Exodus

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ ἐπαναστραφὲν τὸ ὕδωρ ἐκάλυψεν τὰ ἅρματα καὶ τοὺς ἀναβάτας καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν Φαραώ, τοὺς εἰσπε- πορευμένους ὀπίσω αὐτῶν εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ οὐ κατελείφθη ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἷς.

ἠοῖ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐπορεύθησαν διὰ ξηρᾶς ἐν τῆς θαλάσσης, τὸ δὲ ὕδωρ αὐτοῖς τεῖχος ἐκ δεξιῶν καὶ τεῖχος εὐωνύμων.

καὶ ἐρρύσατο κύριος τὸν Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων· καὶ ἴδεν Ἰσραὴλ τοὺς Αἰγυπτίους παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης.

ἴδεν δὲ Ἰσραὴλ τὴν μεγάλην, ἃ ἐποίησεν κύριος τοῖς Αἰγυπτίοις· ἐφοβήθη δὲ ὁ λαὸς τὸν κύριον, καὶ ἐπίστευσαν τῷ θεῷ καὶ Μωυσῇ τῷ θεράποντι αὐτοῦ.

Τότε ᾖσεν Μωυσῆς καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὴν ᾠδὴν ταύτην τῷ θεῷ, καὶ εἶπαν λέγοντες [*](* xv E. R.)

  • * ᾌσωμεν τῷ κυρίῳ, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται·
  • ἵππον καὶ ἀναβάτην ἔρριψεν εἰς θάλασσαν.
    1. βοηθὸς καὶ σκεπαστὴς ἐγένετό μοι εἰς σωτηρίαν·
    2. οὗτός μου θεός, καὶ δοξάσω αὐτόν,
    3. θεὸς τοῦ πατρός μου, καὶ ὑψώσω αὐτόν.
    1. Κύριος συντρίβων πολέμους,
    2. κύριος ἄνομα αὐτῶ.
    1. ἅρματα Φαραὼ καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ ἔρριψεν εἰς θάλασσαν,
    2. ἐπιλέκτους ἀναβάτας τριστάτας·
    3. κατεπόθησαν ἐν ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ.
    1. πόντῳ ἐκάλυψεν αὐτούς·
    2. δῦσαν εἰς βυθὸν ὡσεὶ λίθος.
    1. ἡ δεξιά σου, Κύριε, δεδόξασται ἐν ἰσχύι.
    2. ἡ δεξιά σου χείρ, κύριε, ἔθραυσεν ἐχθρούς.
    1. καὶ τῷ πλήθει τῆς δόξης σου συνέτριψας
    2. ἀπέστειλας τὴν ὀργήν σου, καὶ κατέφαγεν αὐτοὺς ὡς καλάμην.
    1. καὶ διὰ τοῦ πνεύματος τοῦ θυμοῦ σου διέστη τὸ ὕδωρ.
    2. ἐπάγη ὡσεὶ τεῖχος τὰ ὕδατα,
    3. ἐπάγη τὰ κύματα ἐν μέσῳ τῆς θαλάσσης.
    4. [*](28 om κα 4° AF Ι οὐδὲ ets] οὐδὲ εἰς ’δε εἰς F Ο τῶν Αἶγ’.] om τῶν AF AF | ἔιδεν F 31 ἴδεν ἔιδεν F) δεΕF] καὶ ἴδεν Α Ι εφοβ. ’δε] καὶ εφοβ. AF XV 1 Mωνσης| καὶ οἱ υἱοὶ Ιηλ in mg et sup ras A a (om A* vid) Ι θέω] κυρίω AF | λέγοντες] τὼ λέγειν Α (Aκ. λέγειν F 1mg) 2 μου Θεος] θεὸς μου AF 4 4 κατεποΦησαν] κατεπόντισεν AF 5 πόντος F a? 8 του πνεῦμ’.] om του F | τῆς θαλ.] litt ς θ rescr vid Aa)
      134
      [*](Β)
    1. εἶπεν ὁ ἐχθρός Διώξας καταλήμψομαι·
    2. μεριῶ σκῦλα, ἐμπλήσω ψυχήν μου,
    3. ἀνελῶ τῇ μαχαίρῃ μου, κυριεύσει ἡ χείρ μου.
    1. ἀπέστειλας τὸ πνεῦμά σου, ἐκάλυψεν αὐτοὺς θάλασσα·
    2. ἔδυσαν ὡσεὶ μόλιβος ἐν ὕδατι σφοδρῷ.
    1. τίς ὅμοιός σοι ἐν θεοῖς, κύριε ; τίς ὅμοιός σοι ;
    2. δεδοξασμένος ἐν ἁγίοις, θαυμαστὸς ἐν δόξαις, ποιῶν τέρατα.
    1. ἐξέτεινας τὴν δεξιάν σου·
    2. αὐτοὺς γῆ.
    1. ὡδήγησας τῇ δικαιοσύνῃ σου τὸν λαόν σου τοῦτον ὃν ἐλυτρώσω,
    2. ἀλέσας τῇ ἰσχύι σου εἰς κατάλυμα ἅγιόν σου.
    1. ἤκουσαν ἔθνη καὶ ὠργίσθησαν·
    2. ὠδῖνες ἔλαβον κατοικοῦντας Φυλιστιείμ.
    1. τότε ἔσπευσαν ἡγεμόνες Ἐδὼμ καὶ ἄρχοντες Μωαβειτῶν·
    2. ἔλαβεν αὐτοὺς τρόμος,
    3. ἐτάκησαν πάντες οἱ κατοικοῦντες Χανάαν.
    1. ἐπιπέσοι ἐπ᾿ αὐτοὺς τρόμος καὶ φόβος,
    2. μεγέθει βραχίονός σου ἀπολιθωθήτωσαν·
    3. ἕως ἄν παρέλθῃ ὁ λαός σου, κύριε,
    4. ἕως ἄν παρέλθῃ ὁ λαός σου οὗτος ὃν ἐκτήσω.