Genesis

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

ἐδεῖτο δὲ Ἰσαὰκ κυρίου περὶ Ῥεβέκκας τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, ὅτι στεῖρα ἦν. ἐπήκουσεν δὲ αὐτοῦ ὁ θεός, καὶ ἔλαβεν ἐν γαστρὶ Ῥεβέκκα ἡ αὐτοῦ.

ἐσκίρτων δὲ τὰ παιδία ἐν αὐτῇ· εἶπεν δέ Εἰ οὕτως μοι γίνεσθαι, ἵνα τί μοι τοῦτο ; ἐπορεύθη δὲ πυθέσθαι παρὰ Κυρίου.

καὶ εἶπεν κύριος αὐτῇ

  • Δύο ἔθνη ἐν τῇ γαστρί σού εἰσιν,
  • καὶ δύο λαοὶ ἐκ τῆς κοιλίας σου διασταλήσονται·
  • καὶ λαὸς λαοῦ ὑπερέξει,
  • καὶ ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι.
  • καὶ ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν· καὶ τῇδε ἦν δίδυμα τῇ γαστρὶ αὐτῆς.

    ἐξῆλθεν δὲ ὁ υἱὸς ὁ πρωτότοκος πυρράκης, ὅ ὡσεὶ δορὰ δασύς· ἐπωνόμασεν δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἡσαύ.

    καὶ μετὰ τοῦτο ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐπειλημμένη τῆς πτέρνης ’Hσαύ· καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰακώβ. Ἰσαὰκ δὲ ἦν ἐτῶν ἑξήκοντα ὅτε ἐγέννησεν αὐτοὺς Ῥεβέκκα.

    ηὐξήθησαν δὲ οἱ νεανίσκοι. καὶ ἦν ’Hσαὺ ἄνθρωπος εἰδὼς κυνηγεῖν, ἄγροικος· Ἰακὼβ δὲ ἦν ἄνθρωπος ἄπλαστος, οἰκῶν οἰκίαν.

    ἠγάπησεν δὲ Ἰσαὰκ τὸν Ἠσαύ, ὅτι ἡ θήρα αὐτοῦ βρῶσις αὐτῷ· Ῥεβέκκα δὲ ἠγάπα τὸν Ἰακώβ.

    Ἥχηαεν δὲ Ἰακὼβ ἕψεμα· ἦλθεν δὲ ’Hσαὺ ἐκ τοῦ πεδίου ἐκλείπων.

    καὶ εἶπεν Ἠσαὺ τῷ Ἰακώβ Γεῦσόν με ἀπὸ τοῦ ἑψέματος τοῦ πυρροῦ τούτου, ὅτι ἐκλείπω ἐγώ· διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐδώμ.

    εἶπεν δὲ Ἰακὼβτῷ ’Hσαύ Ἀπόδου μοι σήμερον τὰ [*](16 ἔθνος] ἔθνη E 17 ἔτη 1°] ἔθνη D | τῆς ζωης] om τῆς D ἡμέρων ζ. E | DE τὸ γένος] τοὺς πݲρݲαݲςݲ Ε 18 κατῴκησεν ’δε] καὶ κατῴκησεν E | Ευιλατ E | Σουηλ] Σουρ Dsil E | Ἀσσυρίους] pr τοὺς E 19 κα ἀυτᾶι] ἀυτᾶι ’δε DE 20 τεσσεπακ. ἐτῶν D | του Σύρου ἐκ τῆς Μασο sup ras Α 1 | om ἐκ τῆς Μεσοποταμιας ... εαυτω Ε | γυναῖκα] pr εἰς E 21 ὅτι ἢν στείρα E | αὐτοῦ 2°] ἀυτῶ E 22 γενέσθαι E 24 γάστρι] κοιλία D sil E 25 ο ὑίος] + ἀύτης E 26 μέτα ταύτα D | ἐγέννησεν] ἔτεκεν D sil (D vid) E 27 om ἢν 2° E 30 om eya; )E | δία τοῦτο DE] δία τὸ Α 31 ἀποδοὺς E)

    44
    [*](A) πρωτοτοκεῖά σου ἐμοί.

    εἶπεν δὲ Ἠσαύ Ἰδοὺ ἐγὼ πορεύομαι τελευτᾷν, καἰ ἵνα τί μοι ταῦτα τὰ πρωτοτοκεῖα ;

    καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰακώβ μοι σήμερον. καὶ ὤμοσεν αὐτῷ· ἀπέδοτο δὲ Ἠσαὺ τὰ πρωτοτῷ Ἰακώβ.

    Ἰακὼβ δὲ ἔδωκεν τῷ Ἠσαὺ ἄρτον καὶ ἕψεμα φακοῦ· καὶ ἔφαγεν καὶ ἔπειεν, καὶ ἀναστὰς ᾤχετο· καὶ ἐφαύλισεν Ηεσὺ τὰ π ρωτοτοκεῖα.

    Ἐγένετο δὲ λιμὸς ἐπὶ τῆς γῆς, χωρὶς τοῦ λιμοῦ τοῦ πρότερον ὃς ἐν τῷ χρόνῳ τοῦ Ἀβραάμ· ἐπορεύθη δὲ Ἰσαὰκ πρὸς ’ α Φυλιστιεὶμ εἰς Γέραρα.

    ὤφθη δὲ αὐτῷ κύριος καὶ εἶπεν Μὴ εἰς Αἴγυπτον· κατοίκησον δὲ ἐν τῇ γῇ ᾗ ἄν σοι εἴπω.

    καὶ παροίκει ἐν τῇ γῇ ταύτῃ κοὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ εὐλογήσω σε· σοὶ γὰρ καὶ τῷ σπέρματί σου δώσω πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην, καὶ στήσω τὸν ὅρκον μου ὃν ὤμοσα Ἀβραὰμ τῷ πατρί σου.

    καὶ πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου ὡς τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ· καὶ δώσω τῷ σπέρματί σου πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην· καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματί σου πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς·

    ἀνθ᾿ ὦν ὑπήκουσεν Ἀβραὰμ ὁ πατήρ σου τῆς ἐμῆς φωνῆς, καὶ ἐφύλαξεν τὰ προστάγματά μου καὶ τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ δικαιώματά μου καὶ τὰ νόμιμά μου.

    καὶ κατῴκησεν Ἰσαὰκ ἐν Γεραροῖς.