Geographiae informatio

Agathemerus

Agathemerus, creator; Hudson, John (1662-1719), editor.

Tandem Dicæarchus definit orbem terrarum non aquis, sed ductu lineæ cujusdam simpliciter rectæ, a columnis Herculis per Sardiniam, Siciliam, Peloponnesum, Ioniam, Cariam, Lyciam, Pamphyliam, Ciliciam, et Taurum, et inde usque ad Imaum actæ: secundum quam alias orbis partes Boreales, alias Australes nominat.

Venti autem flant ab Æquinoctiali ortu Apeliotes, ab occasu Æquinoctiali Zephyrus, a meridie Notus, a Septentrione Aparctias, ab æstivi Tropici ortu Cæcias: dein ab ortu Æquinoctiali Apeliotes, ab hyberno denique Eurus.

Rursum ab occasu hiberno Libs, deinde ab occasu Æquinoctiali Zephyrus, ab occasu vero æstivo Argestes, alias Olympias dictus. Tantem Notus et Aparctias adversi flant; ita ut sint octo.

Timosthenes autem, qui conscripsit circumnavigationes, tradit duodecim ventos, inter Aparctiam et Cæciam medium ponens Boream; inter Eurum et Notum Phœnicem, qui et Euronotus; inter Notum et Libem Leuconotum, qui alias Libonotus; inter Aparctiam et Argesten Thrascian, quem accolæ etiam Circium appellant. Gentes autem habitare limites, Bactrianos quidem sub Apeliote, Indos sub Euro, sub Phœnice mare Rubrum et Æthiopiam, sub Noto Æthiopiam ultra Ægyptum; ad Leuconotum Garamantas, qui supra Syrtes colunt; ad Libem Æthiopas, et occidentales supra Mauros; ad Zephyrum vero columnas Herculis, et initia Africæ et Europæ; ad Argestem Iberiam, quæ nunc Hispania; ad Thrascian Scythas supra Thraciam; ad Boream Pontum, Mæotin ac Sauromatas; ad Cæciam denique Mare Caspium et Sacas.

Syrtis autem major quinque millibus stadiorum ambitur, minor mille et sexcenta continet. Fauces vero maris Adriatici, quod nonnulli vocant Ionium pelagus, patent in latitudinem 1700 stadia, a promontorio Japygiæ ad montes Ceraunios Epiri.