο πλάκας λιθίνας ὥσπερ τὰς πρώτας, καὶ ἀνάβηθι πρὸς μὲ εἰς τὸ ὄρος, καὶ ποιήσεις σεαυτῷ κιβωτὸν ξυλίνην·

καὶ γράψεις ἐπὶ τὰς πλάκας τὰ ῥήματα ἃ ἦν ἐν ταῖς πλαξὶν ταῖς πρώταις ἃς συνέτριψας, καἰ ἐμβαλεῖς αὐτὰ εἰς τὴν κιβωτόν.

καὶ ἐπιστρέψας κατέβην ἐκ ξύλων ἀσήπτων, καὶ ἐλάξευσα τὰς πλάκας λιθίνας ὡς αἱ πρῶται, καὶ ἀνέβην εἰς τὸ ὄρος, καὶ αἱ δύο πλάκες ἐπὶ ταῖς χερσίν μου.

καὶ ἔγραψεν ἐπὶ τὰς πλάκας κατὰ τὴν γραφὴν τὴν πρώτην τοὺς δέκα λόγους, οὓς ἐλάλησεν κύριος πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρός, καὶ ἔδωκεν αὐτὰς κύριος ἐμοί.

καὶ ἐπιστρέψας κατέβην ἐκ τοῦ ὄρους, καὶ ἐνέβαλον τὰς πλάκας εἰς τὴν κιβωτὸν ἣν ἐποίησα, καὶ ἦσαν ἐκεῖ καθὰ ἐνετείλατό μοι Κύριος.

καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπῆραν ἐκ Βηρὼθ υἱῶν Ἰακεὶμ Μεισαδαί· ἐκεῖ ἀπέθανεν Ἀαρὼν καὶ ἐτάφη ἐκεῖ, καὶ ἱεράτευσεν Ἐλεαζὰρ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.

ἐκεῖθεν θεν ἀπῆραν εἰς Γαδγάδ, καὶ ἀπὸ Γαδγὰδ εἰς Ταιβάθα· γῆ χείμαρροι [*](25 ἔναντι AF | τεσσαρακοντα Ba (bis) 26 ηὐξάμην AF | Κυριε] + AF ice AF | μεριδα] κληρονομίαν AF | ἐλυτρώσω] + ἐν τῆ ἰσχύι σου τῆ μεγάλη AF | τῆ χειρι] om τῆ Α I ὑψηλὼ] μεγάλω Α 27 πόντων σου ὄις ὤμοσας Α1?a?(mg) | τὰ ασεβ. καὶ τὰ ἅμαρτ’.] ἔπι τὰ ἅμαρτ’. ἀυτῶν καὶ ἔπι τὰ ασεβ. AF 28 μὴ °] + ποτε AF | ἐξήγαγες] ἐξήγαγεν Α | αὐτοῖς] ἀυτῶν B*vld φυτοῖς BabAF) | μισησαι] + #x772; AF | ἐν τῆ ἐρήμω ἀπόκτειν’. αὐτ’.] ἀπόκτειν’. αποκτιν. F*vld) ἐν τῆ ἐρήμω AF 29 om καὶ ἐν τῆ χειρὶ σου τῆ κραταιὰ AF X 1 ὡσπερ] ὕπερ Α | ξυλινην] λιθηνην Α 2 γράψεις] γράψω AF | α] σα AF | ἃς] αἷς AF | ἀυτὰ] ἀυτὰς AF 3 πλάκας] pr δύο AF | λιθινας pr τὰς AF | ὡς] ὡσπερ AF | χερσὶν] pr δύσι F 6 Μισαδαι F | ἔκει 1°] fat Α 7 Γαλγα.᾿ (1°) F | om καὶ ἄπο Γαδγαδ F | Ταιβαθα] Ιεταβαθα Ιτεβαθα F | χειμάρρου AF)

ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ διέστειλεν Κύριος τὴν φυλὴν τὴν Λευεὶ αἴρειν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης Κυρίου, παρεστάναι ἔναντι κυρίου, λειτουργεῖν καὶ ἐπεύχεσθαι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

διὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν τοῖς Λευείταις μερὶς καὶ κλῆρος ἐν τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν· Κύνριος αὐτὸς κλῆρος αὐτοῦ, καθότι εἶπεν αὐτῷ.

κἀγὼ ἱστήκειν ἐν τῷ ὄρει τεσσεράκοντα ἡμέρας κα τεσσεράκοντα νύκτας, καὶ ἤκουσεν Κύριος ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, καὶ οὐκ ἠθέλησεν κύριος ἐξολεθρεῦσαι ὑμᾶς.

καὶ εἶπεν κύριος πρὸς μέ βάδιζε, ἄπαρον ἐναντίον τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ εἰσπορευέσθωσαν καὶ κληρονομείτωσαν τὴν γῆν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν δοῦναι αὐτοῖς.