Περὶ παθῶν

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ παθῶν, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

385. E.M. 363, 31: παρὰ τὸ πείρω τὸ κεντῶ καὶ διεκβάλλω πόρη καὶ. πλεοναϲμῷ τοῦ π πόρπη.

386. E. Οr. 92, 12, E. M. 571, 51: λύπη: ὁ Ἡρωδιανὸϲ παρὰ τὸ λύω λύη καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ π λύπη. λύϲιϲ γὰρ ψυχῆϲ τὸ πάθοϲ τὸ λυπηρόν.

387. Εp. Cr. I 2, 24: ἀπάτη: ἀάτη καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ π ἀπάτη.

388. E. M. 150, 9: ἀρτεμήϲ « ὡϲ εἶδον ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα προϲιόντα όντα (Ε 515) ϲημαίνει τὸν ὑγιῆ,,παρὰ τὸ ἀτρεμήϲ καθ’ ὑπέρθεϲιν ἀρτεμήϲ. οὕτω Φιλόξενοϲ. Ἡρωδιανὸϲ δὲ ἐν τῷ ὑπομνήματι τῶν

384a. ΙI. Pr. Μ 125: κεκλήγοντεϲ. ὡϲ ἀρήγοντεϲ· οὐ γὰρ τὸ κεκληγότεϲ ἐπλεόναϲε τῷ ν οὐδὲ παρὰ τὸ «ὀξέα κεκληγώϲ» (Il. B 222) ἐκλίθη, ἀλλὰ παρὰ τὸ κέκληγα γέγονεν ὁ Ϲυρακούϲιοϲ ἐνεϲτώϲ κεκλήγω. —ἀκόλουθοϲ δὲ τῷ κεκλήγω μετοχὴ ἡ κεκλήγων βαρυνομένη.

385a. Il. Pr. φ 38. ὄρπηξ: παρὰ τὸ ὄρω ἐν πλεοναϲμῷ φηϲι (s. Herodianus) τοῦ π γεγενῆϲθαι τὸ ὄνομα.

385b. Arcad. 158, 29: τὸ ὄφλω βαρύνεται ἐκ τοῦ ὀφείλω ὧϲπερ καὶ τὸ κελῶ κέκλω καὶ μέλω μέλπω.

386a. Ιl. Pr. ε 9: Δάρηϲ. γέγονε τὸ Δάρηϲ ἤτοι παρὰ τὸ δείρω καὶ. ἐκδείρω (ἐοικὸϲ γᾶρ ἱερεῖ) καὶ ἐχρῆν γε αὐτὸ εἰναι Δέρηϲ ὡϲ Φέρηϲ· ἐτράπη οὖν τὸ ἑ εἰϲ α ἢ παρὰ τὸ δαίω τὸ καίω ἐν πλεοναϲμῷ τοῦ ρ.

[*](ad fr. *387, Comparato praecedente fragmento hunc locum libenter Herodiano adiudicen, praesertim quum ex Arcad. p. 113 τὰ εἰϲ τη βαρύνεται εἰ μὴ ἐπὶ δήμου τάττοιτο .. . ἄτη καὶ ἀπάτη, quod Meonek. probδabiliter ἄτη καὶ ἀάτη καὶ ἀπάτη emendavit, concludi possit Herodianum haec tria vocabula etiam originis vinculo coniuncta esec putasse. ef. Lehre Mon. p. 148.)[*](ad fr [|385b]. Pro μέλπω requiritur verbum in λῶ, quare μεμήλω scribendum videtur ex Euetathii statim proferendo loco.)[*](ad fr. 386 . Ex hoc fr. concludas ab Ilerodiano profectum esse in E. Or 50, 13 (E. M. 266, 35) δῆριϲ. παρὰ τὸ δαίω τὸ ϲφἀζω καὶ κόπτω γίνεται ὄνομα βαρύτονον δάιϲ (Καλλίμαχοϲ «ἐϲ δάιν ἐρχομένωνα) καὶ ἐκτάϲει τοῦ α εἰϲ ῆ θῆϊϲ καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ β δῆριϲ. Ex Herodiano fluxisse videtur etiam haec notatio E. Orion. 143, ϲαργάνη· ϲάϲϲω ἐϲτὶ ῥῆμα καὶ ϲαγάνη καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ ρ ϲαργάνη, quae inter plures alias Herodianeas reperitur.)
292

περὶ παθῶν φηϲιν, ὅτι ἀτεμήϲ ἐϲτιν ὁ ὑγιήϲ καὶ μὴ τετμημένοϲ καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ ρ ἀρτεμῆ.

389. Ep. Cr. I 201, 24. θύρϲοϲ. παρὰ τὸ θύω τὸ ὁρμῶ πλεοναϲμῷ τοῦ ρ. γίνεται δὲ ἐπείϲοδοϲ τοῦ ρ ὡϲ ἐν τῷ ἐγρήγορα καὶ ίδώϲ ἱδρώϲ καὶ ἀρτεμήϲ «ὼϲ εἶδον ζωόν τε καὶ ἀτεμέα προϲιόντα ». ἀτεμήϲ γάρ.