Deuteronomium

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

  1. θυμὸς δρακόντων ὁ οἶνος
  2. καὶ θυμὸς ἀσπίδων ἀνίατος.
  1. οὐκ ἰδοὺ ταῦτα συνῆκται παρ’ ἐμοί,
  2. καὶ ἐσφράγισται ἐν τοῖς θησαυροῖς μου;
  1. ἐν ἡμέρᾳ ἐκδικήσεω
  2. ὅταν σφαλῇ ὁ ποὺς
  3. ὅτι ἐγγὺς ἡμέρα ἀπωλίας αὐτοῖς,
  4. καὶ πάρεστιν ἕτοιμα ὑμῖν.
  1. ὅτι κρινεῖ Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ,
  2. καὶ ἐπὶ τοῖς δούλοις αὐτοῦ
  3. ἴδεν γὰρ παραλελυμένους αὐτοὺς
  4. καὶ ἐκλελοιπότας ἐν ἐπαγωγῇ
  1. καὶ εἶπεν Κύριος Ποῦ εἰσιν οἱ θεοὶ αὐτῶν,
  2. ἐφ’ οἷς ἐπεποίθεισαν ἐπ’ αὐτοῖς ;
  1. ὧν τὸ στέαρ τῶν θυσιῶν αὐτῶν ἠσθίετε
  2. καὶ ἐπίνετε τὸν οἶνον τῶν σπονδῶν αὐτῶν.
  3. [*](27 ινα 2°] pr καὶ AF | η ηψηλη] om η AF* (superscr F1) | πάντα ταύτα F AF 28 εθνος] pr ὅτι AF 29 συνιεναι ταύτα· καταδεξ. AF 30 Κυριος] pr ο A | παρεδω|κ.αυτους F 32 σταφύλη 1°] pr η AF 35 ὅταν] pr ἐν AF | αυτων ἀυτῶν AF 36 ἔιδεν AF 37 θέοι ἀυτῶν] θεοισαυτων (sic) Α 38 ἀυτῶν ο] ἀυτῶ Α* (αυτων | ἐσθίετε)
    414
    [*](B)
  4. ἀναστήτωσαν καὶ βοηθησάτωσαν ὑμῖν,
  5. καὶ γενηθήτωσαν ὑμίν σκεπασταί.
  1. ἴδετε ἴδετε ὅτι ἐγώ εἰμι,
  2. καὶ οὐκ ἔστιν θεὸς πλὴν ἐμοῦ·
  3. ἐγὼ ἀποκτέννω καὶ ζῆν ποιήσω·
  4. καὶ οὐκ ἐστιν ὃς ἐξελεῖται ἐκ τῶν χειρῶν μου
  1. ὅτι ἀρῶ εἰς τὸν οὐρανὸν τὴν χεῖρά μου,
  2. καὶ ὀμοῦμαι τὴν δεξιάν μου
  3. καὶ ἐρῶ Σῶ ἐγὼ εἰς τὸν αἰῶνα·
  1. ὅτι παροξυνῶ ὡς ἀστραπὴν τὴν μάχαιράν μου,
  2. καὶ ἀνθέξεται κρίματος ἡ χείρ μου,
  3. καὶ ἀποδώσω δίκην τοῖς ἐχθοῖς,
  4. καὶ τοῖς μισοῦσιν ἀνταποδώσω·
  1. μεθύσω τὰ βέλη μου ἀφ’ αἵματος
  2. τραυματιῶν καὶ αἰχμαλωσίας,
  3. ἀπὸ κεφαλῆς ἀρχόντων ἐχθρῶν.

  • εὐφράνθητε, οὐρανοί, ἅμα αὐτῶ,
  • καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτώ υἱοὶ
  • εὐφράνθητε, ἔθνη, μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ,
  • ὅτι τὸ αἷμα τῶν υἱῶν αὐτοῦ
  • καὶ ἐκδικήσει, καὶ ἀνταποδώσει δίκην τοῖς ἔ’ ἐχθροῖς.
  • καὶ τοῖς μισοῦσιν ἀνταποδώσει,
  • κα ἐκκαθαριεῖ κύριος τὴν γῆν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
  • Καὶ ἔγραψεν Μωσῆς τὴν ᾠδὴν ταύτην ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, καὶ αὐτὴν τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· καὶ εἰσῆλθεν Μωυσῆς καὶ ἐλάλησεν πάντας τοὺς λόγους τοῦ νόμου τούτου εἰς τὰ ὧτα τοῦ λαοῦ, αὐτὸς καὶ ησοῦς ὁ τοῦ Ναυή.

    καὶ ἐξετέλεσεν Μωυσῆς λαλῶν παντὶ Ἰσραήλ·

    καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς προσέχετε τῆ καρδίᾳ ἔπι πάντας τοὺς λόγους τούτους οὓς ἐγὼ διαμαρτύρομαι ὑμῖν σήμερον, ἃ ἐντε- [*](AF) [*](39 ἀποκτενῶ AF | κἄγω] κα ἐγὼ F 41 χεὶρ] χ sup ras Bab | 20] + κ εκδικησει A a? mg | ἀποδώσω] ανταποδ. AF | μισοῦσιν BF*vid] + με Α μισοῦσι με F1 vid 42 αἵματος] + καὶ η μάχαιρα μου καταφάγεται κρέα ἀφ’ αἵματος AF | εχθρων] ἐθνῶν Α 43 ἀυτῶ 1°] + πάντες Α | υἱοὶ] αγγελοι F | ἀυτῶ ο] αὐτοὺς Α* αὐτὸ Λῆ F | ἐκδικᾶται] ἐκδικεῖται Α F | εχθροις] + αυτου AF | om Κυριος F 44 Μωσης] Μωυσης AF | εισηθεν] προσῆλθεν AF | Μωυσῆς] + πρὸς ’τον λαὸν AF 45 ἐξετέλεσεν] συνετέλεσεν AF | λάλων] + τοὺς λόγους τούτους AF 46 καρδία] + ὑμῶν AF)

    415
    λεῖσθε τοῖς υἱοῖς ὑμῶν, φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάντας τοὺς λόγους τοῦ [*](B) νόμου τούτου·

    ὅτι οὐχὶ λόγος κενὸς οὗτος ὑμῖν, ὅτι αὕτη ἡ ζωὴ ὑμῶν, καὶ ἕνεκεν τοῦ λόγου τούτου μακροημερεύτσετε ἐπὶ τῆς γῆς εἰς ἣν ὑμεῖς διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι.

    καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ λέγων

    Ἀνάβηθι εἰς τὸ ὄρος τὸ Ἀβαρείν, τοῦτο ὄρος Ναβαὺ ὅ ἐστιν ἐν γῇ Χανάαν κατὰ πρόσωπον Ἰερειχώ, καὶ ἴδε τὴν γῆν Χανάαν ἢν ἐγὼ δίδωμι τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ·

    καὶ τελεύτα ἐν τῷ ὄρει εἰς ὃ ἀναβαίνεις ἐκεῖ, καὶ προστέθητι πρὸς τὸν λαόν σου, ὅν τρόπον ἀπέθανεν Ἀαρὼν ὁ ἀδελφός σου ἐν Ὥρ τῷ ὄρει καὶ προσετέθη πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ.

    ὅτι ἠπειθήσατε τῷ ῥήματί μου ἐν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ ὕδατος Ἀντιλογίας Καδὴς ἐν τῇ ἐρήμῳ Σεῖν, διότι οὐχ ἡγιάσατέ με ἐν τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ.

    ἀπέναντι ὄψῃ τὴν γῆν, καὶ ἐκεῖ οὐκ εἰσελεύσῃ.