Περὶ ῥηματικῶν ὀνομάτων

ὥϲπερ παρὰ τὸ ἐργάζομαι γίνεται ἐρκαὶ ἀποβολῇ τοῦ ϲ ἐργάτηϲ βαρυνόμενον καὶ ἀπὸ τοῦ δεϲποϲτήϲ δεϲπότηϲ, οἰϲτόϲ οἶτοϲ, οὕτω καὶ παρὰ τὸ ϲέϲειϲται ϲειϲτόϲ καὶ ἀποβολῇ τοῦ ϲ καὶ ε ϲῖτοϲ.

τὰ εἰϲ τοϲ ῥηματικὰ πρὸ τοῦ τ τὸ κ ἢ τὸ π ἔχοντx ὀξύνεται, πλεκτόϲ,   ἑλκτόϲ, πνικτόϲ, θελκτόϲ, πεμπτόϲ, ἑκτόϲ ὁ ἐχόμενοϲ.

τὰ διὰ τοῦ ατοϲ ῥηματικὰ ἀπὸ τῶν εἰϲ μι ἢ ἀπὸ δευτέραϲ ϲυζυγίαϲ τῶν περιϲπωμένων προπαροξύνεται, ἐρατόϲ, ἐλἅτόϲ, περατόϲ, θεατόϲ, φυρατόϲ, ἰατόϲ.

τὰ εἰϲ τοϲ ἀπλᾶ ὑπὲρ δύο ϲυλλαβὰϲ ἔχοντα πρὸ τοῦ τ ψιλὸν κατ’ ἐπιπλοκὴν ἐπιθετικὰ ὄντα καὶ ῥηματικὰ ὀξύνεται, ἑλικτόϲ, ἀμελκτόϲ, χαρακτόϲ, ὀρεκτόϲ. — 83, 8: ὀξύνεται ἱμερτόϲ, ἐγερτόϲ, ὑφαντόϲ ῥηματικά.