Fragmenta

Epicharmus

Epicharmus. Die Fragmente der Vorsokratiker, Vol. 1. Diels, Hermann, editor. Berlin: Weidmann, 1922.

[278] — — 18 (ohne Lemma)

τῶι λόγωι μὲν εὗ διέρχηι πάντα, τῷι δ’ ἔργωι κακῶς.

[279] — — 31, 25 (ohne Lemma)

φύσιν ἔχειν ἄριστόν ἔστι, δεύτερον δὲ 〈μανθάνειν〉.

[280] —  flor. (III) 1, 10 H.

οὐ μετανοεῖν ἀλλὰ προνοεῖν χρὴ τὸν ἄνδρα τὸν σοφόν.

[281] — — 20, 8 H.

μὴ (ἐ)πὶ μικροῖς αὐτὸς αὐτὸν ὀξύθυμον δείκνυε.

[282] — — 20, 9 H.

ἐπιπολάζειν οὔ τι χρῆ τὸν θυμόν, ἀλλὰ τὸν νόον.

[283] — — 20, 10 H.

οὐδὲ εἰς οὐδὲν μετ’ ὀργῆς κατὰ τρόπον βουλεύεται.

[297] Anthoi. Mahaff. [Flinders Petrie Pap. I t. 3] III. Jahrh. v. Chr.a) Ἐπιχάρμου

〈ἥκιστά γ’ ὅσ〉τις δυστυχῶν βίον τ’ ἔχων 〈μηδὲν καλόν〉 τε κἀγαθὸν ψυχᾶι διδῶι, 〈ἐγὼν μὲν αὐτὸ〉ν οὔτι φασῶ μακάριον, 〈φύλακα δὲ μ〉ᾶλλον χρημάτων καλῶν 〈κακὸν〉.
b) Εὐριπίδου [fr. 198 N.]
εἰ δ’ εὐτυχῶν τις καὶ βίον κεκτημένος μηδὲν δόμοισι τῶν καλῶν θηράσεται, ἐγὼ μὲν αὐτὸν οὔποτ’ ὄλβιον καίω, φύλακα δὲ μᾶλλον χρημάτων δυσδαίμονα.

[299] Philo Qu. in Gen. IV 203 p. 406 Auch. porro optime dixit Epicharmus quicunque, ait, minus delinquit optimus est vir: nemo est enim innocens, nemo reprehensionis expers. et Euripides [fr. 954 N.] quicunque incontinentes sunt et redundat in eis malum inimicitiae et iniustitiae, mali sunt; in quibus autem opposita praevalent, virtute praediti; in aliis vero ita, quasi aequalis sit commixtio; ita ut nulli sint qui omnia mala habeant sine ullo bono.

[1 Vahlen 1903] Cic. Ac. II 16, 51 at cum somniavit [näml. Ennius], ita narravit visus Homerus adesse poeta [Ann. 7]; idemque in Epicharmo

nam videbar somniare med ego esse mortuum

[5] Prisc. I 341 H. (mentis ― mens)

–⏒–⏒ terra corpus es at mentis ignis est.

[3] Varro d. re r. I 4,1 eius [näml. agriculturae] principia sunt eadem, quae mundi esse Ennius scribit, aqua terra anima et sol.

[6, 52] — d. ling. l. v 59 itáque Epicharmus dicit de mente humana. ait:

istic est de sole sumptus ignis.

[6, 53] idem solem:

isque totus mentis est,
ut humores frigidae sunt humi, ut supra ostendi. 60. quibus iunctis caelum et terra omnia exgenuerunt, quod per hos natura

[2] frigori miscet calorem atque humori aritudinem.

[4, 48. 49] Varro 1. 1. 64 dicitur Ops mater quod terra mater. haec enim

terris gentis omnis peperit et resumit denuo quae . . . . . . dat cibaria,
ut ait Ennius. quae

[4, 50] quod gerit fruges, Ceres.

antiquis enim, quod nune G, C. 65 idem hi dei Caelum et Terra Iupiter et Iuno, quod ut ait Ennius

[7]

istic est is Iupiter quem dico, quem Graeci vocant aerem; qui ventus est et nubes, inber postea, atque ex imbre frigus, ventus post fit, aer denuo haece propter Iupiter sunt ista quae dico tibi, quia mortalis; 〈is〉 atque urbes belausque omnis iuvat.

[8] — 68 hinc Epicharmus Enni Proserpinam quoque [sc. lunam] appellat quod solet esse sub terris; dieta Proserpina, quod haec ut serpens modo in dexteram modo in sinisteram partem late movetur.

[289] Tertull. de anima 46 (377, 8 Wiss.) ceterum E. etiam summum apicem inter divinationes somniis extulit eum Philochoro Atheniensi. 47 porro

quia non est es arbitrio somniare (nam et E. ita sentit), quomodo ipsa erit sibi causa alicuius visionis? Für berühmte Traumerfüllungen vorher 377, 3 zitiert:Artemon, Antiphon, Strato, Philochorus, Epicharmus usw.

[255] Clem. Str. V 119 (II 405, 13 St.) ὃ τε κωμικὸς Ἐ. σαφῶς περὶ τοῦ λόγου ἐν τῆι Πολιτείαι λέγει ὦδέ πως·

ὁ βίος ἀνθρώποις λογισμοῦ κἀριθμοῦ δεῖται πάνυ· ζῶμεν [δὲ] ἀριθμῶι καὶ λογισμῶι· ταῦτα γὰρ σώιζει βροτούς.