LV. αὖται μὲν οὖν αἱ ἃ κληρωταί τε καὶ κύριαι τῶν εἰ[ρη]μένων [*](1) [πάντ] ων εἰσίν. οἱ δὲ καλούμενοι ἐννέα ἄρχοντες τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς [*](2 ἀλλὰ] ἀλλ’ ἢ Bl, cum Suid., et hoc apud Ar. maxime usitatar; cf. autem Bonitz, Ind. Ar. 33 b 8 επ[τ]ηρις L*, corr. L 4 9 ’HpoxXeia e Poll. restituttun ; relliquias cum hoc congruere negat Wn, sed dubito; ante a videtur t (et fortasse ei) fuisse, non t ut dicit Wn e nunc clare legitur amoto frustulo papyraceo quod obscurabat 10 ουδ(ε)αμια L, ut vid. γινε . . . L*, εν suprascr. L 4 νῦν suppl. BI π΄κειται L*, ρος suprascr. L 4 καὶ Ἡφαίστια suppl. BI; vestigia cum tio congruunt 11 Κηφισοφοντος L*, corr. L 4 13 ποιοῦσι L 16 πάντων] ἁπάντων Papageorgios, Bl 2; πράξεων Kaibel (K -W 3)) [*](3 Poll. VIII 107 ἱεροποιοί: δέκα ὄντες οὖτοι ἔθυον θυσίας τὰς πεντετηρίδας, τὴν εἰς Δῆλον, τὴν ἐν Βραυρῶντ, τὴν τῶν Ἡρακλείων ἡρακλειδῶν libri, corr. Jungermann), τὴν Ἐλευσῖνι. — Lex. Bekk. qointum (BA 265,22) ἱεροποιοί: κληρωτοὶ ἄρχοντες, εἰσὶ δὲ δέκα τὸν ἀριθμόν, 01 τά τε μαντεύματα ἱεροθυτοῦσι, κἄν τι καλλιερῆσαι δέῃ, καλλιεροῦσι μετὰ τῶν μάντεων καὶ θυσίας τὰς νομιζομένας ἐπιτελοῦσι καὶ τὰς πενταετηρίδας ἁπάσας διοικουσιν πλὴν Παναθηναίων. Eandem glossam babet Phot. ἱεροποιοί: κληρωτοὶ ἄρχοντες, δἐκα τὸν ἀριθμόν, οἵ τά τε μαντεύματα ἱεροθυτοῦσι, κἄν τις καλλιερήσῃ, συγκαλλιεροῦσι τοῖς μαντεύμασι, καὶ θυσίας τὰς νομιζομένας ἐπιτελοῦσι καὶ τὰς πενταετηρίδας ἁπάσας διοικοῦσι πλὴν Παναθηναίων. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι ἱροποιοὶ τῶν σεμνῶν θεῶν οἴ τὸν ἀριθμόν εἰσιν ἀόριστοι. Item Lex. Patm. p. 11 ἱεροποιοί: κληρωτοὶ ἄρχοντες δέκα 61 τὰ μεμαντευμένα ἱερὰ duoustv. eliA Si xoi dXXot TuJv aefivwv detuv. Photii glossam usque ad ImTeXouatv exscr. Etym. genuin., ex quo Symeo; auctor Etymol. Magni loco glossae Photianae, quam ex Etym. genuino sumere poterat, e codice suo lexici Bekkeriani qninti eandem glossam deprompsit ita ut scriberet κἄν τι καλλιερῆσαι δέῃ, καλλιεροῦσι μετὰ τῶν μάντεων, post πλὴν Παναθηναίων sic per- geret: ταῦτα δ’ Ἀριστοτέλης ἱστορεῖ ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ. Δημοσθένης κτλ. 16 Poll. VIII 85 sq. ἀρχόντων δὲ τῶν Ἀθήνηνσιν ὀνόματα οἱ ἐννέα ἄρχοντες. εἰσὶ δὲ 6 τοὺ ἐνιαυτοῦ ἐπώνυμος ἄρχων, βασιλεύς, πολέμαρχος καὶ θεσμοθέται ἔξ· ἐκ τούτων Τ’ οἱ ἐννέα συμπληροῦνται. ἐκαλεῖτο δὲ τις θεσμοθετῶν ἀνάκρισις, εἰ Ἀθηναῖοί εἰσιν ἑκατέρωθεν ἐκ τριγονίας καὶ τῶν δήμων πόθεν καὶ ει Ἀπόλλων ἐστὶν αὐτοῖς πατρῷος καὶ Ζεὺς ἕρκιος καὶ εἰ τοὺς γονέας εὖ ποιοῦσιν, καὶ εἰ ἐστράτευνται ὑπὲρ τῆς πατρίδος καὶ εἰ τὸ τίμημα ἔστιν αὐτοῖς. ἐπηρώτα δ’ ἡ βοθλή, ὤμνυον δ’ οὖτοι πρὸς τῇ βασιλείῳ στοᾷ ἐπὶ τοῦ λίθου, ὑφ’ ᾧ τὰ ταμιεῖα, συμφυλάξειν τοὺς νόμους καὶ μὴ δωροδκήσειν ἢ χρυσοῦν ἀνδριάντα ἀποτίσειν. εἶτα ἐντεῦθεν εἰς ἀκρόπολιν ἀνελθόντες ὤμνυον ταὐτά. Lex. Cantabr. 670,14: Θεσμοθετῶν ἀνάκρισις: κατὰ Ἀριστοτέλην οἱ θεσμοθέται ἐκ τῶν θ ἀρχόντων αὐτοὶ 2; ὄντες· οἱ δὲ λαχόντες ὑπὸ ὑπὲρ cod.) τῆς βουλῆς τῶν πεντακοσιων καὶ τοῦ δικαστηρίου δοκιμάζονται πλὴν τοῦ φραμματέως ἒρωτώμενοι τίνες αὐτῶν πατέρες· ὀμοίως καὶ δήμων τίνων εἰσί· καὶ εἰ ἔστιν αὐτοῖς Ἀπόλλων πατρῶος καὶ Ζὼ; ζ cod.) ἕρκειος· καὶ εἰ τοὺς γονέας εὖ ποιοῦσι· καὶ εἰ τὰ τέλη τελοῦσι. καὶ εἰ τὰς ὑπὲρ τῆς πατρίδος στρατείας ἐστρατεύσαντο· πάντα οὖν ἀνάκρισιν εὐλόγως ὠνόμασαν.)
62
τρόπον καθίσταντο εἴρ]ηται· νῦν] δὲ κληροῦσιν θεσμοθέτας μὲν ἕξ καὶ γραμματέα τούτοις, ἔτι δ’ ἄρχοντα καὶ βασιλ[έ]α καὶ πολέμαρχον κατὰ μέρος ἐξ ἑκάστης φυλῆς. δοκιμάζονται δ’ οὗτοι πρῶτον μὲν ἐν τῇ
[*](2) β[ουλ]ῇ τοῖς φݲ πλὴν τοῦ γραμματέως, οὗτος δ’ ἐν δικαστηρίῳ μόνον οἱ ἄλλοι ἄρχοντ[ες] (πάντες γὰρ καὶ οἱ κληρωτοὶ καὶ οἱ δοκιμασθέντες ἄρχουδιν), οἱ δ’ ἐννέα ἄ[ρ]χοντες ἔν τε τῇ βουλῇ καὶ πάλιν ἐν δικαστηρίῳ. καὶ πρότερον μὲν οὐκ ἦρχεν ὅντ[ιν’] ἀποδοκιμάσειεν ἡ βουλή, νῦν δ’ ἔφεσίς ἐστιν εἰς τὸ δικαστήριον,κ καὶ τοῦτο κύριόν ἐστι τῆς δοκιμ[α]σίας. ἐπερωτῶσιν δ’, ὅταν δοκιμάζωσιν, πρῶτον μὲν ’τίς |
[*](3) σοι πατήρ καὶ πόθεν τῶν δήμων, καὶ τίς πατρὸς πατήp. καὶ τίς μήτηρ,
[*](p. 28) καὶ τίς μητρὸς πατὴρ καὶ πόθεν τῶν δήμων’ ; μετὰ δὲ ταῦτα, εἰ ἔστιν αὐτῷ Ἀπόλλων πατρῷος καὶ Ζεὺς ἑρκεῖος, καὶ ποῦ ταῦτα τὸ ἱερά ἐστιν, εἶτα ἠρία εἰ ἔστιν καὶ ποῦ ταῦτα, ἔπειτα γονέας εἰ εὖ ποιεῖ, [καὶ] τέλη τελεῖ, καὶ τὰς στρατείας εἰ ἐστράτευται. ταῦτα δ’ ‘κ[ά]λει’, φησίν, ‘τούτων τοὺς μάρτυρας’. έπειδὰν δὲ παράσχηται τοὺς
[*](4) μάρτυρας, ἐπερωτᾷ τούτου βούλεταί τις κατηγορεῖν’; κἂν μὲν ᾗ τις κατήγορος, δοὺς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν οὕτω δίδωσιν ἐν μὲν τῇ βουλῇ τὴν ἐνπιχειροτονίαν, ἐν δὲ τῷ δικαστηρίῳ τὴν ψῆφον· ἐὰν δὲ μηδεὶς βούληται κατηγορεῖν, εὐθὺς δίδωσι τὴν ψῆφον. καὶ πρότερον μὲν εἶς ἐνέβαλλε τὴν ψῆφον, νῦν δ’ πάντας ἐστὶ διαψηφίζεσθαι περὶ αὐτῶν, ἵνα, ἄν· τις πονηρὸς ὢν ἀπαλλάξῃ τοὺς κατηγόρους, ἐπὶ τοῖς δικασταῖς γένηται τοῦτον ἀπ[ο]δοκιμάσαι. δοκιμασθέν δὲ τοῦτον τὸν τρόπον βαδίζουσι πρὸς τὸν λίθον ἐφ’ ο[ὗ] τὰ τόμι’ ἐστίν, έφ’ οὗ καὶ οἱ διατηταὶ ὀμόσαντες ἀποεἴηται]
[*](1 προείρηται Bl, Wn (K - W 3), quod non capit spatium; neque enim litterae ιρητα extant, sed clare xat, minus clare η post ειρηται spatium 4 litt. idoneum, sed νυν sufficeret, sicut λεμ in proximo versu 3 κοκιμ L*, corr. L 4\ ἡ L 5 πάντες] ἅπαντες Diels, Bl, Wn; ligatura ante ti potest vel σ vel α esse (sed melius σ). spatium autem magis 2 quam 3 litteris idoneum est de κ(αι) ante ol niliil nisi vestigium compendii minutum relictum est 6 δοκιμασθεντας L*, corr. L 4 έννέα] non ἐννέ’ ut Bl, K-W, cum α utrumque conspici possit 10 πατηρ πατρος L*, ordinem mutavit signis superpositis L 4 14 εἰ add. K-W e lex. rhet. Cantabr. et Dinarch. 2,18 15. 16 ἐπειδὰν . . . μάρτυρας om. L*, suprascr. L 4 16 βουλευται L η L 19 ενεβαλε L*, corr. L 4 21 απαλλαξη L γενηνηται L*, corr. L 4 22 δοκιμασθεν L, quod nescio an retinendum sit; δοκιμασθέντες Rutherford, edd. cett. 23 ecp potius quam 09 L (utniraque libri Poll.) postea 0 potius quam ω (de umbris litterarum errat Kaibel p. 230, quippe qui ectypum solum vidisset): έφ’ ᾧ K-W3, Bl, έφ’ οὗ H-L, S.) [*](23 Harpocr. s. v. λίθος: . . . . . ἐοίκασι δ’ Ἀθηναῖοι πρός τινι λίθῳ τοὺς ὅρκους ποιεῖςθαι, ὡς Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ καὶ Φιλόχορος ἐν τῷ γݲ (Epitomen exscr. Phot. Suid. II).) 63
φαίνονται τὰς διαίτας καὶ οἱ μάρτυρες ἐξόμνυνται τὰς μαρτυρίας· ἀναβάντες
[*](p.28) δ’ ἐπὶ τοῦτον ὀμνύουσιν δικαίως ἄρξειν καὶ κατὰ τοὺς νόμους, καὶ δῶρα μὴ λήψεσθαι τῆς ἀρχῆς ἕνεκα, κἄν τι λάβωσι ἀνδριάντα ἀναθήσειν χρυσοῦν. ἐντεῦθεν δ’ ὀμόσαντες εἰς ἀκρόπολιν βαδίζουσιν καὶ πάλιν ἐκεῖ ταὐτὰ ὀμνύουσι, καὶ μετὰ ταῦτ’ εἰς τὴν ἀρχὴν εἰσέρχονται.
LVI. λαμβάνουσι δὲ καὶ παρέδρους ὅ τ’ ἄρχων καὶ ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ [*](1) πολέμαχος δύο ἕκαστος οὓς ἂν βούληται, καὶ οὗτοι δοκιμάζονται ἐν τῷ δικαστηρίῳ τρὶν παρεδρεύειν, καὶ εὐθύνας διδόασιν ἐπὰν παρεδρεύσωσιν. καὶ ὁ μὲν ἄρχων εὐθὺς εἰσελθὼν πρῶτον μὲν κηρύττει, ὅσα τις [*](2) εἶχεν πρὶν αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ἀρχήν, ταῦτ’ ἔχειν καὶ κρατεῖν μέχρι ἀρχῆς τέλους. ἔπειτα χορηγοὺς τραγῳδοῖς καθίστησι τερεῖς ἐξ ἁπάντων [*](3) Ἀθηναίων τοὺς πλουσιωτάτους· πρότερον δὲ καὶ κωμῳδοῖς καθίστη πέντε, νῦν δὲ τούτοις αἱ φυλαὶ φέρουσιν. ἔπειτα παραλαβὼν τοὺς χορηγοὺς τοὺς ενηνεγμένους ὑπὸ τῶν φυλῶν εἰς Διονύσια ἀνδράσιν καὶ παισὶν καὶ κωμῳδοῖς, καὶ εἰς θαργήλια ἀνδράσιν καὶ παισίν (εἰσὶ δ’ οἱ μὲν εἰς Διονύσια φυλάς, εἰς Θαργήλια δυοῖν φυλαῖν εἷς· παρέχει δ’ ἐν μ[έρ]ει τῶν φυλῶν) τούτοις τὰς ἀντιδόσεις ποιεῖ καὶ τὰς σκήψεις εἰσ[άγει, ἐά]ν τις ἢ λελῃτουργη[κέ]ν[αι] φῇ πρότερον ταύτην τὴν λῃτουρ[γίαν, ἢ ἀ]τελὴς εἶναι, λελῃτ[ου]ργ[ηκὼς ἑ]τέραν λῃτουργίαν καὶ τῶν χρόνων αὐτῷ τῆς ἀτελ]είας μὴ ἐξεληλυθό[των, ἢ τὰ] ἔτη μὴ γεγονέναι· δεῖ γὰρ τὸν τοῖς παι[σὶν χορ]ηγοῦντα ὑπὲρ τετταρά[κον]τα ἔτη γεγονέναι. καθίστησι δὲ καὶ εἰς Δῆλον χορηγοὺς καὶ ἀρχ[ι]θέω[ρον τῷ] τριακοντορίῳ τῷ τοὺς ῄθέους ἄγοντι. πομπῶν δ’ ἐπιμελεπῖτ[αι τῆς τ]ε τῷ Ἀσικληπιῷ γιγνομένης, ὅταν [*](4) οἰκουρῶσι μύσται, καὶ τῆς Διονυσίων τῶν μ[εγά]λων μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν, οὓς πρότερον μὲν ὁ δῆμος ἐχειροτόνει δέκα ὄντας, κ[αὶ τὰ] εἰς τὴν πομπὴν [*](7 ἑκάτερος Harp. (v. testim.) 8 εαν L 13 τούτους Wyse (K-W, BI, S), coll. Dem. 39 § 7 16 Ss in L non exstare certum est δυειν L, corr. H-L Meisterhans 3 p. 201) 17 τ(ης) σκηψεις L*, τασκηψεις L 4 18 λελῃτουργηκέναι φῇ προτερον restit. S φη L λειτουργιαν L*, η super ei scr. L 4 19 λελητ[ου]ργ[ηκως] L*, ει super η scr. L 4 λουτηργιαν L*, corr. L* 22 ἀρχιθεώρους Torr, ἀρχιθέωρον Lipsius, al.; spatium singulari numero aptius 23 γινομενης L) [*](6 Harpocr. s. v. πάρεδρος: . . . . . Ἀριστοτέλης δ’ ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ φησὶ “λαμβάνουσι δὲ καὶ παρέδρους ὅ τε ἄρχων καὶ ὁ πολέμαρχος, δύο ἑκάτερος οὓς ἂν βούληται, καὶ οὖτοι δοκιμάζονται ἐν τῷ δικαστηρίῳ πρὶν παρεδρεύειν, καὶ εὐθύνας διδόασιν ἐπὰν παρεδρεύσωσιν” (Epitomen exscr. Phot. Suid.) — Poll. VIII 92 πάρεδροι δ’ ὀνομάζονται οὓς αἱροῦνται ἄρχων καὶ βασιλεὺς καὶ πολέμαρχος, δύο ἕκαστος οὓς βούλεται. δοκιμασθῆναι δ’ αὐτοὺς ἐχρῆν ἐν τοῖς πεντακοσίοις, εἷτ’ ἐν δικαστηρίῳ.) [*](11 Lex. Cantabr. 670,4 ἐπώνυμος ἄρχων: ἀφ’ οὗ ἡ πόλις χρηματίζει· ἔχει δὲ ἐπιμέλειαν χορηγοὺς καταστῆσαι εἰς Διονύσια καὶ θαργήλια· ἐπιμελεῖται δὲ καὶ τῶν εἰς Δῆλον καὶ τῶν ἀλλαχόσε πεμπομένων Ἀθήνηθεν χορῶν· λαγχάνονται δὲ παρ’ αὐτῷ καὶ γραφαί· καὶ δίκας εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγει.) [*](21 Harpocr.: ὅτι νόμος ἐστὶν ὑπὲρ μݲ ἔτη γενόμενον χορηγεῖν παισίν, Αἰσχίνης τε τῷ κατὰ Τιμάρχου καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Phot. et Suid.))
64
ἀναλώματα παρ’ αὑτῶν[ν] ἀνήλι[σ]κον, νῦν δ’ ἕνα τῆς φυλῆ[ς ἑς]άστης
[*](p.28) κληροῖ καὶ δίδωσιν εἰς τὴν κατασκευὴν ἑκατὸν μνᾶς. ἐπιμελ[εῖτα]ι δὲ
[*](5) καὶ τῆς εἰς Θαργήλια καὶ τῆς τῷ Διὶ τῷ Σωτῆρι. διοικεῖ δὲ καὶ τὸν ἀγῶνα τῶ[ν Διο]νυσίων οὗτος καὶ τῶν Θαργηλίων. ἑορτῶν μὲν οὖν ἐπιμελεῖται μελεῖται τούτων. γραφαὶ δ[ὲ καὶ] δίκαι λαγχάνονται πρὸς αὐτὸν, ἃς
[*](6) ἀνακρίνας εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγει, γο]νέων κακώσεως αὗται δ’ εἰσὶν ἀζήμιοι τῷ βουλομένῳ δ[ι]ώκειν), ὀρφανῶν κακώσεως αὗται δ’ εἰσὶ κατὰ τῶν ἐπιτρόπων), ἐπικλήρου κακώσε[ως . . . . αὗτ]αι δ’ εἰσὶ κατὰ τῶν] ἐπιτρόπων καὶ τῶν συνοικούντων), οἴκου ὀρφανικοῦ κακώσεως εἰσὶ δὲ καὶ αὗται κατὰ τῶν] ἐπιτρό[π]ων), παρανοίας, ἐάν τις αἰτιᾶταί τινα παρανοοῦντα τὰ [ . . . . . . . . . . ἀ]πολλύν[αι], εἰς δατητῶν αἵρεσιν, ἐάν τις μὴ
[*](3 novum fragmentum litteras paucas trium versuum hic continet 6 Τὸ non certum. ot super rasuram earundem litt. scriptum est 8 κακωσε[ως αυτ]αι] nisi litura fuit, maius supplementum desideratur 9 ορφανου L*, ικ suprascr. L 4 11 ὑπάρχοντα suppl. Bl., spatio idoneum, sed cum vestigiis primae litterae parum congruit. nescio an superscriptum fuerit aliquid διατητ(ων) L, corr. e lex. rhet. Cant.) [*](5 Poll. VIII 89 ὁ SS ἄρχων διατίθησι μὲν Διονύσια καὶ Θαργήλια μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν. δίκαι δὲ πρὸς αὐτὸν λαγχάνονται κακώσεως, παρανοίας, εἰς δατητῶν διαιτητῶν vulgo) αἵρεσιν, ἐπιτροπῆς ὀρφανῶν, ἐπιτρόπων καταστάσεις, κλήρων καὶ ἐπικλήρων ἐπιδικασίαι. ἐπιμελεῖτα δὲ καὶ τῶν γυναικῶν αἳ ἂν φῶσιν ἐπ’ ἀνδρὸς τελευτῇ κύειν, καὶ τοῦς οἴκους ἐκμισθοῖ τῶν ὀρφκνῶν. Harpocr. s. v. ἡγεμονία δικαστηρίου: . . . . . ἄλλαι πρὸς ἄλλους τῶν ἀρχόντων ἐλαγχάνοντο δίκαι, τὰς δὲ ἀπενεχθείσας οἱ ἀρχαὶ κατὰ τὸν αὑτῆς (αὐτῆς D; αὑ E; vel αὐτὸν reliqui codd.) ἑκάστη νόμον εἰσῆγον εἰς δικαστήριον ἡγουμένη καὶ προεστῶσα, οἷον πρὸς μὲν τὸν ἄρχοντα αἱ τῶν ὀρφανῶν καὶ ἐπικλήρων, πρὸς δὲ τὸν βασιλέα αἱ τῆς ἀσεβείας, πρὸς δὲ τὸν πολέμαρχον τοῦ ἀποστασίου τε καὶ ἀπροστασίου, πρὸς δὲ τοὺς θεσμοθέτας αἱ τῆς ξενίας τε καὶ δωροξενίας καὶ συκοφαντίας καὶ δώρων καὶ ψευδεγγρφῆς καὶ ὕβρεως καὶ μοιχείας καὶ βουλεύσεως καὶ ἄλλων (Epitomen descr. Phot. I [unde Et. gen., ex quo Et. M. 418,29] et Suid. II). Lex. Bekk. quintum (BA 309,33) τίνες ποίων δικαστηρίων εἶχον τὴν ἡγεμονίαν: πρὸς τὸν ἄρχοντα κακώσεως ἐλαγχάνον γραφαὶ καὶ αἱ τῶν γονέων, τούτους τις αἰτίαν ἔχοι κακοῦν, καὶ τῶν ὀρφανῶν, ἔτι δὲ παρανοίας καὶ ἀργίας, ἐπιδικασίαι ἐπιδικασίαν cod. corr. Bekker) καὶ ἐπικλήρων γυναικῶν· ἁπάσας ταύτας ἦγεν ὁ ἄρχων εἰς τὸ δικαστήριον ἡγεμονίαν αὐτῶν ἔχων. Phot. II = Suid.l ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δίκας εἰσάγειν, ἀλλὰ τῷ μὲν ἄρχοντι τὰς τῶν ὀρφανῶν καὶ τὰς τῆς παρανοίας καὶ τὰς τῶν ἐπικλήρων ἀποκλήρων et Phot. et Suid.) ἐπιδικασίας. — Lex. Cantabr. s. v. ἐπώνυμος 670,8 . . . . λαγχάνονται δὲ παρ’ αὐτῷ καὶ γραφαί, καὶ δίκας εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγει. — Lex. Bekk. quint. (BA 269,1): κακώσεως καὶ κατὰ τίνος ἐδίδοτο· δίκης ὄνομά ἐστι κατὰ τῶν ἀνδρῶν ταῖς ἐπικλήροις γυναιξὶ διδομένη, καὶ κατὰ τῶν ἐπιτρόπων τοῖς ὑπὲρ τῶν ὀρφανῶν ἐπεξιοῦσι καὶ κατὰ τῶν γονέων (sic!). καὶ ἡ τοιαύτη δίκη οὕτως ἀπεφέρετο γονέων κακώσεως, ὀρφανῶν κακώσεως ἢ οἴκου ὀρφανικοῦ κακώσεως. — Phot. II κακώσεως: δίκης ὄνομά ἐστιν κατὰ τριῶν ταττόμενον· ἢ γὰρ κατὰ τῶν ἀνδρῶν ταῖς γυναιξὶν ἢ κατὰ τῶν ἐπιτρόπων τοῖς ὑπὲρ τῶν ὀρφανῶν > ὧν ἡ μὲν ἐλέγετο κακώσεως, ἡ δὲ παίδων κακώσεως.) [*](11 Lex. Cantabr. 667,28: εἰς δατητῶν δατητὸν corr. Meier) > πρόκλησις νεμήσεως νεμέσεως cod., corr. Nauck) ἢ κληρονομίας ἢ κοινοῦ τινος ἀγορασμοῦ. ἐπὶ τῶν διανεμόντων τὰ κοινά τισιν, ὡς Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ “δίκαι λαγχάνονται πρὸς τὸν ἄρχοντα ἄλλαι τε ἀλλ’ εἴ τις cod., corr. Dobree) καὶ εἰς δατητῶν αἵρεσιν, ὅταν > μὴ θέλῃ κοινὰ τὰ ὄντα νέμεσθαι. — Etym. genuin. (exscr. Et. M. 249,42): δατηταί· δατητὴς παρὰ Ἀττικοῖς ὀ διανεμητής. Ἀριστοτέλης τίνες οἱ δατηταί . . . Harpocr. s. v. δατεῖσθαι: . . . τὸ δὲ εἰς δατητῶν αἵρεσιν εὶδός τι δίκης ἐστίν· ὁπότε γὰρ κοινωνοῖέν τινες ἀλλήλοις καὶ οἱ μὲν βούλοιντο διανέμεσθαι τὰ καινά, οἱ δὲ μή, ἐδικάζοντο οἱ βουλόμενοι τοῖς μὴ βουλομένοις προσκαλούμενοι εἰς δατητῶν αἵρεσιν. Λυσίας ἐν τῷ πρὸς Ἀλεξίδημον, εἰ γνήσιος, καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Suidas).) 65
θέλῃ κοινὰ τὰ ὄντα νέμεσθαι], εἰς ἐπι[τρ]οπῆς κατάσταιν, εἰς ἐπιτροπῆς
[*](p.28) διαδικασίαν, εἰς ἐμφανῶν κατάστασ]ιν, ἐπίτρ[οπ]ον αὑτὸν ἐγγράψαι, κλήρων καὶ ἐπικλήρων ἐπι[δικασίαι. ἐπιμελεῖτ]αι δὲ καὶ τῶν ὀρφ]ανῶν καὶ τῷ
[*](7) ἐπικλήρων καὶ τῶν γυναικῶν ὅσαι ἄν τελευτ[ήσαντος τοῦ ἀνδ]ρὸς σκή[πτω]νται κυειν· καὶ κύριός ἐστι τοῖς ἀδικοῦσιν ἐπιβάλ[λειν ἢ εἰσάγειν εἰς] τὸ δικα[στή]ριον. μισθοῖ δὲ καὶ τοὺς οἴκους τῶν ὀπφανῶν καὶ τῶν ἐπικλ[ήρων, ἕως ἄν τετταρ]ακαιδε[κέ]τις γένηται, καὶ τὰ ἀποτιμήματα λαμβάν[ει· καὶ τοὺς ἐπιτρόπους], ἐὰν μὴ δι]δῶσι τοῖς παισὶ τὸν σῖτον, οὗτος εἰσπράττει.
LVII. καὶ ὁ μὲν ἄρχων ἐπιμελεῖτ]αι τούτ[ων· ὁ] δὲ βασιλεὺς [*](1) πρῶτον μὲν μυστηρίων ἐπιμελεῖτ[αι μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν ὧ]ν ὁ δῆμ[ος [*](1 θεληι L, ut opinor, non θελητ, ut Wn τὰ ὄντα νέμεσθαι suppl. e lex. Cant. (v. testim.) 2 ἐμφανῶν κατάστασιν suppl. K-W e Poli. ενγραψαι L 4 οσσκη clare L, non ροσκη, ut dicunt K-W (?Wn) 5 ἢ εἰσάγειν suppl. Lipsius 7 ἕως . . τετταρακαιδεχέτις restit. BI.; τεις L*, της L 4 8 καὶ τοὺς ἐπιτρόπους suppl. Brooks, K-W 9 μὲν ἄρχων suppl. K-W, H-L 10 ὧν Bl.; v non certum est; οὓς Harp.) [*](2 Harpocr. εἰς ἐμφανῶν κατάστασιν: ὄνομα δίκης ἐστὶν ὑπὲρ ροῦ τὰ ἀμφισβητήσιμα ποιῆσαι (sic Epitome; εἶναι codd.) ἐν φανερῷ. Ἱσαῖος ἐν τῷ περὶ τοῦ φιλοκτ΄μονος κλήρου. ὁ δὲ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ πρὸς τὸν ἄρχοντά φησι λαγχάνεσθαι ταύτην τήν δίκην, τὸν δὲ ἀνακρίναντα εἰσάγειν εἰς τὸ δικαστήριον. (Epitomen exscr. Suid.). Cf. Lex. Bekk. quintum (BA 254,24; exscr. Etym. M. 357,50) επιβολὴ καὶ ἐπιβάλλειν: ζημίας ὄγομα, τὸ τὸν ἄρχοντα ἢ τὴν βουλὴν χρήματα ὁρίζειν τινὶ ζημίαν δοκοῦντι ἀδικεῖν τὰ δημόσια ἢ ὀρφανοὺς ἢ κατέσειν τὰ ἀλλότρια καὶ μὴ εἰς ἐμφανὲς ἄγειν . . . . . Eadem glossa plenior et purior servata est a Suida s. v. ἐπιβολή Ι: . . . ὡς ὁριζομένη ζημία τοῖς ἁλοῦσιν ἐξημαρτηκέναι περὶ ὀρφανοὺς ἐπιτρόποις ἢ καὶ ἄλλοις τισὶ τῶν τὰ δημόσια μὴ καλῶς διοικησάντων ἢ τοῖς κατέχουσι τὰ ἀλλότρια καὶ μὴ εἰς ἐμφανὲς καθιστᾶσιν. ἣν οἱ ἄρχοντες ζημίαν ὁρίζουσιν, ἐπιβολὴ καλεῖται . . . (Suidam descripsit schol. Aldin. Ar. Vesp. 769).) [*](8 Harpocr. s. v. σῖτος . . . . . σίτος καλεῖται ἡ διδομένη πρόσοδος εἰς τροφὴν ταῖς γυναιξὶν ἢ τοῖς ὀρφανοῖς, ὡς ἐξ ἄλλων μαθεῖν ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος ᾱ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . . . . . (Epitomen exscr. Phot. I suid. II).) [*](9 Poll. VIII 90 ὁ δὲ βασιλεὶς μυστηρίων προέστηκε μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν καὶ Ληναίων καὶ ἀγώνων τῶν ἐπὶ λαμπάδι καὶ τὰ περὶ τὰς πατρίους θυσίας διοικεῖ· δίκαι δὲ πρὸς αὐτὸν λαγχάνονται ἀσεβείας, ἱερωσύνης ἀμφισβητήσεως, καὶ τοῖς γένεσι καὶ τοῖς ἱερεῦσι πᾶσιν αὐτὸς (leg. οὖτος) δικάζει, καὶ τὰς τοῦ φόνου δίκας εἰς Ἄρειον πάγον εἰσάγει, καὶ τὸν στέξανον ἀποθέμενος δὺν αὐτοῖς δικάζει. προαγορεύει δέ τοῖ ἐν αἰτίᾳ ἀπέχεσθαι μυστηρίων καὶ τῶι ἀλλων νομίμων. δικάζει δὲ καὶ τὰς τῶν ἀψὐχων δίκας (exscr. schol. Plat. Euthyphr. 2 A ) — Schol. Plat. Phaedr. 235 D: ὁ oe βασιλεὺς μυστηρίων προνοεῖται καὶ τὰς θυσίας τὰς πατρίους διοικεῖ. Lex. Bekk. quint. (BA 219,14) βασιλεύς: βασιλεύς ἀστιν εἶς τῶν θ ἀρχόντων. ὁ δὲ βασιλεὺς μυστηρίων ἐπιμελεῖται μετὰ τῶν ἐπμελητῶν, οὓς ὁ δῆμος ἐχειροτόνησεν. γραφαὶ δὲ λαγγάνονται πρὸς αὐτὸν ἀσεβείας καἲ ἄν τις ἱερωσύνης ἀμφισβητήσ}η, προστιμᾷ. διαδικάζει δὲ καὶ τοῖς γένεσι καὶ τοῖς ἱερεῦσι τὰς ἀμφισβητήσεις τὰς ὑπὲρ τῶν γερῶν. λαγχάνονται δὲ καὶ αἰ τοῦ φόνου δίκαι πᾶσαι πρὸς τοῦτον. — Harpocr. s. v. ἐπιμελητὴς τῶν μνστη- ρίων: . . . . . Ἀρστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ φηὶν οὕτως· ὁ δὲ βασιλεὺς πρῶτον μὲν μυστηρίων ἐπιμελεῖται μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν, οὓς ὁ δῆμος ἐχειροτόνει, δύο μὲν ἐξ Ἀθηναίων ἁπάντων, ἕνα δ᾿ ἐξ Εὐμολπιδῶν, ἔνα δ᾿ ἐκ Κηρύκων.” (Epitomen exscr. [ex Photio] Etym. gen. [ex quo Et. M. 362,9] et Suid.))
66
χ]ειροτονεῖ, δύο μὲν ἐξ Ἀθηναίων ἁπάντων, ἕνα δ᾿ ἑξ Εὐμολπιδῶν, ἕνα] δ᾿ ἐκ Κηρ[ύκω]ν. ἔπειτα Διονυσίων τῶν ἐπὶ Ληναίῳ· ταῦτα δέ ἐστι πομπή τε καὶ ἀγών. τ]ὴν μὲν οὖν πο[μπ]ὴν κοινῇ πέμ|πουσιν ὅ τε βασιλεὺς
[*](p. 29) καὶ οἱ ἐπιμεληταί, τὸν δὲ ἀγῶνα διατίθησιν ὁ βασιλεύς. τίθησι δὲ καὶ τοὺς τῶν λαμπάδων ἀγῶνας ἅπαντας· ὡς δ᾿ ἔπος εἰπεῖν καὶ τὰς παρἰους θυσίας διοικεῖ οὖτος πάσας. γραφαὶ δὲ λαγχάνονται πρὸς αὐτὸν ἀσεβείας,
[*](2) κἄν τις ἱερωσύνης ἀμφισβητῇ πρός τινα. διαδικάζει δὲ καὶ τοῖς γένεσι καὶ τοῖς ἱερεῦσι τὰς ἀμφισβητήσεις τὰς ὑπὲρ τῶν ἱερῶν ἁπάσας οὖτος. λαγχάνονται δὲ καὶ αἱ τοῦcpovou δίκαι πᾶσκι πρὸς τοῦτον, καὶ ὁ προαγορεύων εἴργεσθαι τῶν νομίμων οὖτός ἐστιν. εἰσὶ δὲ φόν[ου] δίκαι καὶ
[*](3) τραύματος, ἄν μὲν ἐκ προνοίας ἀποκτείνῃ ἢ τρώσῃ, ἐν Ἀρείῳ πάγῳ, καὶ φαρμάκων, ἐὰν ἀποκτείνῃ δούς, καὶ πυρκαιᾶς· ταῦτα γὰρ ἡ βουλὴ μόνα δικάζει· τῶν δ᾿ ἀκουσίων καὶ βουλεύσεως κἂν οἰκέτην ἀποκτείνῃ τις ἢ
[*](2 δ(ε) κηρ L, δ᾿ ἐκ Κηp. Harp. (K-W, H-L, cett.); superscriptum κ, quod vidit Wn, dubium est ληναιων L, quod retinent K- W 3 Ἐπιληναίων), corr. Bywater, al. 2. 3 πομπή τε καὶ ἀγών Kaibel π. καὶ ἀγ. H-L); η, quod vidit Wn, potest etiam aliud aliquid esse 4 τίθησι] διατίθησι Richards, K-W, H-L; sed cf. p. 60,3 καταγιγνώσκουσι . . . γνῶσθεν (S, Bl.) 8 ἱερῶν L (coniecerat Richards) Phot.; γερῶν Lex. Bekk. quint. (p. 219,14), K-W (v. testim.) 11 ἢ τρώση recte K-W (non supra vers., ut Bl) 12 φαρμάκων Poll., Dem. 23, 24 (K-W, S, Bl.); φαρμακον L aTtoxTetvT) L) [*](6 Harpocr. s.| v. ἡγεμονία δικαστηρίου: . . . . . ἄλλαι πρὸς ἄλλους τῶν ἀρχόντων ἐλαγχάνοντο δίκαι, τὰς δὲ ἀπενεχθείσας αἱ ἀρχαὶ κατὰ τὸν αὑτῆς ἑκάστη νόμον εἰσῆγον εἰς δικαστήριον ἡγουμένη καὶ προεστῶσα, οἶον πρὸς μὲν τὸν ἄρχοντα αἱ τῶν ὀρφανῶν καὶ ἐπικλήρων, πρὸς δὲ τὸν βασιλέα αἱ τῆς ἀσεβείας . . . (Epitoraen exscr. Phot. I [unde Etym. gen., ex quo Et. M. 418,29] et Suid. II). Lex. Bekk. quintum s. v. τίνες ποίωι δικαστηρίων εἶχον τὴν ἡγεμονίαν (BA 310,7): . . . . . ὁ βασιλεὺς εἰσάγει τὰς φονικὰς ἁπάσας, ἐπεὶ καὶ προαγορεύει τὸν ἀνδροφόνον εἴργεσθαι τῶν νόμων, καὶ περὶ τῶν ἱερῶν καὶ τοῖς γένεσι δικάζει. Phot.II = Suid. I s. V. ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δικας εἰσάγειν ἀλλὰ τῷ μὲν ἄρχοντι . . . . ., τῷ μέντοι γε βασιλεῖ τάς τε φονικὰς καὶ τὰς τῆς ἀσεβείας καὶ ἄν τις ἱερωσύνης ἠμφισβήτει, πρότερον δὲ καὶ τὰς περὶ τῶν ἱεβῶν τοῖς ἱερεῦσιν ἀμφισβητήσεις. προηγόρευε δὲ καὶ τῶν ωόμων εἴργεσθαι τοὺς ἐν αἰτίᾳ ἐναντία codd., corr. Dobree). Phot. Suid.) [*](10 Poll. VIII 117 δικαστήρια Ἀθήνησιν. Ἄρειος πάγος· ἐδίκαζε δὲ φόνου καὶ τραύματος ἐκ προνοίας καὶ πυρκαϊᾶς καὶ φαρμάκων, ἐάν τις ἀποκτείνῃ δούς. Lex. Bekk. quint. (BA 311,9): περὶ Ἀρείου πάγου· αὕτη κρίνει τὰς φονικὰς δίκας καὶ φαρμάκων καὶ πυρκαϊᾶς.) [*](13 Harpocr. βουλεύσεως: ἐγκλήματος ὄνομα ἐπὶ δυοῖν πραγμάτοιν ταττόμενον, τὸ μὲν γάρ ἐστιν, ὅταν ἐξ ἐπιβουλῆς τίς τινι κατασκευάσῃ θάνατον, ἐάν τε ἀποθάνῃ ὁ ἐπιβουλευθεὶς ἐάν τε μὴ. τὸ δ᾿ ἕτερον, ὅταν τις ἐγγεγραμμένος ὡς ὀφείλων τῷ δημοσίῳ αὐτὸς δικάζηταί τινι ὡς οὐ δικαίως αὐτὸν ἐγγεγραφότι. τοῦ μὲν οὖν προτέρου μάρτυς Ἰσαῖος Ἱσαῖος ἐν τῲ πρὸς- Εὐκλείδην ἐπὶ Παλλαδίῳ λέγων εἶναι τὰς δίκας, Δείναρχος δἐ ἐν τῷ κατὰ Πιστίου ἐν Ἀρείῳ πάγῳ. Ἀριστοτέλης δ᾿ ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ τῷ Ἱσαί[{ω . . . . . (Epitomen exscr. Suid.).) 67
μέτοικον ἢ ξένον, οἱ οἱ Παλλαδίῳ· ἐὰν δ᾿ ἀποκτεῖναι μέν τις ὁμολογῇ, φῇ
[*](p. 29) δὲ κατὰ τοὺς νόμους, οἶον μοιχὸν λαβὼν ἢ ἐν πολέμῳ ἀγνοήσας ἢ ἐν ἄθλῳ ἀγωνιζόμενος, τούτ[ῳ] ἐπὶ Δελφινίῳ δικάζουσιν· ἐὰν δὲ φεύγων φυγὴν ὦν αἴδεσίς ἐστιν αὐτίαν ἔχη ἀποκτεῖναι ἢ τρῶσαί τινα, τούτῳ δ᾿ ἐν Φρεάτου δικάζουσιν· ὁ δ᾿ ἀπολογεῖται προσορμισάμενος ἐν πλοίῳ· δικάζουσι
[*](4) δ᾿ οἱ λαχόντες ταῦ[τ᾿ ἐφέται] πλὴν τῶν ἐν Ἀρείῳ πάγῳ γιγνομμένων, εἰσάγει δ᾿ ὁ βασιλεύς, καὶ δικάζο[υ]σιν ἐν ἱερ[ῷ] καὶ ὑπαίθριοι, καὶ ὁ βασιλεὺς ὄταν δικάζῃ περιαιρεῖται τὸν στέφανον. ὁ δὲ τὴν αἰτίαν ἔχων τὸν μὲν ἄλλον χρόνον εἴργεται τῶν ἱερῶν καὶ οὐδ᾿ εἰς τὴν ἀγορὰν ν[όμος] ἐμβαλεῖν αὐτῷ· τότε δ᾿ εἰς τὸ ἱερὸν εἰσελθὼν ἀπολογεῖται. ὅταν δὲ μὴ εἰδῇ τὸν
[*](1 ομολογη φη L 4 αιδεσις L*, ρ super δ scr. L 4; puncta iuxta ιδ α.ιδ.εσις) posuisse correctorem, ut putant K-W, Bl (unde hic cum Weilio ἄρεσις legit), non verum est; id quod ante ι punctum esse videtur, re vera pars litterae α est 6 ταῦτ᾿] τα L, sed u non certum est ἐφέται supplevi ex Harp. etc. (v. testim.): Wn . . . . ς sibi visus est legere (unde ἄνδρες K- W 3); equidem α omnino discernere nequeo, et quae in fine versus σ esse videtur potest etiam linea ad spatium supplendum esse, sicut alibi fit (e. g. vers. 36 huius pag.) τ(ων) om, L*. suprascr. L 4 7 ἐν Ispip Bl (Wn, K- W 3), quod cum vestigiis incertis satis congruit 8 δικαζη L 9 νόμος Bl, fortasse recte; δ[ίκαιον], quod post van Leeuwen accepi, spatio nimium est, nisi abbreviatum fuerit, et compendii nullum est vestigium 10 ὅταν δὲ . . . ζῴων (68,2)] locus, ut videtur, corruptus; desideratur enim nomen iudicii ἐπὶ Πρυτανείῳ, quo tales caussae audiebantur (cf. Poll. VIII 120, Harp. s. v. ἐπὶ Πρυτανείῳ, id. s. v. ἐφέται) ειδη L) [*](1 Harpocr. s. v. ἐπὶ Παλλαδἰῳ: . . . δικαστήριόν ἐστιν οὕτω καλούμενον, ὡς καὶ Αριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ, ἐν ᾦ δικάζουσιν ἀκουσίου φόνου καὶ βουλεύσεως οἱ ἐφέται (Epitomen exscr. Suid. et [ex Photio] Etym. genuinum, ex quo Symeo et Et. M. 362,43). — Poll. VIII 118 τὸ δ᾿ ἐπὶ Πᾳλλαδίῳ· ἐν τούτῳ λαγχάνεται τερὶ τῶν ἀκουσίων φόνων. — Lex. Bekk. quint. (BA 311,3) ἐπὶ Παλλαδίῳ: οἱ ἀκούσιοι φόνοι ἐν τοὐτῳ ἐκρίνοντο. . . . Glossa in lexico Bekk. quinto (BA 257,23) misere decurtata ἐφέται καὶ ἐπὶ Παλλαδίῳ: δικαστήριόν ἐστιν οὕτω καλούμενον καὶ οἱ ἐν αὐτῷ κρίνοντες κριταὶ ἐφέται καλοῦνται plenior exstat [ex Photio] in Etym. genuino [unde Symeo et Etym. M. 362,43] et in Lex. Patm. p. 137, unde haec apponenda: Et. gen. ἐπὶ Παλλαδίῳ· δικαστήτιον Ἀθήνησιν ἐν ᾧ περὶ ἀκουσίου φόνου ἐδίκαζον . . . et Lexicon Patm. ἐφέται ἦσαν ἄνδρες ݲ ἐξειλεγμένοι, ἐδίκαζον δὲ τοὺς ἀκουσίους φόνους > ἐὰν ξένος ἢ δοῦλος ἦν ὁ ἀναιρεθείς. . . . . . Schol. Aisch. II 87 (Vat. Laur. gim.): ἐπὶ Παλλαδίῳ] ἐπὶ τούτῳ ἐχρίνοντο οἱ ἀκούσιοι φόνοι. οἱ δὲ ἐν τούτῳ τῷ δικαστηρίῳ δικάζοντες ἐκαλοῦντο ἐφέται, ἐδίκαζον δὲ ἀκουσίου φόνου καὶ βουλεύσεως καὶ οἰκέτην ἢ μέτοικον ἢ ξένον ἀποκτείναντι ἀποκτεῖναι codd., corr. H. Sauppe).) [*](3 Harpocr. ἐπὶ Δελφινίῳ: δικαστήριόν ἐστιν οὕτω καλούμενον Ἀθήνησιν. δικάζονται δὲ ἐνταῦθα οἱ ὁμολγοῦντες μὲν ἀπεκτονέναι, δικαίως δὲ πεποιηκέναι τοῦτο λέγοντες, ὡς Δημοσθένης ἐν τῷ κατ᾿ Ἀριστοκράτους δηλοῖ καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ (Epitomen exscr. Suid, et [ex Photio] Etym, genuinum, unde Symeo et Et. M. 358,56). — Lex. Bekk. quintum (BA 311,13) ἐπὶ Δελφινίῳ ὁμολογούμενος φόνος ἔννομος δικάζεται. Lex. Patm. s. V. ἐπὶ Δελφινίῳ p. 138 . . . ὅθεν καὶ οἱ ἐνταῦθα κρινόμενοι ἐπὶ φόνοις ὁμολογουμένοις μέν, δικαίως δὲ γεγονόσι δικάζονται.) [*](6 Harpocr. s. v. ἐφέται: . . . οἱ δικάζοντες τὰς ἐφ᾿ αἵματι κρίσεις ἐπὶ Παλλαδίῳ καὶ ἐπὶ Πρυτανείῳ καὶ ἐπὶ Δελφινίῳ καὶ ἐν Φρεατοῖ ἐφέται ἐκαλοῦντο (Epitomen exscr. Phot.III Suid. III).) [*](10 Harpocr. ἐπὶ Πρυτανείῳ: δικαστήριόν ἐστι καὶ τοῦτο φονικόν, δικάζει δὲ ἄν τι τῶν ἀψὐχων ἐμπεσὸν ἀποκτείνῃ τινά, τοῦτο δἐ ἐστιν, ἐὰν λίθος ἢ ξύλον ἢ σίδηρος ἤ τι τοιοῦτον, καὶ τὸν μὲν βαλόντα ἀγνοῇ, αὐτὸ δὲ εἰδῇ καὶ ἔχῃ τὸ τὸν φόνον εἰργασμένον. Epitome ἐπὶ Πρυτανείῳ: φονικὸν δικαστήριον, ὅταν τὸ μὲν ἀποκτεῖναν βέλος ἢ λίθος ἤ τι τοιοῦτον φανερὸν ᾖ, ὁ δὲ δράσας μή. ἀρχαῖον γὰρ ἔθος ἧν τὸ καὶ τὰ ἄψυχα κρίνειν, εἰ χρὴ ἐξορίζεσθαι (exscr. Suid. et [ex Photio] Et. genuinum, unde Symeo et Et. M. 362,55). — Lex. Bekk. quint. (BA 311,15) ἐπὶ Πρυτανείῳ· ἐὰν λίθος ἢ σίδηρος ἢ ξύλον φανῇ (sic!), τὸν δὲ δράσαντα ἀγνοῇ (lex. Patm. 138,75). Cf. Poll. VIII 120 τὸ ἐπὶ Πρυτανείῳ δικάζει περὶ τῶν ἀποκτεινάντων, κἂν ὦσιν ἀφανεῖς, δικάζει δὲ καὶ περὶ τῶν ἀψύχων τῶν ἐμπεσόντων καὶ ἀποκτεινάντων. προειστήκεσαν δὲ τοὐτουτοῦ τοῦ δικαστηρίου οἱ φυυλοβασιλεῖς, οὒς ἔδει τὸ ἐμπεσὸν ἄψυχον ὑπερορίσαι. haec omnia vix ex Aristotele desumpta.) 68
ποιήσαντα, τῷ δράσαντι λαγχάνει. δικάζει δ᾿ ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ φυλοβασιλεῖς
[*](p. 2) καὶ τὰς τῶν ἀψύχων καὶ τῶν ἄλλων ζῴων.