Deuteronomium

καὶ εἰσάξεις αὐτὴν ἔνδον εἰς τὴν οἰκίαν σου, καὶ ξυρήσεις τὴν κεφαλὴν αὐτῆς καὶ περιονυχιεῖς αὐτήν·

καὶ καὶ περιελεῖς τὰ ἱμάτια τῆς αἰχμαλωσίας ἀπ’ αὐτῆς, καὶ καθιεῖται ἐν τῇ οἰκίᾳ σου καὶ κλαύσεται τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα μηνὸς ἡμέρας· καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσῃ πρὸς αὐτὴν καὶ συνοικισθήσῃ αὐτῇ, καὶ ἔσται σου γυνή.

καὶ ἔσται ἐὰν μὴ θέλῃς αὐτήν, ἐξαποστελεῖς αὐτὴν ἐλευθέραν, καὶ πράσει οὐ πραθήσεται ἀργυρίου· οὐκ ἀθετήσεις αὐτήν, διότι ἐταπείνωσας αὐτήν.

Ἐὰν δὲ γένωνται ἀνθρώπῳ δύο γυναῖκες, μία αὐτῶν ἠγαπημένη καὶ μία αὐτῶν μισουμένη, καὶ τέκωσιν αὐτῷ ἡ ἠγαπημένη καὶ ἡ μισουμένη, καὶ γένηται υἱὸς πρωτότοκος τῆς μισουμένης.

καὶ ἔσται ᾗ ἂν ἡμέρᾳ κατακληρονομῇ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ τὰ ὑπάρητις [*](3 2°] ειτις Α 4 δάμαλιν 1°] pr τὴν AF 5 Λευῖται BbAF αὐτὸς F* (αυτους F1vid) | ἐπέλεξεν] ἐξελέξατο Α ἐπελέξατο F | ο θεὸς] + AF | στοματι] ὀνόματι Α 7 ἐροῦσιν bis scr F 8 κυριε] + ἐκ γῆς Λιγυπτου AF 9 ποιήσης] ποιήσητε F | om κυρίου Α | om σου Α 10 ἐξελθὼν] εξελθης AF | σοι] αὐτοὺς AF | προνομεύσῃς F 11 σεαυτῷ AF 13 αἰχμαλωσίας] + ἀύτης AF | καθιεῖται AF] καθίεται B | πατέρα] + αυτης Α | σου °] σοι Α 16 κατακληρονομη] κατακληροδοτῇ AF | ὑίος F* υιοις F1(vid)))

άλλὰ τὸν ἀλλὰ τὸν πρωτότοκον υἱὸν τῆς μισουμένης ἐπιγνώσεται δοῦναι αὐτῷ διπλᾶ ἀπὸ πάντων ὧν ἂν εὑρεθῇ αὐτῷ, ὅτι οὗτός ἐστιν ἀρχὴ τέκνων αὐτοῦ, καὶ τούτῳ καθήκει τὰ πρωτοτοκεῖα.

Ἐὰν δὲ δέ τινι ᾖ υἱὸς ἀπειθὴς καὶ ἐρεθιστὴς, οὐχ ὑπακούων φωνὴν πατρὸς καὶ φωνὴν μητρός, καὶ παιδεύσωσιν σὐτὸν ὡς ἱν αὐτὸν καὶ μὴ εἰσακούῃ αὐτῶν·

κα συλλαβόντες αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἐξάξουσιν αὐτὸν ἐπὶ τὴν γερουσίαν τῆς πόλεως αὐτοῦ καὶ ἐπ’ τὴν πύλην τοῦ τόπου,

καὶ ἐροῦσιν τοῖς ἀνδράσιν τῆς πόλεως αὐτῶν Ὁ υἱὸς ἡμῶν πεῖθε καὶ ἐρεθίζει, οὐχ ὑπακούει τῆς φωνῆς ἡμῶν, συμβολοκοπῶν οἰνοφλυγεῖ·

καὶ καὶ λιθοβολήσουσιν αὐτὸν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως αὐτοῦ ἐν λίθοις, καὶ ἀποθανεῖται· καὶ ἐξαρεῖς τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν, καὶ οἱ ἐπίλοιποι ἀκούσαντες φοβηθήσονται. Ἐὰν δὲ γένηται ἔν τινι ἁμαρτία κρίμα θανάτου, καὶ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ξύλου, ἀλλὰ ταφῇ θάψετε αὐτὸ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνη, ὅτι κεκαταραμένος ὑπὸ θεοῦ πᾶς κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου· καὶ οὐ μιανεῖτε τὴν γῆν ἢν κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι ἐν κλήρῳ.

Μὴ ἰδὼν τὸν μόσχον τοῦ ἀδελφοῦ σου ἢ τὸ πρόβατον αὐτοῦ πλανώμενα ἐν τῇ ὁδῷ, μὴ ὑπερίδῃς αὐτά· ἀποστροφῇ ἀποστρέψεις αὐτὰ τῶ ἀδελφῷ σου καὶ ἀποδώσεις αὐτῷ.

ἐὰν δὲ μὴ ἐγγίζῃ ὁ ἀδελφός σου πρὸς σὲ μηδὲ ἐπίστῃ αὐτόν, συνάξεις αὐτὸν ἔνδον εἰς τὴν οἰκίαν σου, καὶ ἔσται μετὰ σοῦ ἕως ἂν ζητήσῃ αὐτὰ ὁ ἀδελφός σου, καὶ ἀποδώσεις αὐτῷ.

οὔτως ποιήσεις τὸν ὄνον αὐτοῦ, καὶ οὕτως ποιήσεις κατὰ πᾶσαν ἀπωλίαν τοῦ ἀδελφοῦ σου ὅσα ἐὰν ἀπότω [*](AF 16 υἱὼ] ’τον υἱὸν AF 17 πρωτοτόκια F 18 om ’δε F | πατρὸς], + αὐτοῦ AF | om καὶ φωνὴν μητρὸς F | μητρὸς] + αὐτοῦ Α | παιδευωσιν AF 18—19 om αὐτὸν καὶ μὴ εισακουη εισακουδης A1) ἀυτῶν κα συλλαβόντες (hab Βab(mg)) 19 om καὶ 3° AF | του τόπου] τῆς πόλεως αὐτοῦ Α τόπου ἀυτῶν F 20 om καὶ ἐροῦσιν τοῖς ἀνδράσιν τῆς πόλεως ἀυτῶν F ἀυτῶν] αὐτοῦ Α | ο ὑίος] pr λέγοντες FlmS | οὐχ ὑπακούει] οὐκ ἀκούει Α οινοφρυγει Β* οινοφλ. Bab) 21 αὐτὸν BabAF] αὐτοὺς B* 22 om ἐν F | κρεμάσητε] κρεμάση Α 23 οὐ κοιμ.] οὑ επικοιμ. AF | αυτο | αὐτὸν AF | κεκατηραμενος AF | οὐ 2°] + μὴ AF | μιανειτε] μιανειται Α νῆται F XXII 1 πλανώμενον F | om μὴ 2° AF | ἀυτῶ] + ἀυτὰ ἀυτὰ τὼ ἀδελφὼ σου F 2 πρὸς σε ο ἃ σου AF | ἐπίστη AF] εγγιζη B αὐτὸν 1°] αὐτὸ (sup ras) Aa? | συνάξεις BA1?a? (sup ras seq spat 4 vel 5 συνεξεις F | αὐτὸν 2°] ἀυτὰ AF | ἀυτῶ] pr ἀυτὰ AF 3 αὐτοῦ 1°] τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ AF)

Οὐκ ὄψῃ τὸν [*](Β) ὄνον τοῦ ἀδελφοῦ σου ἢ τὸν μόσχον αὐτοῦ πεπτωκότας ἐν τῇ ὁδῷ· μὴ ὑπερίδῃς αὐτούς· ἀνιστῶν ἀναστήσεις μετ’ αὐτοῦ.

οὐκ ἔσται σκεύη ἀνδρὸς ἐπὶ γυναικί, οὐδὲ μὴ ἐνδύσηται ἀνὴρ στολὴν γυναικίαν· ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ θεῷ σού ἐστιν πᾶς ποιῶν ταῦτα.

Ἐὰν δὲ συναντήσῃς νοσσιᾷ ὀρνέων πρὸ προσώπου σου ἐν τῇ ὁδῷ ἢ ἐπί παντὶ δένδρει ἢ ἐπὶ τῆς γῆς, νοσσοῖς ἢ ὠοῖς, καὶ ἡ μήτηρ θάλπη ἐπὶ τῶν νοσσῶν ἢ ἐπὶ τῶν ὠῶν , οὐ λήμψῃ τὴν μητέρα μετὰ τῶν τέκνων·

ἀποστολῇ ἀποστελεῖς τὴν μητέρα, τὰ δὲ παιδία λήμψῃ σεαυτῷ, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ πολυήμερος γένῃ.

Ἐὰν οἰκοδομήσῃς οἰκίαν καινήν, καὶ ποιήσεις στεφάνην τῷ τῷ δώματί σου· καὶ οὐ ποιήσεις φόνον ἐν τῆ οἰκίᾳ σου, ἐὰν πέσῃ ὁ πεσὼν ἀπ’ αὐτοῦ.

Οὐ κατασπερεῖς τὸν ἀμπελῶνά σου δίφορον, ἵνα μὴ ἁγιασθῇ τὸ γένημα καὶ τὸ σπέρμα ὃ ἐὰν σπείρῃ μετὰ τοῦ γενήματος τοῦ ἀμπελῶνός σου.

οὐκ ἀροτριάσεις ἐν μόσχῳ καὶ ὄνῳ ἐπὶ τὸ αὐτό.