Deuteronomium
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.
Καὶ ταῦτα τὰ προστάγματα καὶ αἱ κρίσεις ἃς φυλάξετε τοῦ ποιεῖν ἐν τῇ γῇ, ἧ κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν δίδωσιν ὑμῖν ἐν κλήρῳ πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ὑμεῖς ζῆτε ἐπὶ τῆς γῆς.
ἀπωλίᾳ ἀπολεῖτε πάντας τοὺς τόπους ἐν οἷς ἐλάτρευσαν ἐκεῖ τοῖς θεοῖς αὐτῶν, οὓς ὑμεῖς κληρονομεῖτε αὐτούς, ἐπὶ τῶν ὀρέων τῶν ὑψηλῶν καὶ ἐπὶ τῶν θινῶν καὶ ὑποκάτω δένδρου δασέος·
καὶ κατασκάψατε τοὺς βωμοὺς [*](24 σου] ὑμῶν AF 25 ’τον φόβον ὑμῶν καὶ ’τον τρόμον ὑμῶν AF I AF ] προσώπου AF | ἔαν] ἀν’ AF | ἐλάλησεν] + κݲςݲ AF | πρὸς π ἀύτης F 26 ἐνώπιον ὑμῶν σήμερον] σήμερον ἐνάντιον ὑμῶν Α | τὴν ευλογιαν] ευλογιας AF | τὴν κατάραν] κατάρας AF 27 τὴν εὐλογίαν] τας υλογιας F | ἃς] ὅσας AF 28 αἰ καταραι] τὰς κατάρας AF | ακουσητε] εισακουσητε AF | ὅσα] ὅσας AF | ενετειλαμ... F | οὑς] ὄις AF | οὐκ οἴδατε sup as A1 29 om εἶ 2° Α | διαβεννις Α | εὐλογίαν] pr τὴν AF | Γαζιρειν Α | Γαιβα.᾿ F 30 om δυσμῶν 1° F | Γολγο.᾿ F 31 μιν F | καὶ κατοικησετε] pr κα κληρονομήσετε ἀυτὴν Α καὶ κληρονομήσετε F j εν ἀυτὴ] ἀυτὴν F 32 αὐτοῦ] μου Α | ταύτας] αὐτοῦ AF | ὅσας) ἃς AF ΚΙΙ 1 αἰ κρίσεις] τὰ κρίματα AF | ἃς] α AF φυλάξετε] φυλάξεσθε AF | τοιειν]ποιησαι AF | ἐν τῆ γῆ] ἔπι τῆς γῆς AF η] ης ημων] υμων AF 2 απολειται Α | πάντας τοὐ τόπους] πάντα τὰ ἔθνη Α | ἔκει] + τὰ ἔθνη F | λγρονομειτε] κατακληρον. AF | δένδρου] pr παντὸς F1mg | δασέως AF (??) κατασκεψατε B* κατασκαψ. Bab)] κατασκάψετε F | βωμοὺς] aliq emend B? vid)
οὐ ποιήσετε οὕτως κυρίῳ τῷ θεῷ ὑμῶν·
ἀλλ᾿ ἢ εἰς τὸν τόπον ὃν ἀν’ ἐκλέξηται Κύριος ὁ θεός σου ἐν μιᾷ τῶν πόλεων ὑμῶν, ἐπονομάσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ ἐπικληθῆναι, καὶ ἐκζητήσατε ἐκεῖ·
καὶ οἴσετε τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν, καὶ τὰς ὁμολογίας ὑμῶν, τὰ πρωτότοκα τῶν βοῶν ὑμῶν κα τῶν προβάτων ὑμῶν·
καὶ φάγεσθε ἐκεῖ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν, καὶ εὐφρανθήσεσθε ἐπὶ πᾶσιν οὗ ἂν τὴν χεῖρα ἐπιβάλητε, ὑμεῖς καὶ οἱ οἶκοι ὑμῶν, καθότι εὐλόγησέν σε Κύριος ὁ θεός σου.
οὐ ποιήσετε πάντα ἃ ἡμεῖς ποιοῦμεν ὧδε σήμερον, ἕκαστος τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιον αὐτοῦ·
οὐ γὰρ ἥκατε ἕως τοῦ νῦν εἰς τὴν κατάπαυσιν καὶ εἰς τὴν κληρονομίαν ἣν Κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ὑμῖν.
καὶ διαβήσεσθε τὸν Ἰορδάνην, καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆς γῆς ἧς κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν κατακληρονομεῖ ὑμῖν, καὶ καταπαύσει ὑμᾶς ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν τῶν κύκλῳ, καὶ κατοικήσετε μετὰ ἀσφαλίας.
καὶ ἔσται ὁ τόπος ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σον ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ, οἴσετε πάντα ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον, τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰ θυσιάσματα ὑμῶν, καὶ τὰ ἐπιδέκατα ὑμῶν καὶ τὰς ἀπαρχὰς τῶν χειρῶν ὑμῶν, καὶ πᾶν ἐκλεκτὸν τῶν δώρων ὑμῶν ὅσα ἐὰν εὔξησθε τῷ θεῷ ἐῷ·
καὶ εὐφρανθήσεσθε ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν, ὑμεῖς καὶ οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν, οἱ παῖδες ὑμῶν καὶ αἱ παιδίσκαι ὑμῶν, καὶ ὁ Λευείτης ὁ ἐπὶ τῶν πυλῶν ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ μερὶς οὐδὲ κλῆρος μεθ’ ὑμῶν.