Deuteronomium
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.
πᾶν πετεινὸν καθαρὸν φάγεσθε.
πᾶν θνησιμαῖον οὐ φάτῷ παροίκῳ τῷ ἐν ταῖς πόλεσίν σου δοθήσεται καὶ φάἢ ἀποδώσῃ τῷ ἀλλοτρίῳ· ὅτι λαὸς ἅγιος εἰ κυρίῳ τῷ θεῶ σου. οὐχ ἑψήσεις ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸς αὐτοῦ.
Δεκάτην ἀποδεκατώσεις παντὸς γενήματος τοῦ σπέρματός σου, τὸ γένημα τοῦ ἀγροῦ σου ἐνιαυτὸν κατ’ ἐνιαυτόν,
καὶ φάγῃ αὐτὸ ἐν τῶ τόπῳ ᾦἂν ἐκλέξηται Κύριος ὁ θεός σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ· οἴσετε τὰ ἐπιδέκατα τοῦ σίτου σου καὶ τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου, τὰ πρωτότοκα τῶν βοῶν σου καὶ τῶν προβάτων σου, ἵνα μάθῃς φοβεῖσθαι κύριον τὸν θεόν σου πάσας τὰς ἡμέρας.
ἐὰν δὲ μακρὰν γένηται ἀπὸ σοῦ ἡ ὁδός, καὶ μὴ δύνῃ ἀναφέρειν αὐτά, ὅτι μακρὰν ἀπὸ σοῦ ὁ τόπος ὃν ἂν ἑ ἐκλέξηται Κύριος ὁ θεός σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, ὅτι εὐλογήσει σε κύριος ὁ θεός σου·
καὶ ἀποδώσῃ αὐτὰ ἀργυρίου, καὶ λήμψῃ τὸ ἀργύριον ἐν ταῖς χερσίν σου καὶ πορεύση εἰς τὸν τόπον ὃν ἄν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου αὐτόν·
καὶ καὶ δώσεις ἀργύριον ἐπὶ παντὸς οὗ [*]( φάγεσθε 2°] pr ταύτα Α 9—10 ἐς φαγεσθε| καὶ πάντα ὅσα ουκ εστῖ AF sup ras Ba 10 καὶ 2’] οὐδὲ AF | ἀκάθαρτα] + ταύτα AF | ὕμιν ἔσται ὕμιν AF 12 om οὐ A* (superscr A1) | αλιαιτον (sic) B αλιετον AF τὰ ομ. ἀυτῶ] + κα πάντα κόρακα καὶ τὰ ὅμοια ἀυτῶ Aa? (mg) F 14 γλαυκὰν B* γλαῦκα Bb) | λάρον] + καὶ ἱέρακα καὶ τὰ ὅμοια ἀυτῶ AF 15 αρωδιον B*A] ερωδ. BbF | ειβιν B* ἴβιν Bb) ἴβην Α ιβειν F 16 om καὶ ἱέρακα καὶ τὰ ὅμοια ἀυτῶ AF | υποπα B*F υπωπα A)] ἔποπα Bab + καὶ πορφυρίωνα AF 17 om καὶ πορφυρίωνα AF 18 ἀκάθαρτα] + ταύτα Α | ἐστιν ὕμιν AF 20 πὰν θνησιμ.] pr καὶ AF J τὼ θέω σου (in mg et sup ras Α a)] + κα ευφρανθηση sup ras Aa | μητρὸς αὐτοῦ] + ὃς γὰρ ποίει τοῦτο ὡς εἰ θύσει ἀσφάλακα μήνιμα ἐστιν τὼ θέω ακωβ (ita ut vid) Flmff 21 παντὸς γενηματος] πὰν τὸ γένημα Α 22 om καὶ ° F | φάγῃ αὐτὸ] + ἔναντι κݲυݲ του θῦ’ σου AF | τω τόπω] om τὼ Α | αὐτοῦ· ἔκει AF | οἴσεις AF | τὰ πρωτο. τόκα] pr καὶ AF 23 η ὀδὸς ἄπο σου AF | ευλογησεd ευλογηση Α ὴυλογησεν F 24 om σου 2° Α | αὐτὸν] + ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα εκει Bag(mg) 25 ἀργύριον] pr τὸ AF)
καὶ ὁ Λευειτης ὁ εν ταῖς πόλεσίν σου, ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ μερὶς οὐδὲ κλῆρος μετὰ σοῦ·
μετὰ τρία ἤ ἐξοίσεις πᾶν τὸ ἐπιδέκατον τῶν γενημάτων σου· ἐν τῶ ἐνιαυτῶ ἐκείνω θήσεις αὐτὸ ἐν ταῖς πόλεσίν σου.
καὶ ἐλεύσεται ὁ Λευείτης, ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ μερὶς οὐδὲ κλῆρος μετὰ σοῦ, καὶ ὁ προσήλυτος καὶ ὁ ὀρφανὸς κα ἡ χήρα ἡ ἱέν ταῖς πόλεσιν σου, καὶ φάγονται καὶ ἐμπλησθήσονται, ἵνα εὐλογήσῃ σε κύριος ὁ θεός σου ἐν πᾶσιν τοῖς ἔργοις οἷς ἐὰν ποιῇς.
Δι᾿ ἑπτὰ ἐτῶν ποιήσεις ἄφεσιν.
καὶ οὕτως τὸ πρόσταγμα τῆς ἀφέσεως. ἀφήσεις πᾶν χρέος ἴδιον ὃ ὀφείλει σοι ὁ πλησίον, καὶ τὸν ἀδελφόν σου οὐκ ἀπαιτήσεις· ἐπικέκληται γὰρ ἡ ἄφεσις Κυρίῳ τῳ θεῶ σου.
τὸν ἀλλότριον ἀπαιτήσεις ὅσα ἐὰν ᾖ σοι παρ’ αὐτῷ, του ἀδελφοῦ σου ἄφεσιν ποιήσεις τοῦ χρέους σου·
ὅτι οὐκ ἔσται ἐν σοὶ ἐνδεής, ὅτι εὐλογῶν εὐλογήσει σε κύριος ὁ θεός σου ἐν τῇ γῇ ᾗ Κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι ἐν κλήρῳ κατακληρονομεῖν σε αὐτήν·
ἐὰν δὲ ἀκοῇ εἰσακούσητε τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν, φυλάσσεν καὶ ποιεῖν πάσας τὰς ἐντολὰς ταύτας ὅσας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή- μερον.
ὅτι κύριος ὁ θεός σου εὐλόγησέν σε ὅν τρόπον ἐλάλησέν σοι, καὶ δανιεῖς ἔθνεσιν πολλοῖς, σὺ δὲ οὐ δανιῇ, καὶ ἄρξεις ἐθνῶν πολλῶν, σοῦ δὲ οὐκ ἄρξουσιν.
Ἐὰν δὲ γένηται ἐν σοὶ ἐνδεὴς τῶν ἀδελφῶν σου ἐν μιᾷ τῶν πόλεων σου ἐν τῇ γῇ ᾗ κύριος ὁ θεὸς ὅς σου δίδωσίν σοι, οὐκ ἀποστέρξεις τὴν καρδίαν σου, οὐδ’ οὐ μὴ συνσφίγξῃς τὴν χεῖρά σου ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ σου τοῦ ἐπιδεομένου·
ἀνοίγων ἀνοίξεις τὰς χεῖράς σου αὐτῶ, δάνιον δανιεῖς αὐτῷ ὅσον ἐπιδέεται, καθότι ἐνδεεῖται.