Deuteronomium

ἐὰν δὲ μακρὰν ἀπέχῃ σου ὁ τόπος ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου ἐκεῖ ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ θύσεις ἀπὸ τῶν βοῶν σου καὶ ἀπὸ τῶν προβάτων σου, ὧν ἂν δῷ ὁ θεός σοι, ὃν τρόπον ἐνετειλάμην σοι, καὶ φάγῃ ἐν ταῖς πόλεσίν σου κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τῆς ψυχῆς σου·

ὡς ἔσθεται ἡ δορκὰς καὶ ἡ ἔλαφος, οὕτως φάγῃ αὐτό· ὁ ἀκάθαρτος ἐν σοὶ καὶ ὁ καθαρὸς ὡσαύτως ἔδεται.

πρόσεχε ἰσχυρῶς τοῦ μὴ φαγεῖν αἷμα, ὅτι αἷμα αὐτοῦ ψυχή. οὐ βρωθήσεται ἡ ψυχὴ μετὰ τῶν κρεῶν·

οὐ φάγεσθε, ἐπὶ τὴν γῆν ἐκχεεῖτε αὐτὸ ὡς ὕδωρ·

oοὐ οὐ φάγῃ αὐτό, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ τοῖς υἱοῖς σου [*]( φύλων] πόλεων AF | ανοισετε] ἀνοίσεις AF | υμων] σου AF φαυεται] AF φάγετε Α των β. σου] + καὶ τῶν προβάτων σου AF | ευχας] pr τὰς F | om και 4° Α | σου 6°] ὑμῶν AaF 17—18 τῶν Χ. ὑμῶν ἀλλ’ η ἔναντι in mg Α α (om τῶν Χ. ὕμ’. Α*vid) 18 ἐνάντιον 1°] ἔναντι AaF | αὐτὸ] AF | ω] οὐ AF | ἀυτῶ σὺ καὶ ο ὑίος σου καὶ η θῆ. σου bis scr Β* (uncis incl συ...αυτω 2° Bab) | ο ὑίος] οἱ υἱοὶ F | om ο πάις σου καὶ η παιδ’. σου F* F1mg) | κα 4°] pr καὶ o Λευιτης AF | ὑμῶν] σου AF | ναντιον 2°] AF | ἀν’] ἔαν Α 19 ευκαταλιπης Bb εγκαταλειπης AF | λευιτην BbAF | πάντα ’τον Χρ. ὅσον] ὅσον ἀν’ χρόνον Α | om ἔαν F | ζῆ Α ερεις] ειπης Α | ἐπιθυμήσει Α | ψυχης] καρδίας A 21 μάκραν] μακρότερον AF | om εκει AF | αὐτοῦ] + ἔκει Aa Α*vid) F | ὢν ἀν’ δῶ ο θεὸς σοι] ὡς ἀν’ νὼ σοι ο θ’ σου Α ὢν ἀν’ δῶ ο θεὸς σου F1(mg) (om F*vid) εσθετε B Bab) AF 23 οτι] τὸ γὰρ)

πλὴν τὰ ἅγιά σου, ἐὰν γένηταί σοι, καὶ τὰς εὐχάς σου λαβὼν ἥξεις εἰς τὸν τόπον ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριος ὁ θεός σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ·

καὶ ποιήσεις τὰ ὁλοκαυτώματά σου· τὰ δὲ κρέα φάγῃ.

Φυλάσσου καὶ ἄκουε καὶ ποιήσεις πάντας τοὺς λόγους οὓς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι· ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ τοῖς υἱοῖς σου δι’ αἰῶνος, ἐὰν ποιήσῃς τὸ καλὸν καὶ τὸ ἀρεστὸν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου.

Ἐὰν δὲ ἐξολεθρεύσῃ κύριος ὁ θεός σου τὰ ἔθνη, εἰς οὓς εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι τὴν γῆν ἀπὸ προσώπου σου, καὶ κατακληρονομήσῃς αὐτήν, καὶ γῆν αὐτῶν, ἐν τῆ γῇ αὐτῶν·

πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ἐκζητήσῃς ἐπακολουθῆσαι αὐτοῖς μετὰ τὸ ἐξολεθρευθῆναι αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου σου, λέγων Ἠὼς ποιοῦσιν τὰ ἔθνη ταῦτα τοῖς θεοῖς αὐτῶν; ποιήσω κἀγώ.

οὐ ποιήσεις οὕτως τῷ θεῷ σου· τὰ γὰρ βδελύγματα κυρίου, ἃ ἐμίσησεν, ἐποίησαν ἐν τοῖς θεοῖς αὐτῶν, ὅτι τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν κατακαίουσιν ἐν πυρὶ τοῖς θεοῖς αὐτῶν.

Πᾶν ῥῆμα ὃ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον, τοῦτο φυλάξῃ ποιεῖν· οὐ προσθήσεις ἐπ’ αὐτό, οὐδὲ ἀφελεῖς ὄπ’ αὐτοῦ.

Ἐὰν δὲ ἀναστῇ ἐν σοὶ προφήτης ἢ ἐνυπνιαζόμενος τὸ ἐνύπνιον καὶ δῷ σοι σημεῖον ἢ τέρας,

καὶ ἔλθῃ τὸ σημεῖον ἢ τὸ τέρας ὃ ἐλάλησεν πρὸς σὲ λέγων Πορευθὼμεν καὶ λατρεύ- σωμεν θεοῖς ἑτέροις οὓς οὐκ οἴδατε·

οὐκ ἀκούσεσθε τῶν λόγων τοῦ προφήτου ἐκείνου ἢ τοῦ ἐνυπνιαζομένου τὸ ἐνύπνιον ἐκεῖνο· ὅτι πειράζει κύριος ὁ θεός σου ὑμᾶς, εἰδέναι εἰ ἀγαπᾶτε τὸν θεὸν ὑμῶν ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ὑμῶν.

ὀπίσω Κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν πορεύεσθε, καὶ τοῦτον φοβηθήσεσθε καὶ τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσεσθε κοὶ αὐτῷ προσ- [*](AF) [*](25 μέτα σε] + εἰς ’τον αἰῶνα AF | ἔναντι AF 26 ἔαν γένηται σοι] α ἀν’ σοι γένηται AF | ο θεὸς σου] + αὐτὸν Bab + ἀυτῶ AF τα τὰ ’δε κρέα φάγῃ] pr τὰ κρέα ἀνοίσεις ἔπι τὸ θυσιαστήριον κݲυݲ του θݲυݲ τὸ τῶν θυσίων σου προσχεεῖς πρὸς τὴν βάσιν του θυσιαστηρίου κݲυݲ του θݲυݲ AF 28 κάλον bis scr F | ἔναντι AF 29 εισπορευη] pr σὺ AF | τὴν γην Β a?bAF] ὖ γ. B* Ι om σου 2° B* (hab Bab (mg)AF) | Α | αυτους αὐτοὺς AF Ι κατοικήσεις Α λεγων] pr οὐ μὴ εκζητησης τοὺς θεοὺς αυτων AF | κἄγω] καὶ ἐγὼ Α 31 τὼ θέω] pr κݲωݲ AF | τὰ βδ.] τὰ βδ. γὰρ Α | Τυρίου a] α κݲςݲ AF Ι εν 1° AF| του, υἵους] pr κα om ἐν 2° F 32 ὕμιν] σοι AF | προσθήσει A* ς superscr XIII 1 τὸ ἐνύπνιον] om τὸ AF Ι δῶ] δώσει Α 2 om κα ελθη...τερας F* (hab F1 mg inf) | ous] ὄις AF 3 σου bis] ὑμῶν AF | εἰδέναι] pr του AF Ι ’τον θέον] pr κν AF 4 τοῦτον] αὐτὸν AF Ι φοβηθήσεσθε] + καὶ τὰς εντολας αὐτοῦ φυλάξεσθε AF | ἀκούσεσθε] + καὶ ἀυτῶ δουλεύσετε AF)

καὶ ὁ προφήτης ἐκεῖνος ἢ ὁ τὸ ἐνύπνιον ἐνύπνιονζόμενος ἐκεῖνος ἀποθανεῖται· ἐλάλησεν γὰρ πλανῆσαί σε ἀπὸ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγόντος σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, τοὺ λυτρωσαμένου σε ἐκ τῆς δουλίας, ἐξῶσαί σε ἀπὸ τῆς ὁδοῦ ἧς ἐνετείλατό σοι Κὐριος ὁ θεός σου πορεύεσθαι ἐν αὐτῇ· καὶ ἀφανι εῖς τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν.

Ἐὰν δὲ παρακαλέσῃ ὁ ἀδελφός σου ἐκ πατρός σου ἢ ἐκ μητρός σου, ἢ ὁ υἱός σου ἢ ἡ θυγάτηρ σου ἢ ἡ γυνὴ ἡ ἐν κόλπῳ σου, ἢ φἰλος ἴσος τῆς ψυχῆς σου, λάθρα λέγων βαδίσωμεν καὶ λατρεύσωμεν θεοῖς ἑτέροις οὓς οὐκ ᾔδεις σὺ καὶ οἱ πατέρες σου,

ἀπὸ τῶν θεῶν τῶν ἐθνῶν τῶν περικύκλῳ ὑμῶν, τῶν ἐγγιζόντων σοι ἢ τῶν μακρὰν ἀπὸ σοῦ, ἀπ’ ἄκρου τῆς γῆς ἕως ἄκρου τῆς γῆς·

οὐ συνθελήσεις αὐτῷ καὶ οὐκ εἰσακούσῃ αὐτοῦ, καὶ οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός σου ἐπ’ αὐτῷ, οὐκ ἐπιποθήσεις ἐπ’ αὐτῷ οὐδ’ οὐ μὴ σκεπάσῃς αὐτόν.