Tetrabiblos

χρῶνται δέ τινες τῇ τάξει τῶν ἀρρενικῶν καὶ θηλυκῶν καὶ ἀπὸ τοῦ ἀνατέλλοντος δωδεκατημορίου, ὃ δὴ καλοῦσιν ὡροσκοποῦν, τὴν ἀρχὴν τοῦ ἄρρενος ποιούμενοι. ὥσπερ γὰρ καὶ τὴν τῶν προπι- [*](14 cf. Tetrab. I 10, 2) [*](1 ἡμῶν δὲ βγ μᾶλλον ἐγκεγρ. γ ἤδη αὐτοῖς γ 2 ἰσχύος] ἰχθύος V 3 ἑπόμενα ἤγουν τὸ τῶν ΙΙ κ. τ. λ. γ 4 εἶναι VL D τε εἶναι αMS om. γ 5 καὶ ἰσημερινῶν αγ om. V β Procl. fort. recte (cf. infra. δύο) sed v. Co 6 τε VLy om. αβ 10 ἓξ δὲ V Procl. τὰ δὲ ἴσα αβγ 13 θῆλυ τῷ ἄρρενι VYDy ἄρρεν τῇ θηλείᾳ MS 14 εἷπον β 15 πρωτεύον V 16 πρῶτον cf. Blass-Debrunner 37 17 δωδεκαμόριον ἔτι om. V 18 ἡμερινά Vy ἡμερινὰ καὶ ἅμα α ἡμερινὰ ἅμα β 20 τῶν ὅλων αMS procl. om. VDy 22 καὶ ἀπὸ Va ἀπὸ βγ 24 καὶ VYβ om.)

τάξει χρώμενοι,

οἱ δὲ καθ’ ὅλα τεταρτημόρια διαιροῦντες καὶ ἑῷα μὲν ἡγούμενοι καὶ ἀρρενικὰ τό τε τοῦ τοῦ ὡροσκόπου μέχρι τοῦ μεσουρανοῦντος καὶ τὸ κατὰ ἀντίθεσιν ἀπὸ τοῦ δύνοντος μέχρι τοῦ ὑπὸ γῆν μεσουρανοῦντος, [*](m 34) ἑσπέρια δὲ καὶ θηλυκὰ τὰ λοιπὰ δύο τεταρτηρόρια.

καὶ ἄλλας δέ τινας τοῖς δωδεκατημορίοις προσηγορίας ἐφήρμοσαν ἀπὸ τῶν περὶ αὐτὰ μορφώσεων, λέγω δὲ οἷον τετράποδα καὶ χερσαῖα καὶ ἡγεμονικὰ καὶ πολύσπορα καὶ τὰ τοιαῦτα, ἃς αὐτόθεν τό τε αἴτιον καὶ τὸ ἐμφανιστικὸν ἐχούσας περισσὸν ἡγούμεθα καταριθμεῖν, τῆς ἐκ τῶν τοιούτων διατυπώσεων ποιότητος, ἐν αἷς ἂν τῶν προτελέσεων χρησίμη φαίνηται, δυναμένης προεκτίθεσθαι.