Leviticus

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ θρωπος ὃς ἂν πατάξῃ ψυχὴν ἀνθρώπου, καὶ ἀποθάνῃ, θανάτω θανατούσθω.

καὶ ὃς ἂν πατάξῃ κτῆνος, καὶ ἀποθάνῃ, ἀποτισάτω ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς.

καὶ ἐάν τις δῷ μῶμον τῷ πλησίον, ὡς ἐπὸν ησεν αὐτῷ, ὡσαύτως ἀντιποιηθήσεται αὐτῷ·

σύντριμμα ἀντὶ συντρίμματος, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, καθότι [*](AF 6 θέματα] θ sup ras A? 7 ἐπιθήσεται Α | εἰς ἄρτους] οἱ ἄρτοι F προκειμενα] προκιμενοι F 8 προσθήσεται F* προθ. F1) | ἐνώπιον] ε ω πάρα F | διαθήκη αιωνιος F 9 ἀυτῶν] ἀυτῶ AF 10 καὶ 1°] sup ras Ba | Ισραηλειτιδος 1°] Ισραηλιτιδος B b F Ιεζραηλιτιδος τιδος 2°, Ισραηλειτης] Ισραηλιτ. B a AF 11 ο ὑίος] om ο Α | εἴθ’ B ab | B b AF | κατηράσαντο A vid αὐτοῦ] αὐτὸν B ab AF | Σαλαμειθ AF 12 εἰς φυλακὴν] ἐν φυλακὴ Α 15 λάλησον] F | ἄνθρωπος ὃς] ονθρ. ἄνθρωπος F* ανηρ ανηρ Fa mg) | θέον] + αὐτοῦ F pr η B? mg F | om Ισρανλ F 17 ὃς ἀν’] ἔαν Α | ψυχην] pr F 19 δῶ F] δὴ BA | ωσαυτως] οὕτως F | ἀντιποιηθήσεται] om ἀντὶ id 20 καθοτι] καθὸ F)

241
ἂν δῷ μῶμον τῷ ἀνθρώπῳ, οὕτως δοθήσεται αὐτῷ. ὃς

ὃς πατάξῃ [*](B) ἄνθρωπον, καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω·

δικαίωσις μία ἔσται τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ἐνχωρίῳ, ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν.

καὶ ἐλάλησεν Μωσῆς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, καὶ ἐξήγαγον τὸν καταρασάμενον ἔξω τῆς παρεμβολῆς καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν ἐν λίθοις. καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν Κύριος τῷ Μβυσῇ.

καὶ ἐλάλησεν Κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐν τῷ ὄρει Σεινὰ λέγων

Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ἐὰν εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν ἢν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, καὶ ἀναπαύσεται ἡ γῆ ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν σάββατα τῷ κυρίῳ.

ἓξ ἔτη σπερεῖς τὸν ἀγρόν σου, καὶ ἓξ ἔτη τεμεῖς τὴν ἄμπελόν σου καὶ συνάξεις τὸν καρπὸν αὐτῆς·

ἠῶ δὲ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ σάββατα ἀνάπαυσις ἔσται τῇ γῇ, σάββατα τῷ κυρίῳ· τὸν ἀγρόν σου οὐ σπερεῖς καὶ τὴν ἄμπελόν σου οὐ τεμεῖς,

καὶ τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα τοῦ ἀγροῦ σου οὐκ ἐκθερίσεις καὶ τὴν σταφυλὴν τοῦ ἁγιάσματός σου οὐκ ἐκτρυγήσεις· ἐνιαυτὸς ἀναπαύσεως ἔσται τῆ γῇ.

καὶ ἔσται τὰ σάββατα τῆς γῆς βρώματά σοι καὶ τῷ παιδί σου καὶ τῆ παιδίσκῃ σου καὶ τῷ μισθωτῷ σου καὶ τῷ παροίκῳ τῷ προσκειμένῳ πρὸς σέ·

καὶ τοῖς κτήνεσίν σου καὶ τοῖς θηρίοις τοῖς ἐν τῆ γῇ σου ἔσται πᾶν τὸ γένημα αὐτοῦ εἰς βρῶσιν.

καὶ ἐξαριθμήσεις σεαυτῷ ἑπτὰ ἀναπαύσεις ἐτῶν, ἑπτὰ ἔτη ἑπτάκις· καὶ ἔσονταί σοι ἑπτὰ ἑβδομάδες ἐτῶν ἐννέα καὶ τεσσεράκοντα ἔτη.

καὶ διαγγελεῖτε σάλπιγγος φωνῇ ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὑμῶν, ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ, τῇ δεκάτη τοῦ μηνός· τῆ ἡμέρᾳ τοῦ ἱλασμοῦ, διαγγελεῖτε σάλπιγγι ἐν πάσῃ τῇ γῆ ὑμῶν.

καὶ ἁγιάσατε τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστὸν ἐνιαυτόν, καὶ διαβοήσετε ἄφεσιν ἐπὶ τῆς γῆς πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν αὐτήν· ἐνιαυτὸς ἀφέσεως σημασία αὕτη ἔσται ὑμῖν, καὶ ἀπελεύσεται εἷς ἕκαστος εἰς τὴν κτῆσιν αὐτοῦ, καὶ ἕκαστος εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἀπελεύσεσθε.

ἀφέσεως σημασία αὕτη, τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστὸν ἐνιαυτὸς ἔσται ὑμῖν· οὐ σπερεῖτε, οὐδὲ ἀμήσετε τὰ ἀναβαίνοντα αὐτῆς, καὶ οὐ τρυγήσετε τὰ ἡγιασμένα αὐτῆς· [*](20 τὼ ανθρ.] om τὼ F | δοθησεται] δώσετε F 22 τὼ ενχωριω εγχ. AF B b AF)] om τὼ Α | om εἰμι F 23 Μωυσης AF | ἐν λίθοις] om ἐν B ac F (hab B* b A) + πάσα η συναγωγὴ F | καθα] καθάπερ B ab XXV 1 Σίνα B b AF 2 ἔαν] ὅταν F 5 ἀναβαίνοντα pr τὰ Α | σου 2°] μου Α 6 παροικῶ] + σου F 7 τοῖς ἐν τῆ γῆ] τῆς γῆς F | αὐτοῦ] σου Α 8 ἔσονται σοι] + ἥμεραι F a mg 9 om ἐν ° AF | τῆ δέκ’. του μηνὸς] του μηνὸς A + τῆ δέκ’. A a?mg | ἐξιλασμοῦ F 10 ἁγιάσετε B ab F | τὸ πέντ’. ] ’τον πέντ’. F | πάσι F | ἔσται] ἐστιν F | om εις 1° F | ἕκαστος °] pr κατ’ Α | πατρίδα] 11 σημασία B ab AF] σημασίας B* | τὸ ετος] pr ἔσται ὕμιν F | οὐδὲ] | ἀμήσητε Α | τρυγησεται Α)

242
[*](B)

ὅτι ἀφέσεως σημασία ἐστίν, ἅγιον ἱστᾶι ὑμῖν· ἀπὸ τῶν πεδίων φάγεσθε τὰ γενήματα αὐτῆς.

ἐν τῷ ἔτει τῆς ἀφέσεως σημασίᾳ αὐτῆς ἐπανελεύσεται εἰς τὴν κτῆσιν αὐτοῦ.